“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
"Σε Έναν Κόσμο Προπαγάνδας, Η Αλήθεια Είναι Πάντα Μια Συνωμοσία"
"Το Ποιο Επικίνδυνο Από Όλα Τα Ηθικά Διλήμματα Είναι Όταν, Είμαστε Υποχρεωμένοι Να Κρύβουμε Την Αλήθεια Για Να Βοηθήσουμε Την Αλήθεια Να Νικήσει"

Τα «ρήγματα» στη Νέα Αυτοκρατορία της Κίνας


Μετάφραση-Επιμέλεια: Κέντσος-Δρακάκης Καριοφύλλης
Από Elizabeth Economy


Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τσινπινγκ προσπαθεί να αναμορφώσει- ακόμη και να επιφέρει επανάσταση- τους πολιτικούς και οικονομικούς συσχετισμούς στο εσωτερικό της Κίνας, καθώς επίσης μεταξύ της Κίνας και του υπόλοιπου Κόσμου.

Έχει καταστήσει σαφές ένα όραμα για την Κίνα, το οποίο εμπεριέχεται σαφώς στο «Κινέζικο Όνειρο» του, ή την αναζωογόνηση του σπουδαίου κινέζικου έθνους. Σε πρακτικούς όρους, αυτό σημαίνει πως ο ίδιος ο Σι Τσινπινγκ είναι στην κορυφή ενός δυνατού Κομμουνιστικού Κόμματος, στο προσκήνιο του πολιτικού συστήματος, στη διοίκηση μιας εύρωστης και καινοτόμου κινέζικης οικονομίας, και ενθαρρύνει μια επεκτατική εξωτερική πολιτική, στην οποία όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Πεκίνο. Είναι μια κινέζικη αυτοκρατορία με σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά. 

Ο Σι έχει κινηθεί γρήγορα για να παγιώσει την πολιτική του δύναμη και τη δύναμη του στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Έχει αποκτήσει τον έλεγχο όλων των σημαντικών ηγετικών ομάδων και επιτροπών, και έχει εγκαταστήσει νέες για να στερεώσει τη δύναμη του πάνω σε θέματα, όπως η κυβερνοασφάλεια και η οικονομική αναμόρφωση. Η καμπάνια του κατά της διαφθοράς, το θέμα-κατατεθέν των δύο πρώτων ετών του στην ηγεσία, ξεκαθάρισε 182.000 υπαλλήλους από κάθε τομέα της κοινωνίας το 2013, μια σημαντική αύξηση από τα προηγούμενα χρόνια. Η διαφάνεια και η δημόσια ευθύνη στην καμπάνια παραμένουν αδύναμες, ωστόσο, και είναι πραγματικά ένα εργαλείο πολιτικής εδραίωσης. 
Σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, Γουάνγκ Γιουχούα, περίπου οι μισοί από τους 50 ανώτατους υπαλλήλους ή και περισσότεροι, που συνελήφθησαν στον αγώνα κατά της διαφθοράς, έχουν επαφές με τον πιο γνωστό πολιτικό αντίπαλο του Σι Τσινπινγκ, τον Ζου Γιογκανγκ, ένα πρώην μέλος της μόνιμης επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου (του Κομμουνιστικού Κόμματος) και επικεφαλής της δημόσιας ασφάλειας, ενώ ο ίδιος έχει προφυλακισθεί για διαφθορά.
Ο συγκεντρωτισμός της δύναμης επίσης μεταφράζεται ως περιορισμός του πολιτικού χώρου για την κοινωνία των πολιτών. Το διαδίκτυο δεν είναι πλέον ένας εικονικός πολιτικός χώρος που προσφέρει μια ευκαιρία για πολιτική συμμετοχή, διαφάνεια και ευθύνη- όλα τα στοιχεία της καλή διακυβέρνησης που λείπουν από το επίσημο κινέζικο πολιτικό σύστημα. 

Αντίθετα, υπό την ηγεσία του Σι Τσινπινγκ, ένας μεγάλος αριθμός από νέους κανονισμούς για το διαδίκτυο έχουν σιωπήσει τις εναλλακτικές φωνές με επιρροή και έχουν μειώσει τον ενθουσιασμό για το μοίρασμα ιδεών και πληροφοριών. Για παράδειγμα, μια έρευνα σε 1,6 εκατομμύρια χρήστες του Weibo που διεξήχθη από την Telegraph, αποκάλυψε πως η απαρχή των αυστηρότερων περιορισμών σε περιεχόμενο και κριτική από τις αρχές οδήγησε σε πτώση των αναρτήσεων σε 70% στο Weibo, μεταξύ Μαρτίου 2012 και Δεκεμβρίου 2013. 

Ο Σι Τσινπινγκ επίσης έχει καλέσει καλλιτέχνες και εκπαιδευτικούς να διαβεβαιώσουν πως το έργο τους εξυπηρετεί τις ανάγκες των ανθρώπων της Κίνας και του Κομμουνιστικού Κόμματος. Και τουλάχιστον μια μεγάλη πόλη, η Γκουάνζου, πρόσφατα εξέδωσε ένα νέο σύνολο προσωρινών κατευθυντήριων που καθιστά μακράν πιο εύκολο για τους κυβερνητικούς υπαλλήλους να κλείσουν μη κυβερνητικούς οργανισμούς, πυροδοτώντας μια κατακραυγή από ομάδες της κοινωνίας πολιτών.

Στο οικονομικό μέτωπο, ο Σι έχει παρατάξει μια μεγάλη ατζέντα από θεσμικές και άλλου είδους μεταρρυθμίσεις, σχεδιασμένες να αποκαταστήσουν την ισορροπία στην κινέζικη οικονομία μακριά από μια εξάρτηση σε επενδύσεις και εξαγωγές προς μια κατεύθυνση στην ανάπτυξη με βάση την κατανάλωση, να μετατρέψουν την Κίνα από ένα έθνος παραγωγής σε ένα έθνος καινοτομίας, και να παρέχουν έναν καλύτερο ρόλο για τις δυνάμεις της αγοράς και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα ο Σι επιδιώκει να διασφαλίσει πως το κράτος διατηρεί έναν υψηλό βαθμό ελέγχου επί των βασικών τομέων.

Κοιτώντας προς τα έξω, η εξωτερική πολιτική του Σι οραματίζεται την Κίνα στο επίκεντρο μιας νέας ενοποιημένης Ασίας και παραπέρα, συνδεδεμένης μέσω μιας τεράστιας υποδομής από δρόμους, σιδηροδρόμους, πετρελαιαγωγούς και λιμάνια χρηματοδοτούμενα από Κίνα. Νέες θεσμικές διαρρυθμίσεις που προτάθηκαν από τον Σι, όπως η Ασιατική Τράπεζα Επενδυτικών Υποδομών και μια πιθανή νέα ασιατική διαρρύθμιση ασφάλειας θα βοηθήσει να τοποθετηθεί η Κίνα ως κυρίαρχος παίκτης στην περιοχή. Και ο Σι έχει ήδη προεδρεύσει πάνω σε μια πιο δυναμική προσπάθεια να διεκδικήσει τον κινέζικο έλεγχο πάνω σε επί μακρόν αμφισβητούμενες θαλάσσιες και άλλες περιοχές.

Είναι πολύ νωρίς να προσδιορίσουμε αν οι προσπάθειες του Σι να κατασκευάσει μια νέα κινέζικη αυτοκρατορία θα είναι επιτυχής, όμως τα ρήγματα ήδη αναδύονται. Οι πιέσεις εντός και εκτός της Κίνας καθορίζουν τη πορεία της Κίνας προς τα εμπρός με απροσδόκητους τρόπους, και οι πολιτικές του Σι δημιουργούν «βαθιές τσέπες» δυσαρέσκειας στην εγχώρια αγορά. Έχει ανακοινώσει, για παράδειγμα, πως η καμπάνια του κατά της διαφθοράς συναντά σοβαρή αντίσταση. Ακόμη και οι πρώην ανώτατοι ηγέτες, Ζιάνγκ Ζεμίν και Χου Ζινταό, έχουν προειδοποιήσει τον Σι πως αν συνεχίσει να ακολουθεί την καμπάνια του τόσο επιθετικά, ρισκάρει να υπονομεύσει το ίδιο το κόμμα του. 

Επιπλέον, η πολιτική του καταστολή στο εσωτερικό μέτωπο αποξενώνει πολλούς από τους καλύτερους και λαμπρότερους Κινέζους πολίτες, αναγκαίους για να πραγματοποιήσει αυτήν την αλλαγή. Σύμφωνα με την Hurum Report, σχεδόν τα δύο τρίτα των Κινέζων με περιουσίες της τάξης των 1,6 εκατομμυρίων ή και περισσότερων έχουν μεταναστεύσει ή επιζητούν να μεταναστεύσουν. 

Και, φυσικά, το Λευκό Χαρτί του Πεκίνου για το μέλλον των εκλογών του Χονγκ Κονγκ έχει επισπεύσει εκτεταμένες και συνεχείς διαμαρτυρίες στο Χονγκ Κόνγκ, που ούτε η κυβέρνηση του Χόνγκ Κόνγκ ούτε η κυβέρνηση του Πεκίνου είναι ικανές να τις καταστείλουν.

Ακόμη και το καινοτόμο πρόγραμμα οικονομικής μεταρρύθμισης του Σι- που ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες πριν από ένα χρόνο- φαίνεται να αντιμετωπίζει δυσκολία. Όπως σχολίασε σε μένα ένας επιφανής Κινέζος επιχειρηματίας: « Ο φόρος ακίνητης περιουσίας έχει καθυστερήσει, η νομισματική μεταρρύθμιση έχει καθυστερήσει, η γραμμή Χονγκ Κόνγκ-Σανγκάη (μια διασυνοριακή σύνδεση αποθέματος) έχει καθυστερήσει, και οι εγκρίσεις για νέες επιχειρήσεις καθυστερούν.  
Κανένας δεν ξέρει τι συμβαίνει με τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις»

Οι οικονομικοί δείκτες ως επί το πλείστον δείχνουν σε λάθος κατεύθυνση, και αρκετοί δυτικοί αναλυτές τώρα προβλέπουν μια μακρά, σκληρή δουλεία προς τα εμπρός, χωρίς καμία εγγύηση για επιτυχία.

Η επιθυμία του Σι για να προωθήσει την κεντρικότητα της Κίνας- τόσο μέσω φυσικών και θεσμικών υποδομών όσο και με ήπια ισχύ- έχει επίσης συναντήσει σοβαρά εμπόδια. Οι προσπάθειες του Πεκίνου για την επιβολή διάφορων και άλλων εδαφικών διεκδικήσεων στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, έχουν εγείρει δραματικά εντάσεις στην περιοχή και αντί να συμβάλλουν σε ένα κοινό περιφερειακό όραμα της κινέζικης ηγεσίας, έχουν οδηγήσει έναν αριθμό κρατών, όπως το Βιετνάμ, η Ινδία, η Ιαπωνία και η Αυστραλία, να βελτιώσουν τις σχέσεις ασφάλειας μεταξύ τους για να αντισταθμίσουν την Κίνα.

Οι πρωτοβουλίες του Σι για να εγκαταστήσει μια Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομών έχουν πληγεί (τουλάχιστον αρχικά) από την απόφαση των περισσότερων από τις επιφανείς οικονομίες της περιοχής- συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας και της Ινδονησίας- να μην υπογράψουν. Ενώ οι Η.Π.Α. χρησιμοποιούσαν προφανώς την πολιτική τους επιρροή για να επηρεάσουν κάποιες από αυτές τις χώρες για να αντισταθούν στην συμμετοχή, υπήρχαν επίσης λόγοι ανησυχίας εντός αυτών των χωρών πάνω στα προτεινόμενα πρότυπα διακυβέρνησης της τράπεζας, τα περιβαλλοντικά και τα πρότυπα εργασίας.

Ακόμη και η έντονη επιθυμία του Σι να προωθήσει την κινέζικη ήπια ισχύ υπονομεύεται από την ίδια έλλειψη της κατανόησης του τι συνιστά τέτοια διεθνή επιρροή. Επιμένει, για παράδειγμα, ότι οι καλλιτέχνες ενθαρρύνουν «σωστές» οπτικές γωνίες της ιστορίας, της καταγωγής και της κουλτούρας, καθώς επίσης ότι ενισχύουν την τιμή του να είναι Κινέζοι. Και όπως ακόμη παραπονιέται για την έλλειψη δεξαμενών σκέψης στην Κίνα με «μεγάλη επιρροή και διεθνές κύρος», επιμένει πως «οδηγούνται από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας και υπακούν σε σωστή κατεύθυνση». Τέτοιες οδηγίες- αν εφαρμοστούν- εγγυώνται εικονικά πως η κινέζικη ήπια ισχύς δεν θα εξαπλωθεί πέρα από τα όρια της χώρας.
Η κινέζικη αυτοκρατορία του Σι Τσινπινγκ με σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά παρέχει ένα χρήσιμο πλαίσιο για κατανόηση των σημερινών κινέζικων προθέσεων. Ωστόσο, όσο οι Η.Π.Α. και άλλες χώρες επιζητούν να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα ενόψει των μεταρρυθμίσεων του Σι, πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στο τι συμβαίνει πραγματικά επί τόπου, αντίθετα από τις δηλωμένες προθέσεις το Σι. Όπως προτείνουν τα αναδυόμενα ρήγματα στο αυτοκρατορικό οικοδόμημα του Σι, η πραγματικότητα της Κίνας του Σι είναι πιθανό να είναι αρκετά διαφορετική από το «Κινέζικο Όνειρο».

http://isnblog.ethz.ch/international-relations/the-foreign-policy-essay-the-fault-lines-in-chinas-new-empire

Πηγή

http://dia-kosmos.blogspot.gr/