Ένας χρόνος χαμένος: αυτή είναι μια, αυστηρή ομολογουμένως, διαπίστωση στην οποία οδηγεί η κατάκτηση της Παλμύρας από την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος, τρεις ημέρες μετά την κατάκτηση του Ραμάντι. Λιγότερο από ένα χρόνο μετά την πτώση της Μοσούλης, το ΙΚ εδραιώνει τον έλεγχο μιας τεράστιας περιοχής που εκτείνεται ένθεν και ένθεν των ιρακοσυριακών συνόρων.
Η πτώση της συριακής όασης είναι αποκαλυπτική για την κατάσταση των δυνάμεων που έχουν μείνει πιστές στον Μπασάρ αλ-Ασαντ. Οι δυνάμεις αυτές στάθηκαν ανίκανες να υπερασπιστούν αυτή τη στρατηγική περιοχή, γνωστή τόσο για τα αρχαία ερείπιά της όσο και για τις φυλακές όπου κρατήθηκαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν εκατοντάδες ισλαμιστές. Οσο για την απώλεια του Ραμάντι, δείχνει τα όρια της στρατηγικής της Ουάσινγκτον, η οποία συνίσταται στον συνδυασμό των χερσαίων ιρακινών στρατευμάτων και της μαζικής εναέριας στήριξης.
Όπως έδειξαν όμως οι τελευταίες ώρες πριν από την πτώση της πρωτεύουσας της σουνιτικής επαρχίας Ανμπάρ, οι αμερικανικές επιδρομές δείχνουν γρήγορα τα όριά τους όταν ο πρώτος πυλώνας αυτής της στρατηγικής είναι ανεπαρκής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ήττα του ιρακινού στρατού φέρνει στην επιφάνεια κι ένα άλλο αδιέξοδο: τη σύγκρουση ανάμεσα στη σιιτική πλειοψηφία και τη σουνιτική μειοψηφία, στην οποία η κυβέρνηση του Χαϊντάρ αλ-Αμπάντι πρέπει να δώσει μια λύση.
Ο πρόεδρος Ομπάμα είχε θέσει την επίλυση αυτής της σύγκρουσης ως προϋπόθεση για τη συνέχιση των αμερικανικών επιχειρήσεων. Η υπάρχουσα πόλωση, όμως, εμπόδισε μέχρι σήμερα τη δημιουργία μιας εθνοφυλακής που θα λειτουργεί παράλληλα με τον τακτικό στρατό και στους κόλπους της οποίας οι Σουνίτες θα μπορούν να παίζουν ένα ρόλο ανάλογο με το μοντέλο της «Σάχουα», των πολιτοφυλακών της «Αφύπνισης», που είχαν συμβάλει στην εξουδετέρωση των τζιχαντιστών το 2007 και το 2008. Οι σουνιτικές εκείνες πολιτοφυλακές, που συνέδραμαν τα αμερικανικά στρατεύματα, περιέπεσαν στη συνέχεια σε αχρησία, ενώ τα μέλη τους έπεσαν θύματα και αντιποίνων.
Την Κυριακή, το Πεντάγωνο παραδέχθηκε την πτώση του Ραμάντι. Δύο ημέρες μετά, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου προσπάθησε να υποβαθμίσει το ζήτημα, υπενθυμίζοντας ότι ο πρόεδρος είχε προειδοποιήσει πως ο αγώνας κατά του Ισλαμικού Κράτους θα είναι μακρός και δύσκολος. Το Ραμάντι θα ανακαταληφθεί, βεβαίωσε, παραπέμποντας τις υποχωρήσεις των τζιχαντιστών στο Κομπάνι της Συρίας και στο Τικρίτ του Ιράκ.
Ο εκπρόσωπος δικαιολόγησε επίσης τη χρησιμοποίηση των σιιτικών πολιτοφυλακών, τονίζοντας ότι η σχετική απόφαση ελήφθη από το συμβούλιο της επαρχίας Ανμπάρ, ότι θα πολεμήσουν μαζί τους και σουνίτες εθελοντές και ότι οι πολιτοφυλακές αυτές θα παραμείνουν σε κάθε περίπτωση υπό τον έλεγχο της Βαγδάτης.
Πηγή
http://dia-kosmos.blogspot.gr/