“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
"Σε Έναν Κόσμο Προπαγάνδας, Η Αλήθεια Είναι Πάντα Μια Συνωμοσία"
"Το Ποιο Επικίνδυνο Από Όλα Τα Ηθικά Διλήμματα Είναι Όταν, Είμαστε Υποχρεωμένοι Να Κρύβουμε Την Αλήθεια Για Να Βοηθήσουμε Την Αλήθεια Να Νικήσει"

“Η Αραβική Άνοιξη ήταν στην πραγματικότητα Άνοιξη της Αλ-Κάιντα”

Απόδοση κειμένου – Επιμέλεια: Σοφία Κολτζή
Luke Coffey

Μπορούμε να πούμε ότι πλησιάζουν οι τελευταίες μέρες της Προεδρίας των ΗΠΑ όταν ξεκινούν να κάνουν την εμφάνισή τους σε βιβλιοπωλεία αποκαλυπτικά απομνημονεύματα πρώην αξιωματούχων της κυβέρνησης.

Κατά την διάρκεια πρόσφατης τηλεοπτικής του συνέντευξης για την προώθηση του νέου του βιβλίου, ο πρώην Αναπληρωτής Διευθυντής της CIA Μάικλ Μόρελ, παραδέχτηκε κάτι που ήταν ήδη γνωστό στους περισσότερους από εμάς: Οι ΗΠΑ υποτίμησαν την Αραβική Άνοιξη και, ως εκ τούτου, “η Αραβική Άνοιξη αποτέλεσε την Άνοιξη της Αλ-Κάιντα”.

Αυτή η εκ των υστέρων ανάλυση από τον πρώην διοικητικό υπάλληλο του Ομπάμα έχει γίνει πλέον κοινός τόπος. Ειλικρινά, εκτός από την βοήθεια που θα προσφέρει στις πωλήσεις του βιβλίου και την διασφάλιση μιας κορυφαίας θέσης στα περισσότερο επικερδή βιβλία, αποδοχές τέτοιου είδους έχουν πολύ μικρή αξία πρακτικά.

Για πολλούς εγείρεται το προφανές ερώτημα: Γιατί όλες αυτές οι παρατηρήσεις και οι κριτικές δεν πραγματοποιούνται όταν οι εν λόγω υπάλληλοι κατέχουν ακόμη την θέση τους και βρίσκονται σε θέση να αλλάξουν ή να επηρεάσουν τις πολιτικές αποφάσεις;

Στην περίπτωση του Μόρελ, η εν λόγω ερώτηση είναι ιδιαιτέρως σωστή. Διετέλεσε αναπληρωτής Διευθυντής της CIA κατά την διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης και πέρασε ακόμη πέντε μήνες ως ενργός Διευθυντής της (μετά την παραίτηση-σοκ του Ντέιβιντ Πέτρεους).

Η Αραβική Γένεση, όχι η Αραβική Άνοιξη.

Τα σχόλια του Μόρελ δεν θα πρέπει να ποτελούν έκπληξη.

Το γεγονός ότι φορείς λήψης αποφάσεων στην Δύση ήταν πρόθυμοι να αποδεχθούν τον όρο “Αραβική Άνοιξη” για να περιγράψουν τις λαϊκές εξεγέρσεις έδειξε το πόσο λίγο αυτοί που χαράσσουν πολιτική μπορούσαν να αντιληφθούν τι συνέβαινε στην πραγματικότητα.

Αντί για την Αραβική Άνοιξη ο κόσμος έπρεπε να αποκαλεί αυτό που έβλεπε Αραβική Γένεση. Αυτοί που βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας μια αλλαγή προέρχονταν από μια γενιά νέων σε ηλικία Αράβων που δεν ήταν αισιόδοξοι για το μέλλον τους, αλλά χάρη στην πρόοδο που έχει επιτευχθεί στις παγκόσμιες επικοινωνίες, το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήξεραν ότι υπάρχει και εναλλακτική λύση στην απαρχαιωμένη απολυταρχική εξουσία.

Ο Λευκός Οίκος δεν κατάφερε να αντιληφθεί ότι κάθε εκδημοκρατισμός που προκύπτει από λαΙκές εξεγέρσεις στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική θα αποτελέσει μια μακροπρόθεσμη υπόθεση, που πιθανότατα θα χρειαστεί μια ολόκληρη γενιά για να ολοκληρωθεί πλήρως το εγχείρημα. Αυτό δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να γίνει εσπευσμένα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες.

Αντί να πάρει χρόνο για να καταλάβει τι συμβαίνει στην πραγματικότητα στους δρόμους του Καΐρου, της Τρίπολης, της Δαμασκού, οι δυτικοί ηγέτες με επικεφαλής των Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, προέβησαν σε σπασμωδικές κινήσεις ζητώντας την παραίτηση πολλών κοσμικών δικτατόρων της περιοχής.

Όλα αυτά έγιναν με την αφελή ελπίδα ότι η Δημοκρατία θα αποτελέσει γρήγορα το φυσικό υποκατάστατο των απολυταρχικών καθεστώτων.

Η απόλυτη πειρατεία

Η σκληρή αλήθεια είναι ότι οι λαϊκές εξεγέρσεις που κατέκλυαν για μήνες μέσα στο 2011 τις τηλεοπτικές μας οθόνες, δεν εγκαινιάζουν ούτε κατά διάνοια μια νέα εποχή Δημοκρατίας και φιλελεύθερης εξουσίας στην περιοχή.

Τουναντίον, το αποτέλεσμα ήταν η αστάθεια εκεί όπου πριν υπήρχε σταθερότητα, η χειροτέρευση των οικονομικών προβλημάτων και η αύξηση της επιρροής και της δύναμης ομάδων όπως η Αλ-Κάιντα.

Οι νέοι Άραβες που βγήκαν στους δρόμους ήξεραν τι ήθελαν. Μοιράστηκαν τον απώτερο στόχο της έναρξης πολιτικών μεταρρυθμίσεων και της δημιουργίας οικονομικών ευκαιριών. Δυστυχώς, δεν είχαν αρκετό χρόνο για την δημιουργία μιας ατζέντας που θα βοηθούσε στην επίτευξη αυτού του στόχου.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πτώση των περιφερειακών ηγετών δημιούργησε σταδιακά ένα κενό που γέμισε γρήγορα από φονταμενταλιστές και τρομοκρατικές ομάδες.

Στην περίπτωση της Συρίας, το κενό ασφαλείας στη χώρα διευκόλυνε την άνοδο του ISIL. Τέτοιου είδους άνομες ομάδες όχι δεν είχαν απλά στόχους. Σε αντίθεση με τους διαδηλωτές στον δρόμο, είχαν και μια ατζέντα για την επίτευξη των στόχων τους. Η τρομοκρατία κατάφερε να αποσπάσει την προσοχή από τους νόμιμους διαδηλωτές. Ο κόσμος έβλεπε την απόλυτη τρομοκρατική πειρατεία.

Όταν το καθεστώς καταπίεσης εναντίον των διαδηλωτών έγινε βίαιο, μόνο οι φονταμενταλιστές ήταν πρόθυμοι να πολεμήσουν μέχρι θανάτου για τους σκοπούς τους – όχι οι καθηγητές, οι γιατροί ή οι οδηγοί ταξί που διαδήλωναν ειρηνικά στους δρόμους υπέρ της αλλαγής.

Οι φονταμενταλιστές και οι τρομοκρατικές ομάδες είδαν μια ευκαιρία να εκδιώξουν τους κοσμικούς δικτάτορες της περιοχής, όχι για να φέρουν την Δημοκρατία της πολυφωνίας, αλλά για να εφαρμόσουν την δική τους διεστραμμένη ερμηνεία του Ισλάμ και, στην περίπτωση του ISIL, να εγκαθιδρύσουν ένα εξτρεμιστικό χαλιφάτο.

Η ελπίδα δεν αποτελεί πολιτική

Περιγράφοντας κάτι ως “Άνοιξη” δείχνουμε κάτι εποχιακό, προβλέψιμο και μικρής διάρκειας. Στην πραγματικότητα, οι εξεγέρσεις στον Αραβικό κόσμο ήταν ακριβώς αυτό – και η κυβέρνηση Ομπάμα απέτυχε να το αντιληφθεί.

Οι πολιτικοί σύμβουλοι του Προέδρου ήταν τόσο απασχολημένοι με την ιδεαλιστική ρητορική περί “ελπίδας και αλλαγής” που έφερε τον Ομπάμα στην εξουσία λίγα χρόνια πριν, που εσφαλμένα υπέθεσαν ότι όσα ίσχυαν στην Main Street θα μπορούσαν να ισχύσουν και στους Άραβες (Arab Street).

Ακόμη πιο σηματικό, δεν κατάφεραν να δουν τι πραγματικά συμβαίνει. Πίσω από την βιτρίνα των διαδηλώσεων και τις εκκλήσεις για Δημοκρατία, παραμόνευαν φυλετικές πολιτικές, θρησκευτικές διαιρέσεις του προηγούμενου αιώνα και ομάδες όπως η Αλ-Κάιντα που περίμεναν στη γωνία. Καλώντας τους περιφερειακούς κοσμικούς αυτοκράτορες να παραιτηθούν, συχνά σήμαινε την απαλλαγή από μια ενοποιητική δύναμη που μπορούσε να κρατά αυτούς τους σκελετούς στην ντουλάπα.

Το κουτί της Πανδώρας είναι ανοιχτό και δεν φαίνεται πιθανό να κλείσει σύντομα. Εν τω μεταξύ, η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική θα συνεχίζουν να φλέγονται.

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται οι ΗΠΑ ή ο Αραβικός κόσμος τώρα είναι .άλλος ένας πρώην αξιωματούχος της κυβέρνησης Ομπάμα που παραδέχεται ότι έκανε λάθη, ενώ υπήρχε η δυνατότητα να δράσουν σωστά ευθύς εξαρχής.

http://www.aljazeera.com/indepth/opinion/2015/05/cia-arab-spring-al-qaeda-150517075517498.html

Πηγή
http://dia-kosmos.blogspot.gr/