“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
"Σε Έναν Κόσμο Προπαγάνδας, Η Αλήθεια Είναι Πάντα Μια Συνωμοσία"
"Το Ποιο Επικίνδυνο Από Όλα Τα Ηθικά Διλήμματα Είναι Όταν, Είμαστε Υποχρεωμένοι Να Κρύβουμε Την Αλήθεια Για Να Βοηθήσουμε Την Αλήθεια Να Νικήσει"

Ασόκα Μόντι: Το Μεγάλο Ελληνικό Λάθος Του ΔΝΤ

Ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής στο τμήμα ερευνών και το Ευρωπαϊκό τμήμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και νυν επισκέπτης καθηγητής Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, Ασόκα Μόντι (Ashoka Mody), γράφει στο Bloomberg:

Τα εντεινόμενα οικονομικά προβλήματα της ελληνικής κυβέρνησης την φέρνουν στο σημείο να εξετάζει το αδιανόητο: να αθετήσει πληρωμή προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αντί να απαιτεί αποπληρωμές και περαιτέρω λιτότητα, το ΔΝΤ θα πρέπει να αναγνωρίσει την ευθύνη που φέρει για τη δυσχερή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα και να διαγράψει μεγάλο μέρος του χρέους της.

Οι μεγάλες οφειλές της Ελλάδας προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πηγάζουν από το μοιραίο λάθος που έκαναν οι δανειστές τον Απρίλιο του 2010. 
Αντί να επιτρέψουν στην Ελλάδα να αθετήσει τα τεράστια χρέη της προς τους ιδιώτες πιστωτές, επέλεξαν να της δανείσουν τα χρήματα ώστε να τα αποπληρώσει εξ ολοκλήρου.
Την εποχή εκείνη πολλοί είχαν ζητήσει την άμεση αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας προς τους ιδιώτες πιστωτές, και συνακόλουθα την επιβολή οικονομικών απωλειών στις τράπεζες και στους επενδυτές που είχαν δανείσει χρήματα στην Ελλάδα. Μεταξύ τους ήταν πολλά μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ και ο Καρλ Ότο Πολ, πρώην πρόεδρος της γερμανικής κεντρικής τράπεζας Bundesbank και ένας εκ των αρχιτεκτόνων του ευρώ. Το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι είχαν απαντήσει πως η αναδιάρθρωση του χρέους θα προκαλούσε παγκόσμια χρηματοπιστωτική αναταραχή. Οπως είχε σημειώσει με ειλικρίνεια ο κ. Πολ, αυτός ο ισχυρισμός ήταν απλώς μια κάλυψη για τη διάσωση των γερμανικών και των γαλλικών τραπεζών, οι οποίες ήταν εκ των μεγαλύτερων χρηματοδοτών της ελληνικής σπατάλης.

Εν τέλει, η προσέγγιση που υιοθέτησαν οι Αρχές αντικατέστησε απλώς το ένα πρόβλημα με ένα άλλο: τα δάνεια από το ΔΝΤ και τον επίσημο τομέα της Ευρώπης χρησιμοποιήθηκαν για να αποπληρωθούν οι ιδιώτες πιστωτές. Έτσι, και παρά την καθυστερημένη αναδιάρθρωση του 2012, οι υποχρεώσεις της Ελλάδας παραμένουν αβάσταχτες – μόνο που τώρα οφείλονται σχεδόν εξ ολοκλήρου προς τον επίσημο τομέα.

Πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης το ελληνικό κρατικό χρέος έχει αυξηθεί από το 130% του ΑΕΠ στο 180% σχεδόν. Εν τω μεταξύ, η βαθιά ύφεση και ο αποπληθωρισμός έπληξαν σοβαρότατα τη δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης να αποπληρώνει.

Σχεδόν όλοι συμφωνούν σήμερα πως η πίεση που ασκήθηκε προς την Ελλάδα προκειμένου να αποπληρώσει τους ιδιώτες πιστωτές της ήταν κακή ιδέα. Η απαιτούμενη δημοσιονομική λιτότητα ήταν απλούστατα υπερβολική και προκάλεσε την κατάρρευση της οικονομίας. Το ΔΝΤ αναγνώρισε το λάθος του σε έκθεση με θέμα την Ελλάδα το 2013.

Περιέργως, ο δρόμος που προτείνει το ΔΝΤ να ακολουθήσει η Ελλάδα παραμένει ο ίδιος: Να δανειστεί ακόμη περισσότερα χρήματα (αυτή τη φορά από τις ευρωπαϊκές αρχές) ώστε να αποπληρώσει μια ομάδα πιστωτών (το ΔΝΤ) και να συνεχίσει τη λιτότητα.

Η Ελλάδα πρέπει να δώσει 2 δισ. ευρώ προς το ΔΝΤ τον Μάιο και τον Ιούνιο. Η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ κατέστησε σαφές ότι δεν θα ανεχτεί καθυστέρηση της αποπληρωμής.

Αναπόφευκτα, θα υπάρξει ελάφρυνση χρέους· αλλά σε δόσεις και συνοδεία αμείλικτου πόνου. Η ελληνική κυβέρνηση θα χρειαστεί να αθετήσει πληρωμές προς προμηθευτές και εργαζόμενους και να ξαφρίσει τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Σε πέντε χρόνια από σήμερα, η οικονομική και κοινωνική δυσφορία της χώρας θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ακόμα πιο έντονη. Το ερώτημα θα είναι το εξής: Γιατί δεν υπήρξε νωρίτερα διαγραφή χρέους; Κανείς δεν είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει αυτούς τους δυσάρεστους αριθμούς και οι ευσεβείς πόθοι υπερισχύουν.

Έχοντας αποτύχει στο πρώτο ελληνικό τεστ, το ΔΝΤ κινδυνεύει να το ξανακάνει. Παραμένει παγιδευμένο στις προτεραιότητες των βασικών του μετόχων, περιλαμβανομένων της Βρετανίας και της Γερμανίας. Αν επιθυμεί να επαναβεβαιώσει την ανεξαρτησία και την αξιοπιστία του, θα πρέπει να διαγράψει μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους και να αναγκάσει τους πλούσιους μετόχους του να πληρώσουν την ζημία.

Πηγή
http://dia-kosmos.blogspot.gr/