«Στο τέλος θα θυμόμαστε, όχι τα λόγια των εχθρών μας, αλλά, την σιωπή των φίλων μας»

“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
"Σε Έναν Κόσμο Προπαγάνδας, Η Αλήθεια Είναι Πάντα Μια Συνωμοσία"
"Το Ποιο Επικίνδυνο Από Όλα Τα Ηθικά Διλήμματα Είναι Όταν, Είμαστε Υποχρεωμένοι Να Κρύβουμε Την Αλήθεια Για Να Βοηθήσουμε Την Αλήθεια Να Νικήσει"

Ο παροξυσμός της εγκληματικής κραιπάλης των «αριστερών» ανδρεικέλων!

Στα πρόσωπα των παρασίτων αποτυπώνεται, σε γλοιωδέστατες μορφές, η σαπίλα...

Στις παρασιτικές αυλές των μαφιόζων του χρήματος και του 4ου Ράιχ (στα ανδρείκελα) καταγράφονται πιο έντονα τα στοιχεία της κρίσης και της σήψης. Στα πρόσωπα των παρασίτων αποτυπώνεται, σε γλοιωδέστατες μορφές, η σαπίλα.

Σε εποχές κρίσεων, βαθιάς παρακμής και αβεβαιότητας η «λύσσα» των παρασιτικών αυλοκολάκων παίρνει μορφές παροξυσμού, κάτω από τον «τρόμο» μήπως και σταματήσει η «χρυσή βροχή», η τόσο ευλογημένη, που γεύονται γλείφοντας τις μπότες των «νταβάδων» και των νέων αποικιοκρατών…

Τα πολιτικά, δημοσιογραφικά και «καλλιτεχνικά» παράσιτα, όλοι αυτοί οι αυλοκόλακες που σιτίζονται από τα αποφάγια του κεφαλαίου και των ισχυρών ελίτ της εξουσίας, «μεθάνε» από αυτοϊκανοποίηση και χυδαία ευχαρίστηση. Τρέχουν σαν λυσσασμένα αρπακτικά να «γευθούν» τα φώτα του... τηλεθεάματος, να διατυμπανίσουν τον αυτοϊκανοποιημένο ναρκισσισμό τους και να αρπάξουν ό,τι μπορούν: Χρήματα, δημοσιότητα, φήμη, δημόσιες σχέσεις, την «ευτυχία» της διασκέδασης, του καταναλωτικού σεξ, κ.λπ, κ.λπ.

Στις μέρες μας, τα βλέπουμε όλα τα παραπάνω σε υπέρτατο βαθμό…

Ιδιαίτερα μας καταδυναστεύει η «κραιπάλη» της γκέι «κουλτούρας» και η τρομοκρατία της. Οι οθόνες των «νταβάδων» είναι πλημμυρισμένες από αυτήν την «κουλτούρα» που συστηματικά προώθησε και επέβαλε το Λαμπρακιστάν από την εποχή του «εκσυγχρονισμού»…

Το Λαμπρακιστάν ήταν πρωτοπόρο και εδώ: Ήταν το πρώτο που δούλεψε συστηματικά και οργανωμένα για την εδραίωση και επιβολή των νεοταξικών ιδεολογημάτων και των «αισθητικών» δολωμάτων της «κουλτούρας» των ομοφυλοφίλων…

Και ό,τι προωθεί το Λαμπρακιστάν και οι διεθνείς μαφιόζοι του χρήματος, είναι αυτόματα «πρόοδος» για τα μορμολύκεια της πολιτικής, της δημοσιογραφίας» και των υπόδουλων …στοχαστών και «καλλιτεχνών»: Ιδιαίτερα εκείνων με «αριστερές» καταβολές και μεταμφιέσεις.

Και αυτοί οι «αριστεροί» είναι οι ροπαλοφόροι: Αφορίζουν και στιγματίζουν, σαν λυσσασμένα σκυλιά, ως «ρατσιστές», «σκοταδιστές» και «φασίστες», όλους εκείνους που αντιτάσσονται στην «πρόοδο» του Λαμπρακιστάν και των διεθνών «νταβάδων»…

Είναι εύκολο, λοιπόν, να αντιληφτεί κανείς το γιατί έχουν πλημμυρίσει όλες, σχεδόν, οι «καλλιτεχνικές» δημιουργίες (κινηματογραφικές και θεατρικές), καθώς και τα τηλεοπτικά σήριαλ, με γκέι, με την «κουλτούρα» τους και την «αισθητική» τους…

Μέσα στη σημερινή κρίση αυτή η σήψη και παρακμή παίρνει μορφές παροξυσμού.

Στο κυβερνητικό οικοδόμημα (το «αριστερό»), οι μορφές παροξυσμού της σήψης και παρακμής, αποτυπώνονται σε κραιπάλη:

Σε κραιπάλη πρωθυπουργικής οίησης, ηλιθιότητας και κυνισμού, σε κραιπάλη εξόντωσης του ελληνικού λαού, σε κραιπάλη ξεπουλήματος της Ελλάδας, αλλά και σε κραιπάλη γλεντοκοπιού.

Η αναισθησία των «αριστερών» ανδρεικέλων και ο παροξυσμός της κραιπάλης τους εκδηλώνεται χωρίς τσίπα. Ο κόσμος βογκά από την φτώχεια και εξαθλίωση, η μνημονιακή τους μοχθηρία ξεπερνά ακόμα κι αυτή του Σαμαρά, η εγκληματική τους πώρωση και η αυθάδεια του ψεύδους και της κοροϊδίας του ελληνικού λαού δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο, και αυτοί ζούνε μέσα σε μια ατμόσφαιρα κυνικής αμεριμνησίας και αδιαφορίας, σε μια ατμόσφαιρα χυδαίας ευχαρίστησης και επιδειξιμανίας.

Ο δε Τσίπρας, ανυψώνει την καταθλιπτική πολιτική του κενότητα και μηδαμινότητα σε οίηση που έγινε πρωθυπουργός στα 40 του χρόνια!!!

Πάντα τα καχεκτικά πολιτικά μεγέθη κάλυπταν την καχεξία τους με την υπερτίμηση του εαυτού τους και τη συνακόλουθη αλαζονική αυταρέσκεια: Την ομηρική αυτοϊκανοποίησή τους, αντίστοιχη της αχαλίνωτης κενότητάς τους…

Η αλαζονεία αποτελεί το ασυνείδητο, αυτόματο προϊόν, των «υπερτιμημένων ηλιθίων»: Των πολιτικών του ΤΙΠΟΤΑ…

Μόνο ένα πολιτικό ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει συναίσθηση της κατάστασής του, του πολιτικού του ραχιτισμού, των ανεπαρκειών του, της μηδαμινότητάς του και της γελοιότητάς του…

Αντιθέτως, το ΤΙΠΟΤΑ, λόγω ακριβώς της ΑΓΝΟΙΑΣ και της ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ, υπερτιμάει και υπερεκτιμάει τον εαυτό του, με πόζες ακραίας αλαζονείας…

Ο άμοιρος ο Τσίπρας έχει απογειωθεί. Ούτε κλητήρας δεν θα ήταν σε ένα κόμμα πραγματικής Αριστεράς. Με το ΣΥΡΙΖΑ έγινε και Πρωθυπουργός: Είναι να μην του …σαλέψει.

Ένα, επίσης, κραυγαλέο αποτύπωμα της παρασιτικής χυδαιότητας είναι και ο χορός της κραιπάλης των αυλικών: Η αυτοϊκανοποίηση του ΚΥΝΙΣΜΟΥ…

Έχουν ρίξει την Ελλάδα και το λαό της στα τάρταρα της καταστροφής και της ΦΡΙΚΗΣ, σπέρνουν, καθημερινά και νέους ΕΦΙΑΛΤΕΣ και ταυτόχρονα γλεντοκοπούν, το …απολαμβάνουν: Τέτοια ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ διαστροφή και τέτοιος αλαζονικός ραγιαδισμός στο 4ο Ράιχ…


Τέτοια ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ και τέτοια κακουργία αλαζονείας και εμπαιγμού δεν καταπίνονται, ούτε η Ιστορία τα …ξεχνά.

Η ΤΙΜΩΡΙΑ δεν θα αργήσει…

"ΡΕΣΑΛΤΟ"

tanea-london.net

http://dia-kosmos.blogspot.gr/