«Στο τέλος θα θυμόμαστε, όχι τα λόγια των εχθρών μας, αλλά, την σιωπή των φίλων μας»

“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
"Σε Έναν Κόσμο Προπαγάνδας, Η Αλήθεια Είναι Πάντα Μια Συνωμοσία"
"Το Ποιο Επικίνδυνο Από Όλα Τα Ηθικά Διλήμματα Είναι Όταν, Είμαστε Υποχρεωμένοι Να Κρύβουμε Την Αλήθεια Για Να Βοηθήσουμε Την Αλήθεια Να Νικήσει"

Πως η Ρωσία «δημιούργησε» το «Μακεδονικό ζήτημα»


Παραλλήλως ερρίπτετο το απατηλόν σύνθημα προς τους Έλληνας αι προρρήσεις του αγαθαγγέλου ότι «Ξανθόν γένος θ’ αναστήση την Βυζαντινήν αυτοκρατορίαν», υπονοουμένη η Ρωσσία.

Το 1866 ότε εξεράγη η Κρητική επανάστασις ο εν Κωνσταντινουπόλει Ρώσσος Πρεσβευτής Ιγνάτιεφ, όστις ευρίσκετο εις συνεχή επαφήν με το πανσλαυικόν εν Μόσχα κομιτάτον και Βουλγαρικόν κομιτάτον εις Γαλατά ως επίσης και με τον Άγγλον Πρεσβευτήν Έλιοτ εν Κωνσταντινουπόλει, δια να επιτύχη την εύνοιαν του Σουλτάνου υπέρ των Βουλγάρων παρώτρυνε τους Βουλγάρους όπως πολεμήσουν κατά των Ελλήνων εν Κρήτη

Το σχέδιον Ιγνάτιεφ επιτυγχάνει. 

Το 1867 υποβάλλεται αίτησις στον Σουλτάνον υπό πολλών Βουλγαρικών κοινοτήτων καθ’ ην εζήτουν ως πιστοί υπήκοοι της αυτού Μεγαλειότητος όπλα όπως μεταβώσι και πολεμήσουν, τους κοινούς εχθρούς Τούρκων και Βουλγάρων, τους Έλληνας εις Κρήτη, ενώ ουδέποτε έλαβον όπλα προς ανάκτησιν της ιδίας των ελευθερίας. 

Το 1869 ότε έληξε η επανάστασις της Κρήτης ο μισέλλην Ιγνάτιεφ έκρινε ότι είναι καιρός και εζήτησε την επέμβασιν του Σουλτάνου εις το θρησκευτικόν ζήτημα υπέρ των Βουλγάρων.


@!~~~~@!


Comments