“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
"Σε Έναν Κόσμο Προπαγάνδας, Η Αλήθεια Είναι Πάντα Μια Συνωμοσία"
"Το Ποιο Επικίνδυνο Από Όλα Τα Ηθικά Διλήμματα Είναι Όταν, Είμαστε Υποχρεωμένοι Να Κρύβουμε Την Αλήθεια Για Να Βοηθήσουμε Την Αλήθεια Να Νικήσει"

Ποια χώρα αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή στη Μέση Ανατολή: Το Ιράν ή το Ισραήλ;

Απόδοση – Επιμέλεια: Σοφία Κολτζή
Camelia Entekhabi-Fard

Μετά από διαπραγματεύσεις και σκληρή δουλειά στα Ηνωμένα Έθνη κατά την διάρκεια μιας Διάσκεψης περί της Συνθήκης Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων του 1970, οι 191 χώρες που την υπέγραψαν δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα στις 22 Μαΐου, εξαιτίας διαφωνιών σε σχέση με την απαγόρευση ατομικών όπλων στη Μέση Ανατολή.

Ωστόσο, η διαφωνία στη Διάσκεψη δεν προκλήθηκε από τους συμμετέχοντες της Μέσης Ανατολής και είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι όλες οι χώρες της Μέσης Ανατολής που συμμετείχαν, με την εξαίρεση του Ισραήλ, συσπειρώθηκαν για να πιέσουν για μια περιοχή απαλλαγμένη από πυρηνικά όπλα.

Η ιδέα για ένα Συνέδριο κατά την διάρκεια του 2016 ως προς την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων προτάθηκε από την Αίγυπτο και υποστηρίχθηκε από το Ιράν.

Το Ιράν, ως χώρα που έχει υπογράψει την παραπάνω Συνθήκη, και βρισκόμενο πολύ κοντά στην υπογραφή μιας πιθανής συμφωνίας για τα πυρηνικά δεν αποτέλεσε την χώρα αυτή την φορά τη χώρα που έγινε πρωτοσέλιδο. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Ισραήλ για κάτι τέτοιο. Μια χώρα που δεν είναι μέλος της Συνθήκης και για την οποία υπάρχει ευρέως η άποψη ότι αποτελεί την κοιτίδα τέτοιου είδους οπλισμού.

Τι συμβαίνει με το Ισραήλ;

Υπό το πρίσμα μιας πιθανής επίλυσης του ζητήματος για την πυρηνική ατζέντα του Ιράν, φαίνεται ότι η χώρα έχει ανοίξει τις πόρτες της στους επιθεωρητές του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και έχει εξαλείψει όλους τους ισχυρισμούς περί σχεδιασμού πυρηνικής βόμβας από την ίδια. Τι συμβαίνει, όμως, με το Ισραήλ;

Το Ισραήλ δεν παραδέχτηκε ούτε και απέρριψε ποτέ την κατοχή πυρηνικών όπλων από μεριάς του, αλλά έχει δηλώσει ότι θα σκεφτόταν την ένταξή του στη Συνθήκη Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων μόνο αν υπάρξει πλήρης ειρήνη μεταξύ των Αράβων γειτόνων του και του Ιράν. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να πραγματοποιείται στο άμεσο μέλλον, καθώς τα δικαιώματα των Παλαιστινίων καταπατώνται από το Ισραήλ.

Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και το Ισραήλ υποστηρίζουν ότι το πρόγραμμα του Ιράν για τα πυρηνικά όπλα αποτελεί την πραγματική περιφερειακή απειλή, αν αυτή σταματήσει να υπάρχει, ποια χώρα θα θεωρηθεί ως η επόμενη περιφερειακή απειλή;

Επικεντρώνοντας την προσοχή στο Ισραήλ

Σαφέστατα, η πρόταση της Αιγύπτου είχε ως στόχο να εστιάσει την προσοχή στο Ισραήλ, ακόμη κι αν κανείς δεν κάνει επίσημα και ανοιχτά λόγο για αυτό.

Η εφημερίδα Χααρέτζ (Haaretz) ανέφερε ότι ένας ανώτερος Ισραηλινός αξιωματούχος δήλωσε ότι “το Ισραήλ φοβήθηκε μια 'επανάληψη' των όσων συνέβησαν κατά την τελευταία Διάσκεψη για την αναθεώρηση της Συνθήκης Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων του 2010, όταν η Αίγυπτος κατάφερε να πιέσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να συμπεριληφθεί στην καταληκτική δήλωση ένα κεφάλαιο που αναφερόταν στις πυρηνικές δυνατότητες του Ισραήλ και το καλούσε ουσιαστικά να ανοίξει τις πυρηνικές του εγκαταστάσεις στους επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών”.

Ο Χαμίντ Μπαεϊντινετζάντ, Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών Πολιτικών και Διεθνών Υποθέσεων Ασφαλείας και επικεφαλής της ομάδας του Ιράν για την Συνθήκη Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων στη Νέα Υόρκη, δήλωσε στο κρατικό πρακτορείο IRNA ότι ακόμη και η Γαλλία, η Ρωσία και η Κίνα, παρά τις διαφωνίες τους για την τελική δήλωση, δεν έδειξαν άμεσα κάποια αντίδραση. “Ο κόσμος και τα προοδευτικά έθνη της Δύσης ενώθηκαν όλα πλην τριών, των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ηνωμένου Βασιλείου και του Καναδά και οι ευθείες αντιρρήσεις των κρατών αυτών χαλάρωσαν την Κίνα, τη Ρωσία και τη Γαλλία, οι οποίες δεν μπορούσαν να εκφραστούν ευθέως και να φέρουν τις αντιρρήσεις τους για την τελική δήλωση”, δήλωσε ο Μπαεϊντινετζάντ.

Ένας ξένος διπλωμάτης στα Ηνωμένα Έθνη, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, δήλωσε σε εμένα προσωπικά ότι “μπορεί η Διάσκεψη να μην κατάφερε να καταλήξει σε μια τελική δήλωση μετά από έναν μήνα διαβουλεύσεων, αλλά προφανώς αυτή η αποτυχία έδειξε τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος, και ιδιαίτερα οι χώρες της Μέσης Ανατολής, είναι ενωμένες εναντίον των πυρηνικών όπλων... Ως παρατηρητής, θεωρώ ότι το περιφερειακό μίσος με το Ιράν προήλθε από την κρυφή πυρηνική του ατζέντα... Το Ιράν, καθαρό πλέον από κατηγορίες, θα μπορούσε να γίνει ένας περιφερειακός εταίρος με χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, παρά τις διαφορές που έχουν σε πολλά ζητήματα.”

Η αρμόδια Υφυπουργός των Ηνωμένων Πολιτειών, Ρόουζ Γκοτεμίλλερ, ανακοίνωσε ότι δεν υπήρξε καμία συμφωνία και κατηγόρησε κάποιες χώρες για υπονόμευση των διαπραγματεύσεων.

Η Γκοτεμίλλερ δεν ανέφερε ποιες ήταν οι συγκεκριμένες χώρες που είχαν προσπαθήσει να “χειραγωγήσουν με κυνικό τρόπο” τη Διάσκεψη, αν και κατηγόρησε την Αίγυπτο και πολλές άλλες Αραβικές χώρες για το ότι δημιούργησαν “μη ρεαλιστικές και μη εφαρμόσιμες συνθήκες” στις διαπραγματεύσεις.

Πηγή: http://english.alarabiya.net/en/views/2015/05/25/Who-is-the-biggest-threat-in-the-Mideast-Iran-or-Israel-.html

Πηγή
28/05/2015
http://dia-kosmos.blogspot.gr/