«Στο τέλος θα θυμόμαστε, όχι τα λόγια των εχθρών μας, αλλά, την σιωπή των φίλων μας»

“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
"Σε Έναν Κόσμο Προπαγάνδας, Η Αλήθεια Είναι Πάντα Μια Συνωμοσία"
"Το Ποιο Επικίνδυνο Από Όλα Τα Ηθικά Διλήμματα Είναι Όταν, Είμαστε Υποχρεωμένοι Να Κρύβουμε Την Αλήθεια Για Να Βοηθήσουμε Την Αλήθεια Να Νικήσει"

Ελπίδα Φωτιάδου: Η δασκάλα που αποκεφάλισαν και ήπιαν το αίμα της οι Κομμουνιστές

Η Τελετουργική θυσία της δασκάλας Ελπίδας Φωτιάδου από Κομμουνιστικά εβραϊκά τάγματα θανάτου

"Κάθε εβραίος που χύνει το αίμα των αθέων (μή εβραίων), κάνει το ίδιο με μια θυσία προς το Θεό." TALMUD: Bammidber raba c 21 & jalkut 772


Η ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ Δολοφονία της δασκάλας Ελπίδας Φωτιάδου, 19 Δεκ 1944

Η Ελπίδα Φωτιάδου καταγόταν από την Πάτρα και ήταν αδελφή Έλληνα αξιωματικού ο οποίος από το 1942 βρίσκονταν ήδη στην Μέση Ανατολή. Από το 1938 είχε τοποθετηθεί ως δασκάλα σε σχολείο της Καισαριανής, όπου διέμενε μαζί με την μητέρα της Σοφία, καθώς ο πατέρας της είχε αποβιώσει το 1942.

Η Ελπίδα συνελήφθη την 19-12-1944 από την τοπική ΟΠΛΑ (δολοφονική οργάνωση του ΚΚΕ), με την αιτιολογία ότι κατά την διάρκεια της Κατοχής δεν είχε ενταχθεί σε καμία κομμουνιστική οργάνωση παρά τις επανειλημμένες προσκλήσεις του ΚΚΕ.

Έτσι χαρακτηρίστηκε ως «αντιδραστική» και οδηγήθηκε στα γραφεία της ΟΠΛΑ για δήθεν ανάκριση. Εκεί ξυλοκοπήθηκε ανηλεώς όπως περιγράφει η μητέρας της Σοφία που την επισκέφθηκε.

Το πτώμα της άτυχης δασκάλας μαζί με άλλα δώδεκα βρέθηκε την 24-12-1944 (παραμονές Χριστουγέννων) στο ρέμα της Καισαριανής από ένοπλο τμήμα του Ελληνικού Στρατού που περιπολούσε.

Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση ήταν γυμνό και παραμορφωμένο από τους ξυλοδαρμούς, και σπασμένες όλες τις αρθρώσεις .


Comments