του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Ένας από τους κορυφαίους Γάλλους μαρξιστές, ο ιστορικός Ζαν Ελλενστάϊν, συγγραφέας μεταξύ άλλων του ογκώδους βιβλίου «Μαρξ, η ζωή και το έργο του» (εκδ. Fayard, 1981), στην πρώτη μας συνάντηση στην Αθήνα το 1985, απαντώντας σε ερώτησή μου για τους λόγους της διαγραφής του από το ΚΚ Γαλλίας τρία χρόνια πριν, μού είχε πει: «Θα πρέπει να διαβάσετε την ιστορία του Μαρξ για να καταλάβετε σε ποιον βαθμό είναι ξένος σε αυτούς που τον επικαλούνται όταν βρίσκονται στην εξουσία. Όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, ασχέτως χρώματος, κύριο μέλημα έχουν την υπαγωγή της εκπαίδευσης στην εξουσία τους.
Η αριστεία, η κριτική γνώση και η ιστορική μνήμη είναι οι μεγάλοι τους αντίπαλοι. Πρέπει λοιπόν να τους εξοντώσουν…».Πολύ σωστά, λοιπόν, στην σημερινή Ελλάδα, ο κυβερνητικός σχηματισμός –το ουσιαστικό έργο του οποίου βρίσκεται ακόμη στην αρχή– κύριο μέλημά του έχει την άλωση της εξουσίας και την παραμονή σε αυτήν. Δεν ενδιαφέρεται, συνεπώς, για την εξεύρεση λύσεων σε καυτά προβλήματα, όπως η καταπολέμηση της ανεργίας και η επανεκκίνηση της καταρρέουσας πτωχευμένης οικονομίας, γιατί προέχει η δημιουργία προϋποθέσεων παραμονής και διαιωνίσεως στην εξουσία.
Σε πρώτη φάση, έτσι, συγγενείς και φίλοι των ηγετικών στελεχών, του ΣΥΡΙΖΑ κατά κύριο λόγο, καταλαμβάνουν τις αρθρώσεις της λειτουργίας του Δημοσίου, με απώτερο στόχο αυτές οι τελευταίες να υπαχθούν στην κομματική εξουσία.
Στην συνέχεια, προέχουν η υποβάθμιση της παιδείας, ο έλεγχος των τραπεζών και της αστυνομίας και η σταδιακή έξοδος της χώρας από το ευρωπαϊκό δημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί ότι όλες οι ενέργειες και επιδιώξεις του κυβερνητικού σχηματισμού –ο οποίος σίγουρα θα διασπασθεί όταν έλθει η ώρα της μοιρασιάς των «λαφύρων» της εξουσίας– διευκολύνονται και από τις πολιτικές που ακολούθησαν οι υποτιθέμενες μνημονιακές κυβερνήσεις.
Η μη εφαρμογή των ουσιαστικών διαρθρωτικών μέτρων που προβλέπονταν από τα μνημόνια και η ενίσχυση της διαπλοκής στον δημόσιο τομέα, που παραμένει παντοδύναμος, υπήρξαν ο προθάλαμος για την άνοδο στην εξουσία του «υπαρκτού λαϊκισμού», το κόστος του οποίου θα αποδειχθεί καταστροφικό για την χώρα. Αρχής γενομένης από την παιδεία.
Όπως έγραφε και ο πρώτος Ρώσος μαρξιστής ιστορικός, Μικαέλ Ποκρόφσκι (1863-1932), η παιδεία «πρέπει απαραιτήτως να τεθεί στην υπηρεσία των επαναστατικών δυνάμεων και να γίνει το υπόβαθρο της πνευματικής και ιδεολογικής τους εξουσίας…». Υπό αυτή την έννοια, προσθέτει ο Ρώσος μαρξιστής, «η Ιστορία είναι η πολιτική στραμμένη στο παρελθόν».
Η μη εφαρμογή των ουσιαστικών διαρθρωτικών μέτρων που προβλέπονταν από τα μνημόνια και η ενίσχυση της διαπλοκής στον δημόσιο τομέα, που παραμένει παντοδύναμος, υπήρξαν ο προθάλαμος για την άνοδο στην εξουσία του «υπαρκτού λαϊκισμού», το κόστος του οποίου θα αποδειχθεί καταστροφικό για την χώρα. Αρχής γενομένης από την παιδεία.
Όπως έγραφε και ο πρώτος Ρώσος μαρξιστής ιστορικός, Μικαέλ Ποκρόφσκι (1863-1932), η παιδεία «πρέπει απαραιτήτως να τεθεί στην υπηρεσία των επαναστατικών δυνάμεων και να γίνει το υπόβαθρο της πνευματικής και ιδεολογικής τους εξουσίας…». Υπό αυτή την έννοια, προσθέτει ο Ρώσος μαρξιστής, «η Ιστορία είναι η πολιτική στραμμένη στο παρελθόν».
Με πιο απλά λόγια, ο Μ.Ποκρόφσκι πίστευε ότι η Ιστορία ήταν ανάγκη να μπει στην υπηρεσία της εξουσίας και άρα οι μπολσεβίκοι δεν έπρεπε να εθνικοποιήσουν μόνον τα μέσα παραγωγής, αλλά και όλους τους τομείς της υπάρξεως, κυρίως δε την μνήμη. Ως γνωστόν, η μνήμη είναι αυτή που κάνει τον άνθρωπο και, χωρίς αυτήν, ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα περισσότερο από μάζα πληροφορήσεως, την οποίαν οι ελεγκτές του παρελθόντος και της εκπαιδεύσεως μπορούν να πλάθουν όπως θέλουν.Έτσι, σε μιαν Ελλάδα όπου μεγάλο κομμάτι της νεώτερης Ιστορίας της έχει γραφτεί από τους ηττημένους το 1948 και όχι ως είθισται από τους νικητές, το έργο της καταλήψεως της πνευματικής εξουσίας, ήτοι του εποικοδομήματος κατά Κάρολο Μαρξ, είναι πανεύκολο.
Ιδιαίτερα δε όταν στα πανεπιστήμια υπάρχουν και οι απαραίτητες ομάδες κρούσεως, οι οποίες μπορούν ανενόχλητες να εμπορεύονται τα πάντα –από βιβλία και ναρκωτικά, μέχρι ληστείες και άλλα τινα. Ακόμα, η γνωστή από την «προοδευτική» ρητορική δογματική άποψη περί διαχωρισμού της οικονομίας και του πανεπιστημίου, αποβλέπει στην διατήρηση της κοινωνικής του απομονώσεως και στην προστασία της ασυλίας ενός κατεστημένου έναντι οποιασδήποτε απαιτήσεως της κοινωνίας για προσφορά, παραγωγικότητα και βελτίωση.
Όπως τονίζει ο καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου κ. Στ. Κάτσιος, «προσβλέπει στην συνέχιση της ανεμπόδιστης και ανέξοδης σκοταδιστικής ρητορικής περί εξωτερικών απειλών (κεφάλαιο, ολιγοπώλια, ιδιωτικός τομέας) με στόχο την συσπείρωση κάτω από το πέπλο του φόβου για τον πραγματικό έξω κόσμο. Αυτός μάλιστα ο σκοταδισμός και ο φόβος καλλιεργούνται μέσα σε ένα περιβάλλον που έχει ως προορισμό την καλλιέργεια της επιστημονικής γνώσης κα την αυτογνωσίας και την αποκαθήλωση κάθε αναχρονισμού –με άλλα λόγια, την ελευθερία της επιλογής, η οποία θα επιτρέψει την διάχυση του χαρίσματος σε μεγάλα στρώματα της νεολαίας ανακηρύσσοντας το ταλέντο και την δημιουργικότητα ως προωθητική δύναμη της ελληνικής κοινωνίας».
Είναι έτσι κατάδηλο ότι ο υπουργός Παιδείας κ. Αρ. Μπαλτάς, με αφετηρία την ανώτατη παιδεία, επιχειρεί την έξοδο της χώρας από την δημοκρατική Ευρώπη και τους θεσμούς της, που είναι αυτοί της ελευθερίας της γνώσεως και της κριτικής σκέψεως. Στον βαθμό λοιπόν που η παρούσα κυβέρνηση καταστρέφει την παιδεία, ήτοι την πολυτιμότερη πρώτη ύλη του 21ου αιώνα, είναι σαφές ότι πρόθεσή της είναι να προχωρήσει και στην συνολικότερη καταστροφή της οικονομίας και της κοινωνίας.
Όπως τονίζει ο καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου κ. Στ. Κάτσιος, «προσβλέπει στην συνέχιση της ανεμπόδιστης και ανέξοδης σκοταδιστικής ρητορικής περί εξωτερικών απειλών (κεφάλαιο, ολιγοπώλια, ιδιωτικός τομέας) με στόχο την συσπείρωση κάτω από το πέπλο του φόβου για τον πραγματικό έξω κόσμο. Αυτός μάλιστα ο σκοταδισμός και ο φόβος καλλιεργούνται μέσα σε ένα περιβάλλον που έχει ως προορισμό την καλλιέργεια της επιστημονικής γνώσης κα την αυτογνωσίας και την αποκαθήλωση κάθε αναχρονισμού –με άλλα λόγια, την ελευθερία της επιλογής, η οποία θα επιτρέψει την διάχυση του χαρίσματος σε μεγάλα στρώματα της νεολαίας ανακηρύσσοντας το ταλέντο και την δημιουργικότητα ως προωθητική δύναμη της ελληνικής κοινωνίας».
Είναι έτσι κατάδηλο ότι ο υπουργός Παιδείας κ. Αρ. Μπαλτάς, με αφετηρία την ανώτατη παιδεία, επιχειρεί την έξοδο της χώρας από την δημοκρατική Ευρώπη και τους θεσμούς της, που είναι αυτοί της ελευθερίας της γνώσεως και της κριτικής σκέψεως. Στον βαθμό λοιπόν που η παρούσα κυβέρνηση καταστρέφει την παιδεία, ήτοι την πολυτιμότερη πρώτη ύλη του 21ου αιώνα, είναι σαφές ότι πρόθεσή της είναι να προχωρήσει και στην συνολικότερη καταστροφή της οικονομίας και της κοινωνίας.
Τα δείγματα γραφής είναι αδρά και εύγλωττα. Οι παράνομοι μετανάστες αφήνονται ελεύθεροι να «λιάζονται», οι τρομοκράτες-δολοφόνοι βγαίνουν από τις φυλακές, η αστυνομία αφοπλίζεται ηθικά και επαγγελματικά και η ιδιωτική οικονομία πνίγεται.Ο «πιο έξυπνος λαός του κόσμου» επέλεξε την καταστροφή του γιατί ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα δεν θέλησε ποτέ να αναλάβει το κόστος προσαρμογής της χώρας σε επιλογές που το ίδιο είχε κάνει.
http://dia-kosmos.blogspot.gr/