Ρόθτσαϊλντ (Rothschild)-Τζορτζ Σόρος (George Soros): Συγκαλυμμένες επιχειρήσεις αυτονομημένων δικτύων της πρώην KGB
Εξ αιτίας των πληροφοριών που έδωσε στη Δύση, ο Γκολίτσιν τιμήθηκε με τον τίτλο του Ταξιάρχη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ της Μεγάλης Βρετανίας και έλαβε την υπηκοότητα των Η.Π.Α. Στις Η.Π.Α., το 1961, ο Γκολίτσιν ανακρίθηκε από τον Τζέιμς Άνγκλετον (James Jesus Angleton), διευθυντή αντικατασκοπείας της CIA.
Στο βιβλίο του με τίτλο Νέα Ψέματα Αντί των Παλαιών (New Lies for Old), ο Ανατόλι Γκολίτσιν αναφέρει ότι ένα ανώτατο δίκτυο της KGB είχε διαμορφώσει ένα σχέδιο σύμφωνα με το οποίο θα σκηνοθετούσε μια επίπλαστη κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Γι’ αυτό, η επίσημη διάλυση της Ε.Σ.Σ.Δ. δεν σημαίνει αυτομάτως ότι το “βαθύ” σοβιετικό σύστημα ηττήθηκε.
Το 1961, αφού αυτομόλησε στη Δύση, ο Γκολίτσιν πληροφόρησε τη CIA ότι κορυφαία μέλη της σοβιετικής ελίτ είχαν διαμορφώσει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική εξαπάτησης για να παραπλανήσουν τη Δύση και να διεισδύσουν σε ευρωπαϊκές χώρες και στις Η.Π.Α.
Στο ίδιο βιβλίο του, που εκδόθηκε το 1984, ο Γκολίτσιν προέβλεψε την πτώση του τείχους του Βερολίνου, που έλαβε χώρα πέντε χρόνια αργότερα, το 1989.
Ο τότε διευθυντής αντικατασκοπείας της CIA, Τζέιμς Άνγκλετον, έλαβε σοβαρά υπόψη του τα όσα είπε ο Γκολίτσιν, αλλά, σύντομα, απολύθηκε από τη θέση του στη CIA και θεωρήθηκε υπερβολικός και εμμονικός με αυτήν την υπόθεση συνωμοσίας.
Ορισμένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που ο Γκολίτσιν δημοσίευσε στο βιβλίο του Νέα Ψέματα Αντί των Παλαιών, είναι τα εξής (βλ. https://archive.org/details/GolitsynAnatoleTheNewLiesForOldOnes):
Πρώτον, όταν οι σοβιετικοί πολίτες απελευθερώθηκαν από ένα καταπιεστικό Μαρξιστικό καθεστώς που είχε διαρκέσει εβδομήντα τέσσερα χρόνια, στις 26 Δεκεμβρίου 1991, ημέρα κατά την οποία η Ε.Σ.Σ.Δ. επισήμως έπαυσε να υπάρχει, δεν έλαβε χώρα κανένας εορτασμός οπουδήποτε στην πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., γεγονός που, κατά τον Γκολίτσιν, υποδηλώνει ότι η “κατάρρευση” της Ε.Σ.Σ.Δ. ήταν, σε κάποια έκταση τουλάχιστον, ελεγχόμενη από το “βαθύ” σοβιετικό κατεστημένο σύμφωνα με το προαναφερθέν στρατηγικό τέχνασμα.
Κατ’ επέκταση, αποφαίνεται ο Γκολίτσιν, στον βαθμό που η “κατάρρευση” της Ε.Σ.Σ.Δ. ήταν ελεγχόμενη από το “βαθύ” σοβιετικό κατεστημένο, το πολιτικό κατεστημένο της Δύσης είχε ήδη διαβρωθεί από Μαρξιστές, εφόσον, διαφορετικά, δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό αυτό το τέχνασμα της Ε.Σ.Σ.Δ. από το δυτικό πολιτικό κατεστημένο.
Ορισμένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που ο Γκολίτσιν δημοσίευσε στο βιβλίο του Νέα Ψέματα Αντί των Παλαιών, είναι τα εξής (βλ. https://archive.org/details/GolitsynAnatoleTheNewLiesForOldOnes):
Πρώτον, όταν οι σοβιετικοί πολίτες απελευθερώθηκαν από ένα καταπιεστικό Μαρξιστικό καθεστώς που είχε διαρκέσει εβδομήντα τέσσερα χρόνια, στις 26 Δεκεμβρίου 1991, ημέρα κατά την οποία η Ε.Σ.Σ.Δ. επισήμως έπαυσε να υπάρχει, δεν έλαβε χώρα κανένας εορτασμός οπουδήποτε στην πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., γεγονός που, κατά τον Γκολίτσιν, υποδηλώνει ότι η “κατάρρευση” της Ε.Σ.Σ.Δ. ήταν, σε κάποια έκταση τουλάχιστον, ελεγχόμενη από το “βαθύ” σοβιετικό κατεστημένο σύμφωνα με το προαναφερθέν στρατηγικό τέχνασμα.
Κατ’ επέκταση, αποφαίνεται ο Γκολίτσιν, στον βαθμό που η “κατάρρευση” της Ε.Σ.Σ.Δ. ήταν ελεγχόμενη από το “βαθύ” σοβιετικό κατεστημένο, το πολιτικό κατεστημένο της Δύσης είχε ήδη διαβρωθεί από Μαρξιστές, εφόσον, διαφορετικά, δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό αυτό το τέχνασμα της Ε.Σ.Σ.Δ. από το δυτικό πολιτικό κατεστημένο.
Μάλιστα, ο Γκολίτσιν τονίζει ότι, ενώ τα αμέσως προηγούμενα χρόνια πριν από την “κατάρρευση” της Ε.Σ.Σ.Δ., έλαβαν χώρα αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις στην Ε.Σ.Σ.Δ., οι οποίες ήταν σκηνοθετημένες από το Κρεμλίνο, δεν έλαβε χώρα κανένας εορτασμός μετά από την “κατάρρευση” της Ε.Σ.Σ.Δ., που υποτίθεται ότι ήταν η δικαίωση εκείνων των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων.
Επίσης, σύμφωνα με τον Γκολίτσιν, ο λεγόμενος “Πόλεμος εναντίον της Τρομοκρατίας,” που εξαπέλυσε η Δύση, αμέσως μετά από τη διάλυση της Ε.Σ.Σ.Δ., είναι μια επιχείρηση που διεξάγεται από δυτικές κυβερνήσεις οι οποίες έχουν διαβρωθεί από Μαρξιστές σε συνεργασία με σοβιετικούς και άλλους κομμουνιστικούς παράγοντες, με τους εξής σκοπούς:
Επίσης, σύμφωνα με τον Γκολίτσιν, ο λεγόμενος “Πόλεμος εναντίον της Τρομοκρατίας,” που εξαπέλυσε η Δύση, αμέσως μετά από τη διάλυση της Ε.Σ.Σ.Δ., είναι μια επιχείρηση που διεξάγεται από δυτικές κυβερνήσεις οι οποίες έχουν διαβρωθεί από Μαρξιστές σε συνεργασία με σοβιετικούς και άλλους κομμουνιστικούς παράγοντες, με τους εξής σκοπούς:
(1) Να καταστρέψουν την ηθική υπεροχή της Δύσης στα μάτια του κόσμου, εφόσον, στο πλαίσιο του “Πολέμου εναντίον της Τρομοκρατίας,” η Δύση εισβάλλει παρανόμως σε άλλα κράτη, προκαλεί χάος στον κόσμο, προκαλεί τον θάνατο εκατομμυρίων αμάχων και υιοθετεί πολιτική βασανιστηρίων.
(2) Να αποσταθεροποιήσουν και να υπονομεύσουν μη ελεγχόμενους από τη Ρωσία προμηθευτές-εξαγωγείς πετρελαίου, επιτρέποντας, για μακρύ χρονικό διάστημα, στη Ρωσία, λόγω των υψηλών τιμών του πετρελαίου, να σταθεροποιήσει την οικονομία της και να συγκεντρώσει κεφάλαια για τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεών της.
(3) Να επιφέρουν καταστροφικά αποτελέσματα σε βάρος των Ενόπλων Δυνάμεων των Η.Π.Α. μέσω ενός ατελεύτητου “Πολέμου εναντίον της Τρομοκρατίας”.
(4) Να επιφέρουν την παρακμή των Η.Π.Α., ανοίγοντας ένα πολιτικό κενό στο παγκόσμιο σύστημα ώστε να καλυφθεί από μια νέα, παν-εθνική οντότητα η οποία θα περιλαμβάνει την Ευρώπη και τη Ρωσία και θα σημάνει, συγχρόνως, το τέλος του ΝΑΤΟ.
Ίσως, σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να εξηγηθούν τόσο το γεγονός ότι ο παγκόσμιος χρηματοοικονομικός κερδοσκόπος Τζορτζ Σόρος (George Soros) έχει γράψει άρθρα και βιβλία εναντίον του ΝΑΤΟ και εναντίον της ελεύθερης οικονομικής αγοράς όσο και το γεγονός ότι, σε μεγάλη έκταση, οι παγκόσμιος χρηματοοικονομικός Οίκος των Ρόθτσαϊλντ (Rothschild) έχει πραγματοποιήσει στρατηγικές επενδύσεις στην Ευρασία και, στη δεκαετία του 2010, μεταφέρει κεφάλαια από τη Δύση στην Ευρασία.
Συμπερασματικά, με βάση τις ανωτέρω πηγές, συνάγεται ότι η αλλαγή καθεστώτος στην πρώην Σοβιετική Ένωση έλαβε χώρα κατόπιν έγκρισης και σχεδιασμού από ηγετικούς παράγοντες των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών. Εξ ου και, στη μετασοβιετική εποχή, οι σημαντικότερες επιχειρηματικές δραστηριότητες στην πρώην Σοβιετική Ένωση βρέθηκαν υπό τον έλεγχο πρώην πρακτόρων και στελεχών των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών.
Συμπερασματικά, με βάση τις ανωτέρω πηγές, συνάγεται ότι η αλλαγή καθεστώτος στην πρώην Σοβιετική Ένωση έλαβε χώρα κατόπιν έγκρισης και σχεδιασμού από ηγετικούς παράγοντες των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών. Εξ ου και, στη μετασοβιετική εποχή, οι σημαντικότερες επιχειρηματικές δραστηριότητες στην πρώην Σοβιετική Ένωση βρέθηκαν υπό τον έλεγχο πρώην πρακτόρων και στελεχών των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών.
Με παρόμοιο τρόπο έλαβαν χώρα οι αλλαγές καθεστώτων και η μετάβαση στων καπιταλισμό της αγοράς και σε άλλες πρώην κομμουνιστικές χώρες.
Δεν πρέπει, ακόμη, να μας διαφεύγει ότι μια υπερεθνική χρηματοοικονομική ελίτ χρηματοδότησε τους ιθύνοντες της Μπολσεβικικής Επανάστασης του 1917, την ίδια ακριβώς στιγμή κατά την οποία εκείνη η χρηματοοικονομική ελίτ πρωταγωνιστούσε στο οικονομικό σύστημα της Δύσης, δημιουργώντας, έτσι, συγκαλυμμένα οργανικά κανάλια αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης μεταξύ της Δύσης και του σοβιετικού συνασπισμού.
Δεν πρέπει, ακόμη, να μας διαφεύγει ότι μια υπερεθνική χρηματοοικονομική ελίτ χρηματοδότησε τους ιθύνοντες της Μπολσεβικικής Επανάστασης του 1917, την ίδια ακριβώς στιγμή κατά την οποία εκείνη η χρηματοοικονομική ελίτ πρωταγωνιστούσε στο οικονομικό σύστημα της Δύσης, δημιουργώντας, έτσι, συγκαλυμμένα οργανικά κανάλια αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης μεταξύ της Δύσης και του σοβιετικού συνασπισμού.
Συγκεκριμένα, το υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α., σε μια τρίτομη έκθεσή του για τις καταβολές του κομμουνισμού στη Ρωσία, η οποία εκδόθηκε το 1931, αποκαλύπτει ότι γερμανικές τράπεζες υπό την ηγεσία του Γερμανοεβραίου τραπεζίτη Μαξ Βάρμπουργκ (Max Warburg) συνωμότησαν ήδη το 1914 για να στείλουν μεγάλα χρηματικά ποσά στον Λένιν, τον Τρότσκι και άλλα ηγετικά στελέχη των Μπολσεβίκων, προκειμένου να ανατρέψουν τον Ρώσο τσάρο, με τον οποίο οι εν λόγω χρηματοοικονομικοί παράγοντες δεν είχαν καλή συνεργασία (βλ. United States Department of State, Papers Relating to the Foreign Relations of the United States, 1918: Russia).
Στο πλαίσιο της προαναφερθείσας συνωμοσίας εναντίον του τσαρικού καθεστώτος της Ρωσίας, ο Αμερικανοεβραίος τραπεζίτης Τζέικομπ Σιφ (Jacob Schiff), συνεργάτης των Ρόθτσαϊλντ, επένδυσε περίπου είκοσι εκατομμύρια δολάρια για την εγκαθίδρυση του Μπολσεβικισμού στη Ρωσία και χρηματοδότησε το ταξίδι του Τρότσκι από τη Νέα Υόρκη στη Ρωσία.
Νικόλαος Λάος
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Νικόλαος Λάος
Comments