«Στο τέλος θα θυμόμαστε, όχι τα λόγια των εχθρών μας, αλλά, την σιωπή των φίλων μας»

“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
"Σε Έναν Κόσμο Προπαγάνδας, Η Αλήθεια Είναι Πάντα Μια Συνωμοσία"
"Το Ποιο Επικίνδυνο Από Όλα Τα Ηθικά Διλήμματα Είναι Όταν, Είμαστε Υποχρεωμένοι Να Κρύβουμε Την Αλήθεια Για Να Βοηθήσουμε Την Αλήθεια Να Νικήσει"

Τον γαλάζιο ουρανό σου και τον "ήλιο τον δικό σου", άθελα χωρίς να φταίω σ 'ερωτεύτηκα σου λέω...



 
 Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης

Σαν μικρό παιδάκι κλαίω
ερωτεύτηκα τι φταίω
το φεγγάρι και τ'αστέρια
και του άνεμου τα χέρια

Του Σεπτέμβρη τις βροχούλες
τα λιμάνια τις βαρκούλες
τα νησιά και το Αιγαίο
ερωτεύτηκα σου λέω

Τον γαλάζιο ουρανό σου
και τον ήλιο τον δικό σου
άθελα χωρίς να φταίω
σ 'ερωτεύτηκα σου λέω

Δύση κι ανατολή
σ' αγάπανε μαζί
αχ! Ελλάδα μου μικρή

Κι όπως στέκεις έτσι φως μου
μες στη μέση αυτού του κόσμου
τα μαλλιά σου ανεμίζεις
μου μιλάς και μου θυμίζεις

Τα παιδιά μες στις αλάνες
τις αγέρωχες τις μάνες
όλα αυτά που θε θυμώνουν
σε χτυπούν και σε ματώνουν

Κι όπως πίνω το κρασί σου
και χορεύω εδώ μαζί σου
ξαφνικά χωρίς αν θέλω
ανασταίνομαι σου λέω

Comments