ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΑΚΟ ΤΟΥ ΜΙΖΟΥΡΙ ΣΤΟΝ ΠΡΑΜΑΤΕΥΤΗ ΤΟΥ ΜΠΕΡΚΛΕΫ -(Ο καθηγητής Σάϊνμπαουμ) Γ'

συνέχεια από το Β' Άρθρο. 

Το προσωπικό της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, έχει διαβρωθεί στο μεγαλύτερο ποσοστό του από τις διακόσιες οικογένειες, άλλοι έχουν σχέσεις με την σοβιετική πρεσβεία στην Αθήνα και ορισμένοι είναι υποταγμένοι στο τεξανικό Καρτέλ-κατεστημένο και εμποδίζουν κάθε δυνατότητα για άλλες επενδύσεις.

Με δεδομένη την επιτυχία της αποστολής του Α. Παπανδρέου στην Ελλάδα, από τις 21 Σεπτεμβρίου 1959- υπογραφές συμβάσεων με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ από την κυβέρνηση Καραμανλή, τον πανικό που έντεχνα έσπειρε στο ελληνικό κατεστημένο και την επιλογή του για την δημιουργία ΕΚΑΤΟ ΝΕΩΝ ΤΖΑΚΙΩΝ- η NSA αρκετά ικανοποιημένη, επιφόρτησε τον καθηγητή και στέλεχος της Μακτζώρτζ Μπάντυ και τον Σύμβουλο Εθ. Ασφαλειάς του Λ. Οίκου κ. Ρόστοου, να συντάξουν σχετικές εκθέσεις και να τις διοχετεύσουν στα ανάλογα κέντρα αποφάσεων.

Έτσι παρέδωσαν και στον ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ αντίγραφο της έκθεσης για το ελληνικό ζήτημα και τις δραστηριότητες του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στην Αθήνα.

Ο ΝΕΛΣΩΝ ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ, εκτός από απίστευτα πλούσιος, είχε συγκεντρώσει γύρω του την ελίτ της αμερικανικής διανόησης σε ομάδα εργασίας, στην οποία προήδρευε ο ίδιος. Ξόδευε τεράστια ποσά για να μάθει « ποιο είναι το σωστό». Κατά τον Ν. ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ τα εμπόδια υπήρχαν για να ξεπερνιούνται. Τα προβλήματα ήταν ευκαιρίες. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ένα λάθος δεν μπορούσε να επανορθωθεί, ή ότι ένας στόχος ήταν ανέφικτος.

Για άλλους επιχειρηματίες, υπηκόους άλλων εθνών, η ουτοπία είναι ένα ευλογημένο παρελθόν που δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ. Για τον Νέλσωνα Ροκφέλλερ, η επίτευξη της Ουτοπίας εξαρτιόταν από την ένταση της αφοσίωσής του σε μια υπόθεση.

Ο Νέλσων Ροκφέλλερ, ήταν αυτός που είχε εισαγάγει την πολιτική υψηλού επιπέδου το 1955, όταν ήταν ειδικός βοηθός για υποθέσεις εθνικής ασφαλείας του Προέδρου Αϊζενχάουερ.

ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ εκείνη της ομάδας, που κατ’ εξαίρεση συμμετείχε ο Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ λόγω περιστάσεων και ευνοϊκής εκθέσεως των ανθρώπων της NSA, το ζητούμενο του Ν. Ροκφέλλερ ήταν: « πως οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αποκτήσουν την πρωτοβουλία στις διεθνείς υποθέσεις και να διαμορφώνουν τους μακροπρόθεσμους στόχους τους».

Όση ώρα, 9 λεπτά ήταν ο χρόνος του Α. Παπανδρέου που θα μιλούσε, αναφερόταν, ζαλισμένος από το γεγονός ότι ήταν τόσο κοντά στα πλούτη και στην εξουσία, έβαλε τα δυνατά του να εντυπωσιάσει το ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ κατά κύριο λόγο και κατά δεύτερο τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. (για το πόσο καλός ΠΩΛΗΤΗΣ ήταν και θα είναι, των ΕΛΛΗΝΩΝ και της ΕΛΛΑΔΑΣ)…..

ΞΈΦΥΓΕ από τα ειωθότα και προχώρησε στις γνωστές παπαδρεϊστικες κροτίδες, κορώνες και μεγαλοστοσμίες….. το θέμα του Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ήταν η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ!....

Όταν τελείωσε, το χαμόγελο χάθηκε από το πρόσωπο του Ροκφέλλερ, και τα μάτια του πήραν μια επιφυλακτική έκφραση, που σήμαινε πως είχε έρθει η ώρα για σοβαρή δουλειά. Και είπε: « δεν σας έφερα εδώ κύριοι- για να μου πείτε πώς να κινηθώ στην Ουάσιγκτων. Αυτή είναι η δουλειά μου. Η δική σας δουλειά είναι, να μου πείτε το σωστό (εννοούσε αυτό που τον συνέφερε). Αν με πείσετε θα το μεταφέρω στον Πρόεδρο κι αν δεν μπορέσω να του το πουλήσω, θα παραιτηθώ» (εννοούσε οως θα διέλυε αυτή την ομάδα εργασίας και θα έπαυε να είναι το κέντρο των αποφάσεων, αλλά αυτό ήταν αδύνατο. Απλά θα αντικαθιστούσε τα πρόσωπα της ομάδας με άλλα. Κέντρο αποφάσεων θα παρέμειναν οι ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ!!.....).

Ο Παπανδρέου άφησε το μικρόφωνο και κρύφτηκε πίσω από την πελώρια πλάτη του Μακτζώρτζ Μπάντυ. Ο Ντην Άτσεσον, τον κοιτούσε πίσω από τα γυαλία του, σαν ενοχλητικό έντομο. ΠΟΤΕ ο ΑΤΣΕΣΟΝ, δεν είχε την παραμικρή εκτίμηση για την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ!.....

ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ δόθηκαν σε ένα κλειστό φάκελλο και η ομάδα άρχισε να αποχωρεί. Ο Μακτζώρτζ Μπάντυ και ο Ρόστοου, κράτησαν τον Παπανδρέου για το φινάλε.

Ο ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ ΗΘΕΛΕ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

Ένα υποκατάστατο της Τράπεζας του Τσέϊς Μανχάταν στην Ελλάδα, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, μέσω του ΣΤΑΥΡΟΥ ΝΙΑΡΧΟΥ: (Ο Νιάρχος θα ήταν υπάλληλος, με κάποιο ποσοστό του Ροκφέλλερ!...). και η εταιρία πετρελαίων ESSO, μέσω του Τομ Πάππας (κι αυτός υπάλληλος του Ροκφέλλερ!) θα έπαιρνε επίσημα τον ΧΑΛΥΒΑ, την υγρή αμμωνία και θα έφτιαχνε διϋλιστήρια στη Μακεδονία, όπως και έφτιαξε, τα διϋλιστήρια της ESSO στην Θεσσαλονίκη.

Όλα αυτά θα ήταν παραρτήματα της STANDARD OIL OF NEW JERSEY, ενός παραρτήματος του πετρελαίων των ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ. Όποιος έμπαινε εμπόδιο θα εξαφανιζόταν.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.

Αυτό ήταν το πρώτο πακέτο που πήρε ο Α. Παπανδρέου από τους Ροκφέλλερ. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο ίδιος ο Ροκφέλλερ δεν ήταν φυσικά παρών στην κουβέντα για τις «επενδύσεις» του. Τα τακτοποίησαν οι υπάλληλοί του.

Τα απόδεχθηκε και τα μετέφερε δίκην κλητήρα ο Α. Παπανδρέου στην Ελλάδα για να τα κάνει πράξη. Μετά τον ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ ο Α. Παπανδρέου, την επομένη συναντήθηκε με τον Τζων Κέννεντυ. Τον παρουσίασε μια ετερόκλητη «πολυεθνική ομάδα», ο ΧΕΝΡΥ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ, ο ΦΙΛΙΠ ΤΑΛΜΠΟΤ, ο κατοπινός πρέσβυς στην ΑΘΗΝΑ, που πήρε μέρος στο πραξικόπημα του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ο καθηγητής και στέλεχος της NSA, Κάϋζεν, φίλος του Κίσσιγκερ, ο Ρόμπερτ Ίνμαν, διευθυντής συγκαλυμμένων επιχειρήσεων της CIA ΚΑΙ Ο Αντλάϊ Στήβενσον.

Η δεκάλεπτη συνάντηση με τον Κέννεντυ, έδωσε φτερά στον Παπανδρέου. Όταν ο Κέννεντυ του είπε «λέγε με Τζώ», κόντεψε να σπάσει η καρδιά του!... Αυτό ήταν ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ!.....σκέφθηκε.

Πήρε μια γενική γραμμή από τον Κέννεντυ, που ήταν: ΑΛΛΑΓΗ ΔΟΜΩΝ στην κοινωνική πολιτική, προσέλευση των εξαθλιωμένων, καταπιεσμένων και συνεπώς αγράμματων μαζών και την επιτακτική ανάγκη, αναφορικά με την Ελλάδα της δημιουργίας ισχυράς κεντροδεξιάς παράταξης, η οποία να διεκδικήσει την εξουσία, αλλοιώς κινδυνεύει από τον Κομμουνισμό. «Έχω την αίσθηση, ότι θα εκλεγώ Πρόεδρος των ΗΠΑ τον επόμενο μήνα. Θα έχεις την αμέριστη συμπαράστασή μου».

Άπλωσε το το χέρι του στον Α. Παπανδρέου, ένδειξη πως η συνάντηση έλαβε τέλος. Βέβαια ο Τζών Κέννεντυ δεν είχε καμμία προσωπική άποψη για την Ελλάδα, εκτός από αυτά που είχε διδαχθεί στο κολλέγιο. Ότι είτε στον Παπανδρέου, του τα είχε γράψει σε χαρτί η NSA.

Ο Παπανδρέου εντυπωσιάστηκε. Ήταν η μεγαλύτερη εμπειρία της ζωής του. Προ πάντων όταν τον ευχαρίστησε ο Κέννεντυ για εκείνες τις εισηγήσεις –ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. Τον είχαν εντυπωσιάσει, είπε….

ΑΠΑΤΗ από μέρους του ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ήταν οι εισηγήσεις-προτάσεις προς τον Κέννεντυ. Απλά, ο ΣΑΪΝΜΠΑΟΥΜ είχε συγγράψει τις εισηγήσεις, είχε βάλει και το όνομα του Α. Παπανδρέου, ο οποίος το μόνο που έκανε ήταν να υπογράψει τις εισηγήσεις. Αργότερα «κυκλοφόρησε», ο ίδιος ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στην Αθήνα, πως ήταν σύμβουλος του Κέννεντυ.

Η σιγουριά του όμως κράτησε για ένα βράδυ. Από την επόμενη μέρα, ο φόβος ήρθε πάλι και θρονιάστηκε στην ψυχή του και δεν έφευγε, παρ’ ότι έπινε αρκετό ουΐσκυ πολυτελείας.

Αλλά η μέρα των εκλογών ήρθε. Ο Τζων Κέννεντυ κέρδισε τις εκλογές με 500.000 περίπου ψήφους διαφορά από τον Ρ. Νίξον. Ο Α. Παπανδρέου, επέστρεψε στην Ελλάδα, για οριστική εγκατάσταση πλέον, με το πακέτο των εντολών στη μασχάλη και το ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΘΡΑΣΟΣ του Πιουριφόϊ στην ψυχή του. Ναι έτσι ένοιωθε. Σαν εκείνον τον ανεκδιήγητο πρέσβυ των ΗΠΑ, στην Αθήνα, που επισκεπτόταν τον πρωθυπουργό της Ελλάδας με τα σορτς και έδινε διαταγές.

ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΕΚΤΕΛΟΥΣΑΝ!......

Ο καταραμένος φόβος είχε φύγει από την ψυχή του. Ο δρόμος ανοιγόταν για κείνον. Θα χρησιμοποιούσε πρώτα τον πατέρα του και μετά θα τον έριχνε πάλι στην λησμονιά. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕ….

Θα χρησιμοποιούσε την γυναίκα του ΜΑΡΓΚΑΡΕΤ και θα την έριχνα κατόπιν στη μοναξιά και στην εγκατάλειψη. Τώρα την χρειαζόταν. Ίσως και για πολλά χρόνια. Αλλά τι πείραζε; ΕΚΕΙΝΗ ΑΝΗΚΕ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΚΑΡΤΕΛ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕ Ο ΝΙΞΟΝ. Ο ίδιος στους άλλους τους νικητές!.....

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΤΡΙΓΑΣ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΤΕΣ!...

ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ :

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟΝ (ΑΣΠΙΔΑ) ΣΕ ΑΝΤΙΒΑΡΟ ΤΟΥ (ΙΔΕΑ).

http://dia-kosmos.blogspot.gr/