“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
When the Nazis occupied Budapest in 1944, George Soros’ father was a successful lawyer. He lived on an island in the Danube and liked to commute to work in a rowboat. But knowing there were problems ahead for the Jews, he decided to split his family up. He bought them forged papers and he bribed a government official to take 14-year-old George Soros in and swear that he was his Christian godson. But survival carried a heavy price tag. While hundreds of thousands of Hungarian Jews were being shipped off to the death camps, George Soros accompanied his phony godfather on his appointed rounds, confiscating property from the Jews... And you [Soros] watched lots of people get shipped off to the death camps.
Πάνω από διακόσια δισεκατομμύρια ευρώ "χρεώθηκε" ο ελληνικός λαός για τις τράπεζες τού Λάτση, του Βαρδινογιάννη και των άλλων διαπλεκομένων, οι οποίοι επί χρόνια και με τις "ευλογίες" της συμμορίας έπαιρναν χρήματα από τη διεθνή αγορά, για να τα μοιράζονται μεταξύ τους.
Η Ελλάδα είναι θύμα "δολοφονικής" επιχείρησης και αυτό είναι που ανησυχεί τους "δολοφόνους". Φοβούνται μήπως κάποιος ξετυλίξει το "μίτο" της ιστορίας και τους αποκαλύψει. Τίποτε από αυτά, τα οποία έχουν εγκλωβίσει την Ελλάδα στη φτώχεια και στην απελπισία, δεν έγινε τυχαία ...Τα προκάλεσε η πιο αδίστακτη και φονική συμμορία στην ιστορία του κόσμου. Θυμάται κάποιος τα περίφημα "στρες-τεστ" των τραπεζών; Μέχρι να βάλουν την Ελλάδα και την Κύπρο στην "αγχόνη" του τεράστιου χρέους, το ένα τεστ διαδεχόταν το άλλο. Από ολόκληρη την Ευρώπη μόνον οι ελληνικές τράπεζες της Ελλάδας και της Κύπρου είχαν πρόβλημα ...Όλοι οι άλλοι —μεταξύ των οποίων και η DEXIA— προφανώς ήταν "τέλειοι" ...και έτσι τα στρες-τεστ δεν ξανάγιναν.
Οι Σιωνισταί έχουσιν από πολλού χρόνου ερίσει τον χάρτην, εις τον οποίον είναι εγκεχαραγμένον το δρομολόγιου του ερπετού, και επί του χάρτου αυτού σημειούνται οι μεγάλοι σταθμοί του δρομολογίου, οι διανυθέντες και οι μέλλοντες να διανυθώσιν.
Ο πρώτος σταθμός το οδηγεί εις την Ελλάδα, κατά την εποχήν του Περικλέους (429 π.Χ.)· επί βασιλείας του Αυγούστου, ολίγον προ της γεννήσεως του Ιησού Χρίστου, η κεφαλή του Οφέως εισέδυσεν εις την Ρώμην.
Η Μαδρίτη την είδεν εμφανιζομένην επί Καρόλου του Ε', οι Παρίσιοι κατά την παρακμήν Λουδοβίκου του 14ου, το Λονδίνον κατά την πτώσιν του Ναπολέοντος, το Βερολίνον κατά το 1871, μετά τας αποθεώσεις της συνθήκης των Βερσαλιών, η Πετρούπολις κατά το 1881.
Είναι άξιον σημειώσεως ότι όλα τα Κράτη, επί των οποίων ο Όφις αφήκε το γλοιώδες ίχνος του, εκλονίσθησαν μέχρι των θεμελίων των υπό πολιτικών και κοινωνικών κρίσεων.
Ο χάρτης δεικνύει δια βελών τους τελευταίους σταθμούς: την Μόσχαν, το Κίεβον, την Οδησσόν, την Κωνσταντινουπολιν και τέλος την Ιερουσαλήμ, την αφετερίαν και το τέρμα του μοιραίου δρομολογίου.
Άπαξ έτι αντιλαμβάνεται τις τούτο καλώς, άμα ως σκεφθή ότι από της εποχής της δηλώσεως Μπάλφουρ και της διοργανώσεως «της Εθνικής Εστίας» της Παλαιστίνης, κανείς Ιουδαίος δεν τολμά να κηρυχθή εχθρός πρός τον Σιωνισμόν, ενώ προηγουμένως οι μη σιωνισταί ήσαν ουκ ολίγοι.
Ημείς είμεθα εκείνοι, οι οποίοι πρώτοι έχομεν ρίψει εις τον λαόν τας λέξεις: «Ελευθερία, Ισότης, Αδελφότης», λέξεις επαναλαμβανόμενες τοσάκις μετά ταύτα υπό ανόητων ψιττακών, οίτινες προσελκυόμενοι πανταχόθεν, δι’ αυτού του δελεάσματος, δεν χρησιμοποιούνται δι’ άλλο τι παρά δια να καταστρέψωσι την ευημερίαν του κόσμου, την αληθή ατομικήν ελευθερίαν, την άλλοτε τόσον καλώς προφυλασσομένην εναντίον του εξαναγκασμού του συρφετού.
Άπαξ έτι αντιλαμβάνεται τις τούτο καλώς, άμα ως σκεφθή ότι από της εποχής της δηλώσεως Μπάλφουρ και της διοργανώσεως «της Εθνικής Εστίας» της Παλαιστίνης, κανείς Ιουδαίος δεν τολμά να κηρυχθή εχθρός πρός τον Σιωνισμόν, ενώ προηγουμένως οι μη σιωνισταί ήσαν ουκ ολίγοι.
Billionaire describes ex-president as his 'greatest disappointment' during interview
George Soros says Obama has failed to prevent Trump from disrupting the New World Order
As George Soros' icy grip around the throats of the American people is slowly melting away, cracks are begging to form in the alliance between the billionaire globalist and high-level Democrats.
During a wide-ranging interview published in the New York Times on Tuesday, Soros described former President Barack Obama as his "greatest disappointment" for failing to prevent Donald Trump from disrupting the New World Order agenda.
Mr. Soros, who was an early supporter of Obama’s 2008 presidential run, and a major backer of Hillary Clinton's 2016 campaign, told The Times that Obama was “actually my greatest disappointment.”
The wealthy liberal donor also appeared to distance himself altogether from the Democrats.
Soros went on to say that he was dissatisfied with Obama on a “professional level,” telling the newspaper that Obama "closed the door" on him after he secured the presidency, adding:
“He made one phone call thanking me for my support, which was meant to last for five minutes, and I engaged him, and he had to spend another three minutes with me, so I dragged it out to eight minutes.”
Soros said Obama failed to consult with him, unlike other politicians
Fox News reports: Soros told the paper that he had hoped to have been consulted on economic and financial issues and that Obama was known to “take his supporters for granted and to woo his opponents.”
Soros, who also poured millions of dollars into Hillary Clinton’s 2016 presidential run, wouldn’t say if he would back Sen. Bernie Sanders, I-Vt., in the upcoming presidential election.
But he did say that when it comes to politics, “I don’t particularly want to be a Democrat".
While speaking with The Times, Soros praised Arizona Sen. John McCain and said the main priority of his political activism was to promote bipartisanship – noting that Republicans on the far-right led him to become one of the top funders for the Democratic Party.
But as Democrats set their eyes on November and the midterm election push to regain control of the House of Representatives, the long-term goal of ensuring a Democrat resides in the Oval Office in 2020 remains the party’s glaring concern – as well as where Soros will lend his financial support.
Οι Σιωνισταί έχουσιν από πολλού χρόνου ερίσει τον χάρτην, εις τον οποίον είναι
εγκεχαραγμένον το δρομολόγιου του ερπετού, και επί του χάρτου αυτού σημειούνται οι μεγάλοι
σταθμοί του δρομολογίου, οι διανυθέντες και οι μέλλοντες να διανυθώσιν. Ο πρώτος σταθμός το
οδηγεί εις την Ελλάδα, κατά την εποχήν του Περικλέους (429 π.Χ.)· επί βασιλείας του Αυγούστου,
ολίγον προ της γεννήσεως του Ιησού Χρίστου, η κεφαλή του Οφέως εισέδυσεν εις την Ρώμην.
The following information is the most accurate and documented data available on psychiatric drug usage in the United States. The information is from IQVia (formerly IMS Health), a company that provides information, services and technology for the healthcare industry. It is the largest vendor of U.S. physician prescribing data. The following data was taken from the IQVia Total Patient Tracker Database for Year 2017, extracted April 2018. To see drug regulatory agency warnings, studies and documented side effects of the psychiatric drugs prescribed to children, click hyperlinks below in blue (i.e., ADHD Drugs, Antidepressants, Antipsychotics, etc).
Οι συσκευές λειτουργούν ως «ψευδοκεραίες»: παρεμβαίνουν ανάμεσα στο κινητό τηλέφωνο και την υφιστάμενη κεραία κινητής τηλεφωνίας υποκαθιστώντας την. Οι συσκευές παρακολούθησης εκπέμπουν σήμα σε ένταση λίγο μεγαλύτερη από εκείνη της σταθερής κεραίας και, αυτομάτως, έλκουν το σήμα όσων κινητών λειτουργούν στο σημείο.
Τη 18η Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Τηλεπικοινωνιών, ο πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), Χρήστος Ζαμπίρας, πέρασε το κατώφλι της Βουλής προκειμένου να παρουσιάσει στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας την έκθεση πεπραγμένων της ΑΔΑΕ για το 2016. Ανάμεσα σε όσα είπε ενώπιον των βουλευτών ήταν ότι ιδιώτες είναι πιθανό να έχουν προμηθευτεί φορητές συσκευές παρακολούθησης - «βαλιτσάκια», που είναι αδύνατον να ελεγχθούν από τους εμπειρογνώμονες της Αρχής. «Απ’ ό,τι λέγεται υπάρχουν βαλιτσάκια σε ιδιώτες. Αυτά η ΑΔΑΕ δεν μπορεί να τα ελέγξει. Εχουμε κάνει κάποιες προτάσεις νομοθετικής παρέμβασης, αλλά μέχρι στιγμής δεν μπορεί να ευδοκιμήσει κάποια ρύθμιση. Επομένως, αυτά ουσιαστικά κυκλοφορούν, εάν κυκλοφορούν, ανεξέλεγκτα», είπε.
Η τοποθέτηση του κ. Ζαμπίρα αποτέλεσε αφορμή να επανέλθει στην επικαιρότητα το θέμα της ασφάλειας των τηλεπικοινωνιών, κυρίως όμως το ζήτημα της κατοχής και λειτουργίας φορητών συσκευών παρακολούθησης από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, την Αστυνομία αλλά και από ιδιώτες. Πόσα «βαλιτσάκια» διαθέτουν η ΕΥΠ και η ΕΛ.ΑΣ.; Τι δυνατότητες έχουν και πώς χρησιμοποιούνται; Υπάρχουν επιχειρηματίες που χρησιμοποιούν συσκευές παρακολούθησης και αν ναι, πόσοι; Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που διατυπώνονται κάθε φορά που το θέμα επανέρχεται στην επικαιρότητα. Με τη βοήθεια αξιωματούχων ασφαλείας, που για ευνόητους λόγους μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας, η «Κ» επιχειρεί να δώσει απαντήσεις στα περισσότερα από τα παραπάνω ερωτήματα.
Η Ελλάδα απέκτησε το πρώτο «βαλιτσάκι» την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Παραχωρήθηκε στην ΕΥΠ από το κλιμάκιο των Αμερικανών πρακτόρων στην Αθήνα για την ασφάλεια της διοργάνωσης. Είχε δυνατότητα να εντοπίζει το στίγμα ενός ή το πολύ δύο κινητών και να υποκλέπτει με δυσκολία και παράσιτα τις συνομιλίες σε απόσταση μερικών μόλις δεκάδων μέτρων από τον «στόχο». Πηγές με γνώση του θέματος περιγράφουν ότι «ήδη από τότε, το σύστημα ήταν παρωχημένο και με περιορισμένες τεχνικές δυνατότητες». Ηταν εγκατεστημένο και λειτουργούσε μέσα σε ένα ειδικά διαμορφωμένο τζιπ μάρκας Ford Maverick, το οποίο όπως πολλά γερανοφόρα οχήματα, διέθετε ειδικούς αλλά μη ορατούς βραχίονες αντιστήριξης. «Επέτρεπαν στο όχημα να παραμένει απολύτως σταθερό και να μην κινεί υποψίες σε περίπτωση που οι χειριστές της συσκευής μετακινούνταν εντός του οχήματος» εξηγεί στην «Κ» καλά ενημερωμένη πηγή.
Η ιστορία αναφέρει ότι το μηχάνημα είχε χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό (καθ’ υπόδειξιν της βρετανικής MI6) των Πακιστανών, για τους οποίους υπήρχαν αρχικά υπόνοιες ότι είχαν διασύνδεση με το τρομοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο, το 2005. Την περίοδο που ακολούθησε και συγκεκριμένα τη διετία 2007-2008, ΕΥΠ και Αντιτρομοκρατική προχώρησαν στην προμήθεια σταθερών συστημάτων νόμιμων συνακροάσεων. Λειτουργούσαν μέσω των εταιρειών - παρόχων κινητής τηλεφωνίας και είχαν τη δυνατότητα να υποκλέπτουν ταυτόχρονα τις συνομιλίες άνω των 1.000 κινητών. Δύο χρόνια αργότερα, εν μέσω των ερευνών για τη σύλληψη μελών του «Επαναστατικού Αγώνα» και της «Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς», ΕΥΠ και ΕΛ.ΑΣ. αγόρασαν από εταιρεία με έδρα τη Μεγάλη Βρετανία δύο σύγχρονα «βαλιτσάκια» αντί περίπου 170.000 ευρώ το καθένα. Η αγορά των συσκευών χρηματοδοτήθηκε σε ποσοστό 70% από την OLAF, την ευρωπαϊκή υπηρεσία για την καταπολέμηση της απάτης. Λειτουργούσαν αυτόνομα, όχι μέσω των παρόχων και μπορούσαν να εντοπίζουν με ακρίβεια μερικών μόλις μέτρων τα κινητά τηλέφωνα - «στόχους» χωρίς όμως δυνατότητα καταγραφής ήχου. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν πηγές που μετείχαν στη διαδικασία αγοράς των μηχανημάτων και επαναλαμβάνουν εκείνοι που τους διαδέχθηκαν. Διευκρινίζουν ότι «η υποκλοπή των συνομιλιών γινόταν μέσω του σταθερού συστήματος νόμιμων συνακροάσεων».
Το «βαλιτσάκι» ή σύμφωνα με τη διεθνή ορολογία International Mobile Subscriber Identity catcher λειτουργεί ως «ψευδοκεραία», καθώς στο σημείο που ενεργοποιείται υποκαθιστά την υφιστάμενη κεραία κινητής τηλεφωνίας. Εν ενεργεία στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ. περιέγραψε αναλυτικά τον μηχανισμό: «Ο χειριστής ρυθμίζει τη συσκευή έτσι ώστε να εκπέμπει σε ισχύ ελάχιστα μεγαλύτερη από μια κεραία κινητής τηλεφωνίας που βρίσκεται π.χ. στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας. Αυτομάτως, το “βαλιτσάκι” έλκει και αποκωδικοποιεί το σήμα των κινητών που λειτουργούν σε μια ακτίνα εκατοντάδων μέτρων. Στη συνέχεια, ακολουθώντας ενδείξεις στην οθόνη της συσκευής, ο χειριστής της μπορεί να προσδιορίσει με ακρίβεια μερικών μόλις μέτρων το ακριβές σημείο όπου βρίσκεται ο παρακολουθούμενος».
Τα αποτελέσματα
Με αυτή τη διαδικασία, η ΕΥΠ είχε τον Αύγουστο του 2012 εντοπίσει σε διαμέρισμα στη Νέα Χαλκηδόνα τον αλλοδαπό που είχε κακοποιήσει την, ανήλικη τότε, Μυρτώ στην Πάρο, ενώ τη δική της συσκευή είχε χρησιμοποιήσει τον Ιανουάριο του 2015 η Αντιτρομοκρατική προσπαθώντας να εντοπίσει στο κέντρο της Αθήνας τον Αμπντελχαμίντ Αμπαούντ, μετέπειτα ενορχηστρωτή των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι. Πηγή που ρωτήθηκε σχετικά διευκρίνισε ότι τα «βαλιτσάκια» της ΕΥΠ και της Αντιτρομοκρατικής μπορούν να εντοπίζουν και να «κλειδώνουν» ταυτόχρονα από δύο έως δεκαέξι κινητά τηλέφωνα. Παρόμοια φορητή συσκευή όπως και σταθερό σύστημα νόμιμων συνακροάσεων απέκτησε πιο πρόσφατα και η Διεύθυνση Διαχείρισης και Ανάλυσης Πληροφοριών της ΕΛ.ΑΣ. Η υπηρεσία μάλιστα έχει αποτυπώσει σε πολυσέλιδο εγχειρίδιο την πολιτική ασφάλειας για τη χρήση «διαβαθμισμένου υλικού πληροφοριών».
Σήμα κινδύνου από την ΑΔΑΕ για την ύπαρξη νομικού κενού
Συχνά τα τελευταία χρόνια διατυπώθηκαν καταγγελίες για την αξιοποίηση των μηχανημάτων της ΕΥΠ και δευτερευόντως της ΕΛ.ΑΣ. προς όφελος επιχειρηματικών συμφερόντων, καθώς και για προμήθεια εξοπλισμού παρακολούθησης από ιδιώτες. Την περίοδο μετά το 2012 είχαν δημοσιευθεί στον Τύπο πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες, μέρος των μυστικών κονδυλίων της ΕΥΠ (περίπου 8 εκατ. ευρώ) είχαν δαπανηθεί για να αγοραστούν «βαλιτσάκια» που κατέληξαν στα χέρια επιχειρηματιών.
Το θέμα είχαν ανακινήσει με ερωτήσεις τους βουλευτές της αντιπολίτευσης. Τον Φεβρουάριο του 2012, ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ και βουλευτής Επικρατείας του ΛΑΟΣ Γιάννης Κοραντής ζητούσε ενημέρωση για το θέμα της προμήθειας από ιδιώτες συστημάτων παρακολούθησης, επισημαίνοντας ότι τα «βαλιτσάκια», πέραν της χρήσης που μπορούσαν να έχουν για βιομηχανική, επιχειρηματική κατασκοπεία ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθούν και για την παρακολούθηση κρατικών υπηρεσιών. Οι απαντήσεις των αρμοδίων υπουργών εκείνης της περιόδου δεν ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικές.
Το αντι-«βαλιτσάκι» Επιπλέον, οι αναφορές περί κλοπής των φορητών συσκευών από αποχωρήσαντες αξιωματούχους της υπηρεσίας είχαν –σύμφωνα με μια αρκετά πιθανή εκδοχή– ως αφετηρία τους έριδες και αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της ΕΥΠ. Γεγονός, όμως, είναι ότι την ίδια χρονιά (2012), ο νόμος που παρείχε τη δυνατότητα ρύθμισης των προϋποθέσεων αγοράς και χρήσης των συσκευών καταργήθηκε. Το αποτέλεσμα; Μέχρι σήμερα τα «βαλιτσάκια» παραμένουν σε νομικό κενό και η προμήθειά τους από ιδιώτες είναι ανεξέλεγκτη ελλείψει εθνικής νομοθεσίας! Στελέχη της Αρχής έχουν κατά καιρούς επισημάνει το θέμα με επιστολές τους προς τους συναρμόδιους υπουργούς δίχως μέχρι στιγμής ανταπόκριση. Ακόμα, οι ίδιοι έχουν ζητήσει πρόσθετα κονδύλια προκειμένου να αγοράσουν ειδική συσκευή, ικανή να εντοπίζει τα «βαλιτσάκια», με το επιχείρημα ότι «μια τέτοια εξέλιξη θα λειτουργούσε αποτρεπτικά».
Από μία έρευνα στο Διαδίκτυο προκύπτει πράγματι ότι μια απλή συσκευή που μπορεί να εντοπίζει κινητά, χωρίς όμως δυνατότητα να υποκλέπτει συνομιλίες κοστίζει λίγο πάνω από 10.000 ευρώ. Η τιμή αυξάνεται ανάλογα με την εμβέλεια. Αντίστοιχα, το κόστος για τις περισσότερο εξελιγμένες συσκευές, με δυνατότητα καταγραφής ήχου ξεπερνά τις 200.000 ευρώ. Πηγή με γνώση του θέματος περιέγραψε ότι πρόσφατα, ισχυρός Έλληνας επιχειρηματίας που αντιμετωπίζει προβλήματα με τη Δικαιοσύνη, κατέβαλε σε εταιρεία με έδρα ασιατική χώρα πάνω από 200.000 δολάρια για να αγοράσει βαλιτσάκι παρακολούθησης, το οποίο τελικά ουδέποτε δούλεψε λόγω τεχνικού προβλήματος. Αντίστοιχες υποθέσεις έχουν κατά διαστήματα δει το φως της δημοσιότητας, δίχως κανείς να μπορεί να προσδιορίσει με βεβαιότητα τον ακριβή αριθμό των συσκευών παρακολούθησης που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών.
Η «μαύρη» αγορά
Την ίδια στιγμή, στον διεθνή Τύπο υπάρχουν δημοσιευμένες έρευνες, στο πλαίσιο των οποίων δημοσιογράφοι που παρίσταναν τους επιχειρηματίες κατάφεραν να προμηθευτούν «βαλιτσάκια» από την Κίνα και το Χονγκ Κονγκ, χωρίς προηγουμένως η προμηθεύτρια εταιρεία να ζητήσει από τον υποψήφιο αγοραστή ειδική άδεια ή πιστοποιητικό τελικού παραλήπτη (end user certificate). Επιπλέον, μεγάλος αριθμός συσκευών παρακολούθησης αγοράστηκε επ’ ονόματι κρατικών υπηρεσιών αναπτυσσόμενων χωρών, πριν τελικά πωληθούν στην παγκόσμια «μαύρη» αγορά. Παρά τη σχετική φημολογία, στελέχη της ΑΔΑΕ διευκρινίζουν ότι δεν έχουν καταγραφεί συμβάντα που αποκαλύπτουν με σαφήνεια την ύπαρξη και λειτουργία συσκευών παρακολούθησης από ιδιώτες.
Ταυτόχρονα, αποκαλύπτουν ότι κλιμάκια ελεγκτών της Αρχής πραγματοποίησαν το 2017-2018 ελέγχους στα σταθερά συστήματα νόμιμων συνακροάσεων ΕΥΠ και ΕΛ.ΑΣ. δίχως ιδιαίτερα ευρήματα. Οι ίδιες πηγές πρόσθεσαν ότι ελέγχθηκαν τα δύο από τα τρία «βαλιτσάκια» των υπηρεσιών χωρίς ευρήματα, ενώ η διαδικασία για το τρίτο θα ολοκληρωθεί το αμέσως προσεχές διάστημα, αφού κατά την τελευταία επίσκεψη της Αρχής δεν βρέθηκε στον χώρο όπου συνήθως φυλάσσεται καθώς χρησιμοποιείτο σε μυστική επιχείρηση.
Το Ρωσικό Ταμείο Άμεσων Επενδύσεων (Russian Direct Investment Fund-RDIF) εξετάζει το ενδεχόμενο να επενδύσει στην παραγωγή ελικοπτέρων της ρωσικής εταιρείας Russian Helicopters στην Τουρκία, δήλωσε σήμερα ο διευθυντής του RDIF Κονσταντίν Ζουμπάνοφ κατά την διάρκεια ομιλίας του σε Ρώσο-τουρκικό επιχειρηματικό φόρουμ που πραγματοποιείται στην Μόσχα.
Ο Ζουμπάνοφ επεσήμανε ότι το RDIF σε συνεργασία με τουρκικό ανεξάρτητο Fund δημιουργούν ένα κοινό Fund, το οποίο εξετάζει μερικά έργα που μπορούν να υλοποιηθούν σε διάφορους τομείς, όπως ο τομέας των υποδομών στις μεταφορές, οι κατασκευές και ο αγροτικός τομέας. Η σύσταση του κοινού αυτού Ταμείου, η ίδρυση του οποίου είχε συμπεριληφθεί σε συμφωνία προθέσεων που είχε υπογραφεί στα μέσα του προηγούμενους έτους, ολοκληρώθηκε, είπε ο Ζουμπάνοφ, και τώρα άρχισαν να εκπονούνται τα διάφορα επενδυτικά έργα.
Ο ίδιος προσέθεσε ότι το RDIF μαζί με τους Τούρκους εταίρους του ενδιαφέρεται για κοινές επενδύσεις σε κατασκευές και βελτιώσεις αεροδρομίων.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ρωσικής Ένωσης Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών Αλεξάντρ Σόχιν, μιλώντας στο ίδιο φόρουμ , δήλωσε ότι η Ρωσία θα πρέπει να προσελκύσει Τούρκους επενδυτές για να συμμετάσχουν σε έργα υποδομής. Ο κ. Σόχιν διευκρίνισε ότι έργα, στα οποία θα μπορούσαν να συμμετάσχουν Τούρκοι επενδυτές , είναι κατασκευές λιμένων στην Αζοφική Θάλασσα, το σιδηροδρομικό δίκτυο και γενικά ο διάδρομος Βορράς -Νότος, αλλά και οι υποδομές τηλεπικοινωνιών και ψηφιακής οικονομίας. Παράλληλα επεσήμανε ότι οι τουρκικές επιχειρήσεις θα πρέπει να δίνουν το παρόν όχι μόνο ως υπεργολάβοι αλλά και ως επενδυτές, με μορφές που θα είναι ενδιαφέρουσες για εκείνους.
Και ο πιο ευφάνταστος σεναριογράφος θα δυσκολευόταν να συνθέσει μια ιστορία τόσο περίπλοκη και ενδιαφέρουσα όσο η πραγματική ζωή του Τζακ Μπάρσκι. Κατάσκοπος στις ΗΠΑ για λογαριασμό της KGB, δημιούργησε δύο οικογένειες σε δύο χώρες, ζώντας μια περίπλοκη διπλή ζωή.
Όλα τελείωσαν όταν, οδηγώντας το αυτοκίνητό του στη Νέα Υόρκη, ένας αστυνομικός του έκανε σήμα να σταματήσει. Στο παράθυρό του εμφανίστηκε ένας άνδρας με πολιτικά. «FBI, κ. Μπάρσκι, πρέπει να μιλήσουμε», του είπε, για να λάβει την απάντηση: «Συλλαμβάνομαι; Γιατί αργήσατε τόσο;».
Το κυνήγι του ανθρώπου που θεωρείται ότι είναι ο τελευταίος κατάσκοπος της KGB που δραστηριοποιήθηκε στις ΗΠΑ έληξε στον Μάιο του 1997. Είχαν περάσει 6.794 ημέρες από τότε που ο Άλμπρεχτ Ντίτριχτ, ένας πρώην κάτοικος της ανατολικής Γερμανίας, ταξίδεψε στις ΗΠΑ, αναλαμβάνοντας να κατασκοπεύσει για λογαριασμό της σοβιετικής υπηρεσίας πληροφοριών. Όταν συνελήφθη, η Σοβιετική Ένωση είχε πάψει να υπάρχει και ο Ψυχρός Πόλεμος αποτελούσε κομμάτι της ιστορίας.
Ο κατάσκοπος ήταν τότε ένας 47χρονος Αμερικανός, παντρεμένος με παιδιά και μια ήσυχη ζωή στα προάστια. Νωρίς το πρωί πήγαινε με το αυτοκίνητό του στη δουλειά, έπαιζε μπάσκετ με την κόρη του στον κήπο και καλούσε τα Σαββατοκύριακα τους γείτονες για μπάρμπεκιου. Μόνο οι εξαιρετικά παρατηρητικοί θα μπορούσαν να διακρίνουν την ελαφριά προφορά του.
Και ίσως να κατάφερνε να συνεχίσει την ίδια ζωή με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, αν δεν υπήρχε ο Βασίλι Μιτρόκιν, ένας πρώην αρχειοφύλακας της KGB, ο οποίος κατέφυγε στο Λονδίνο το 1992 και αποκάλυψε τις ταυτότητες χιλιάδων πρακτόρων της KGB που δρούσαν ανά τον κόσμο. Ένα από τα ονόματα που αποκάλυψε ήταν του Μπάρσκι.
Επί χρόνια, το FBI παρακολουθούσε τον Τζακ Μπάρσκι, τοποθετώντας κοριούς στο σαλόνι και την κουζίνα του, κατασκοπεύοντάς τον με κιάλια, και αγοράζοντας το διπλανό του σπίτι για να τον παρατηρεί από πιο κοντά.
Ο πράκτορας της διπλανής πόρτας
Ο πράκτορας του διπλανού σπιτιού ήταν ο Τζο Ρέιλι, που εργαζόταν επί 23 χρόνια στο FBI. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο Ρέιλι παρατηρούσε τον Μπάρσκι. Αρχικά μεταμφιέστηκε σε ορνιθολόγο, παρακολουθώντας τον από ένα διπλανό χωράφι. Στη συνέχεια από το διπλανό σπίτι, όπου συνέχισε την καθημερινή του ζωή, γνωρίζοντας τον Μπάρσκι από απόσταση, αποκτώντας ακόμη και μια συμπάθεια προς το πρόσωπό του. Και όλα αυτά, ενώ περίμενε μια κίνηση που θα τον προδώσει. Ήταν τελικά ένας καβγάς ανάμεσα στον κατάσκοπο και τη σύζυγό του που προκάλεσε την κατάρρευση της διπλής του ζωής. Κατά τη διάρκεια της λογομαχίας, ο Μπάρσκι φώναξε στη σύζυγό του πως, παρεμπίπτοντος, ήταν… κατάσκοπος.
Το λάθος του αυτό το πλήρωσε, αφού λίγο καιρό αργότερα συνελήφθη. Επί μία εβδομάδα ο Ρέιλι τον ανέκρινε σε ένα μοτέλ, με τον Μπάρσκι να ομολογεί τελικά όλα όσα γνώριζε για τις πρακτικές εκπαίδευσης της KGB, τον τρόπο λειτουργίας των ρώσων κατασκόπων και τον κώδικα που χρησιμοποιούσε για να στέλνει τις πληροφορίες του.
Μπάρσκι και Ρέιλι είναι σήμερα φίλοι και παίζουν γκολφ μαζί.
«Κάποια στιγμή, όλοι συλλαμβάνονται, σκοτώνονται, αυτοκτονούν ή πίνουν μέχρι θανάτου», δήλωσε ο Ρέιλι. Αλλά όχι ο Μπάρσκι, καθώς ήταν εξαιρετικά χρήσιμος για το FBI. Τόσο πολύτιμος που τον άφησαν ελεύθερο. Ο Ρέιλι ήταν πεπεισμένος πως ο Μπάρσκι μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο ελεύθερος παρά φυλακισμένος.
Με την πάροδο των ετών, ο κυνηγός κατασκόπων και ο πρώην κατάσκοπος ανέπτυξαν μια ιδιαίτερη σχέση. Σήμερα, παίζουν ακόμη και γκολφ μαζί!
Ζωή σαν ταινία κατασκοπείας
Η ιστορία του Μπάρσκι, την οποία παρουσιάζει το γερμανικό περιοδικό Spiegel, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί την υπόθεση μιας ταινίας κατασκοπείας. Είναι όμως καθ’ όλα πραγματική, τουλάχιστον σύμφωνα με τα όσα έχει πει ο ίδιος και τα οποία προσυπογράφει και ο Ρέιλι.
Όλα ξεκινούν με έναν νεαρό χημικό, εξαιρετικά ιδιοφυή και εμφανίσιμο, που έχει βάλει ως στόχο της ζωής του να ξεχωρίσει από το πλήθος. Όταν το 1970 θα τον πλησιάσει η KGB, εντυπωσιάζεται από την ιδέα ότι μπορεί να γίνει πράκτορας στη Δύση. «Μπορούσε να δω τον κόσμο και δεν χρειαζόταν να πάω με τους κανόνες. Μπορούσα να είμαι πάνω από τον νόμο», λέει.
Ο νεαρός Μπάρσκι
Στο Βερολίνο εκπαιδεύεται στην κατασκοπεία, για να συνεχίσει δύο χρόνια αργότερα στη Μόσχα. Έμαθε αγγλικά, απομνημονεύοντας εκατοντάδες λέξεις καθημερινά. Πίσω στην πόλη του, την Ιένα, τον περίμενε η κοπέλα του, Γκερλίντε.
Στις 8 Οκτωβρίου 1978, ο 29χρονος τότε Άλμπρεχτ Νίτριχτ, έφτασε στο Σικάγο με 6.000 δολάρια στις τσέπες του και ένα πιστοποιητικό γεννήσεως ως Τζακ Μπάρσκι, ένα αγόρι που είχε πεθάνει το 1955 σε ηλικία 10 ετών. Υπάλληλος της σοβιετικής πρεσβείας στην Ουάσινγκτον είχε συγκρατήσει το όνομα σε ένα νεκροταφείο και είχε εξασφαλίσει ένα αντίτυπο του πιστοποιητικού.
Το σχέδιο της KGB προέβλεπε να πάρει ο Μπάρσκι διαβατήριο με τη βοήθεια του πιστοποιητικού και στη συνέχεια να ξεκινήσει να εργάζεται ως επιχειρηματίας, εξασφαλίζοντας όσο το δυνατόν περισσότερες γνωριμίες με πολιτικούς ή γενικότερα ανθρώπους επιρροής. Στόχος ήταν επίσης να αποκτήσει σχέσεις με τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, Ζμπίγκνιεβ Μπρεζίνσκι, να κερδίσει την εμπιστοσύνη του και στη συνέχεια να τον κατασκοπεύσει.
Το φιλόδοξο σχέδιο απέτυχε σύντομα, αφού ο Γερμανός δεν κατάφερε να λάβει αμερικανικό διαβατήριο. Η KGB δεν τον είχε προετοιμάσει για την αμερικανική γραφειοκρατία.
Ο Άλμπρεχτ Ντίτριχτ όμως δεν το έβαλε κάτω. Συστηνόταν ως Τζακ Μπάρσκι και έπιασε αρχικά δουλειά ως μεταφορέας δεμάτων και εγγράφων με ποδήλατο στη Νέα Υόρκη. Μετά από λίγο καιρό κατάφερε να εξασφαλίσει και αριθμό κοινωνικής ασφάλισης, κάνοντας το πρώτο βήμα για την εξασφάλιση της αμερικανικής υπηκοότητας. Σπούδασε επιστήμη των υπολογιστών και άρχισε να δουλεύει ως προγραμματιστής σε μια ασφαλιστική εταιρεία. Όταν τον ρωτούσαν από πού είναι, απαντούσε Νιου Τζέρσι. Αν ρωτούσαν για την προφορά του, έλεγε πως η μητέρα του ήταν Γερμανίδα.
Τα βράδια έφτιαχνε τα προφίλ πιθανών νέων πρακτόρων, συνέτασσε πολιτικές εκτιμήσεις, ενώ κατασκεύαζε και συσκευασίες καμουφλαρισμένες ως πέτρες, όπου τοποθετούσε φωτογραφίες και μικροφίλμ. Όλα αυτά τα έκρυβε στη συνέχεια σε ένα πάρκο της πόλης, για να τα παραλάβουν άλλοι πράκτορες. Κάθε Πέμπτη, στις 09:15 το πρωί, καθόταν στο σπίτι του με το ραδιόφωνο βραχέων κυμάτων και λάμβανε μηνύματα από τα κεντρικά της KGB στη Μόσχα. Η μεγαλύτερη επιτυχία του, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν η κλοπή ενός κώδικα προγραμματισμού, την ταυτότητα του οποίου δεν μπορεί να αποκαλύψει σήμερα. Σύμφωνα με τον Μπάρσκι, ήταν εξαιρετικά σημαντικός από οικονομικής απόψεως για τη Σοβιετική Ένωση.
Δύο οικογένειες σε δύο χώρες
Ο Μπάρσι δεν είχε όμως μόνο μια ζωή, εκείνη στις ΗΠΑ. Είχε και μια δεύτερη στη Γερμανία. Είχε κάνει δύο γάμους και είχε φτιάξει δύο οικογένειες. Στη Γερμανία, είχε παντρευτεί τη Γκερλίντε το 1980 και είχαν έναν γιο, τον Ματίας. Ο Ντίτριχτ επέστρεφε στην ανατολική Γερμανία κάθε δύο χρόνια για τρεις εβδομάδες και η Γκερλίντε τον περίμενε. Στις ΗΠΑ, είχε παντρευτεί την Πενέλοπε το 1986 με την οποία είχε κάνει δύο παιδιά, την Τσέλσι και τον Τζέσι.
«Έκανα καλή δουλειά διαχωρίζοντας τους δύο. Ο Μπάρσκι δεν είχε καμία σχέση με τον Ντίτριχτ και ο Ντίτριχτ δεν ήταν υπεύθυνος για τον Μπάρσκι», θυμάται ο ίδιος.
Το 1986 επισκέφτηκε τη Γκερλίντε και τον Ματίας στην ανατολική Γερμανία για τελευταία φορά. Σε ένα γράμμα προς τη μητέρα του, ο Ντίτριχτ έγραφε πως σε δύο χρόνια θα τελείωνε η δουλειά του και θα επέστρεφε. Εκείνη πίστευε πως ο γιος της εργάζεται ως επιστήμονας στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Αυτή ήταν και η επίσημη ιστορία που είχε πει ο Ντίτριχτ στην οικογένειά του και στους φίλους του στην ανατολική Γερμανία.
Τότε όμως η KGB τον διέταξε να επιστρέψει στην ανατολική Γερμανία, πιστεύοντας πως δεν θα ήταν πλέον χρήσιμος στις ΗΠΑ. Θα του έδιναν διαβατήριο και χρήματα, τα οποία θα έβρισκε σε ένα δοχείο λαδιού σε ένα μονοπάτι. Ο Μπάρσκι υποστηρίζει πως ουδέποτε τα βρήκε και άλλωστε δεν ήθελε να επιστρέψει πίσω.
Είπε στους υπευθύνους του πως ήταν φορέας του HIV και πως έπρεπε να παραμείνει στις ΗΠΑ για τη θεραπεία. Η απειθαρχία του είχε ως αποτέλεσμα να καταδικαστεί με τη θανατική ποινή και ο ίδιος θυμάται το 1988 έναν άνθρωπο της KGB να τον προσεγγίζει στη Νέα Υόρκη και να τον προειδοποιεί πως αν δεν επιστρέψει θα πέθαινε. Αποφάσισε, ωστόσο, να το ρισκάρει...
Η μητέρα του όμως προσπάθησε να τον εντοπίσει, επικοινωνώντας με την πρεσβεία της ανατολικής Γερμανίας στη Μόσχα και αναζητώντας τον μέσω της ρωσικής τηλεόρασης. Έγραψε ακόμη και στον Μιχαήλ Γκρομπατσώφ. Το 1996, το υπουργείο Εξωτερικών εξακρίβωσε πως η ιστορία του Ντίτριχτ δεν ευσταθούσε. Το πρόγραμμα στο Μπαϊκονούρ για το οποίο υποτίθεται πως εργαζόταν είχε ολοκληρωθεί το 1978. Η μητέρα του διαγνώστηκε με Πάρκινσον και πέθανε γνωρίζοντας πως ο γιος της της είχε πει ψέματα.
Η Γκερλίντε, στο μεταξύ, είχε μάθει πως ο σύζυγός της ήταν μυστικός πράκτορας. Κάποια στιγμή τον κήρυξε αγνοούμενο και πήρε διαζύγιο. Ο γιος της Ματίας γνώρισε την ετεροθαλή αδερφή του Τσέλσι, όταν μετά τα 18α γενέθλιά της ο Μπάρσκι της ομολόγησε πως ήταν κατάσκοπος και πως έχει έναν αδερφό στη Γερμανία. Η Τσέλσι επικοινώνησε μαζί του και ο Ματίας ταξίδεψε το 2005 στις ΗΠΑ για να τη συναντήσει. Συναντήθηκε και με τον πατέρα του, για πρώτη φορά έπειτα από 20 χρόνια. Επρόκειτο για μια συνάντηση που επισκίασε ο θυμός και πολλά θέματα που έπρεπε να βρουν απαντήσεις.
Ο Μπάρσκι και η Πενέλοπε πήραν διαζύγιο. Είναι σήμερα παντρεμένος για τρίτη φορά με τη Σόνα και έχουν μια κόρη τεσσάρων ετών. Το 2014, 36 χρόνια αφότου πάτησε σε αμερικανικό έδαφος, έγινε αμερικανός πολίτης και του επιτράπηκε να κρατήσει το «κλεμμένο» του όνομα, χάρη στη βοήθεια του Τζο Ρέιλι.
Η φορητή συσκευή, δημιούργημα φυσικών και μηχανικών του Imperial College του Λονδίνου, χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο 'Άμυνας της Βρετανίας λόγω των δυνητικών στρατιωτικών εφαρμογών της, μεταξύ άλλων στα βρετανικά πυρηνικά υποβρύχια που θέλουν να παραμένουν αφανή για καιρό στο βυθό.
Ερευνητές στη Βρετανία κατασκεύασαν την πρώτη στον κόσμο κβαντική «πυξίδα», μια συσκευή πλοήγησης που βοηθά στον εντοπισμό της θέσης ενός αντικειμένου, χωρίς να βασίζεται στο GPS. Χάρη στον κβαντικό τρόπο λειτουργίας της και στο γεγονός ότι δεν χρειάζεται σήμα από δορυφόρους, είναι αδύνατο να δεχθεί παρεμβολές και να παραβιαστεί από χάκερ.
Η φορητή συσκευή, δημιούργημα φυσικών και μηχανικών του Imperial College του Λονδίνου, χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο ‘Αμυνας της Βρετανίας λόγω των δυνητικών στρατιωτικών εφαρμογών της, μεταξύ άλλων στα βρετανικά πυρηνικά υποβρύχια που θέλουν να παραμένουν αφανή για καιρό στο βυθό. «Είναι πλήρως αυτάρκης και ιδιαίτερα χρήσιμη, αν θέλει κανείς να πλοηγήσει ένα μεγάλο πλοίο ή αυτόνομα οχήματα για μεγάλες χρονικές περιόδους, χωρίς να χρειασθεί να στείλει ή να λάβει οποιαδήποτε σήματα, ώστε να ξέρει πού βρίσκεται», δήλωσε ο ερευνητής Τζόζεφ Κότερ.
Το παγκόσμιο σύστημα πλοήγησης μέσω GPS εξαρτάται από δορυφόρους, πράγμα που το καθιστά ευάλωτο σε παρεμβολές ή διακοπές του σήματος, ιδίως σε περίπτωση σκόπιμης κυβερνο-επίθεσης από εχθρικές δυνάμεις ή κακόβουλους χάκερ.
Έχει παρατηρηθεί ότι ακόμη και οι σύγχρονοι πειρατές ξεγελούν εμπορικά πλοία, παρασέρνοντάς τα σε παγίδα, με το να παρεμβαίνουν στο GPS των πλοίων.
Το σήμα GPS μπορεί επίσης να χαθεί εξαιτίας φυσικών αιτιών (π.χ. διαταραχές του διαστημικού καιρού) ή περιβαλλοντικών (π.χ. παρεμβολή πολύ ψηλών κτιρίων).
Όπως είπε ο Κότερ, «είναι αδύνατο να έχει κανείς σήμα GPS οπουδήποτε στον κόσμο». Το νέο σύστημα – ένα κβαντικό επιταχυνσιόμετρο- μετρά πόσο γρήγορα αλλάζει η ταχύτητα ενός αντικειμένου στην πορεία του χρόνου. Μικροσκοπικά -μη κβαντικά- επιταχυνσιόμετρα υπάρχουν ήδη σε συσκευές όπως τα «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα και οι φορητοί υπολογιστές, όμως -χωρίς εξωτερική βοήθεια- μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ακριβή πλοήγηση μόνο για μερικές ώρες το πολύ.
Η νέα κβαντική «πυξίδα» μετρά την ανεπαίσθητη κίνηση των ατόμων που βρίσκονται σε υπερβολικά χαμηλή θερμοκρασία, κοντά στο απόλυτο μηδέν. Σε αυτή την υπέρψυχρη κατάσταση της ύλης, τα άτομα, τα οποία συμπεριφέρονται κβαντικά τόσο σαν ύλη όσο και σαν κύματα, ελέγχονται από ένα ειδικό ισχυρό λέιζερ που κατασκεύασε η βρετανική εταιρεία MSquared.
Το λέιζερ αυτό λειτουργεί επίσης ως ο «οπτικός χάρακας» με τον οποίο μετρούνται οι κινήσεις των ατόμων – κάτι που στη συνέχεια επιτρέπει τον προσανατολισμό. Προς το παρόν, η κβαντική «πυξίδα» είναι αρκετά μεγάλη και μπορεί να τοποθετηθεί μόνο σε πλοία, αεροπλάνα ή μεγάλα οχήματα, όμως οι ερευνητές εργάζονται για τη σμίκρυνσή της, ώστε τελικά να είναι δυνατό να ενσωματωθεί ακόμη και σε ένα smartphone.
Ο αιματηρός Κατοχικός Εμφύλιος επεκτάθηκε σχεδόν σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα. Μια από τις πτυχές του που παραμένουν σχετικά άγνωστες είναι ο Εμφύλιος στη Μέση Ανατολή, στα 1943 και – κυρίως – στα 1944. Εκεί δεν υπήρχαν πολλαπλά μέτωπα: στρατοί κατοχής, Αντίσταση, δωσίλογοι, Τάγματα Ασφαλείας κλπ, συνθήκες δηλαδή που δεκαετίες μετά εξακολουθούν να συσκοτίζουν την ανάλυση των γεγονότων, σε ό,τι αφορά τον Εμφύλιο – που συνέβαινε μέσα σε όλα αυτά. Υπήρχαν μονάχα Έλληνες, σε μάχιμες μονάδες τους στρατού και του ναυτικού. Κι όμως, ο Εμφύλιος που είχε ξεσπάσει στην ηπειρωτική Ελλάδα, μέσα στην Κατοχή, έφτασε ως εκεί ή μάλλον εκδηλώθηκε και εκεί. Η διαφορά είναι ότι στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής ο πραγματικός στόχος του Εμφυλίου, δηλαδή η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το ΚΚΕ, δεν είναι εύκολο να συγκαλυφθεί.
ΑΣΟ
Στην Μέση Ανατολή το ΕΑΜ λεγόταν ΑΣΟ: Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση. Σύμφωνα με το Σόλωνα Γρηγοριάδη (βασική πηγή, μαζί με τον Φοίβο Οικονομίδη, για όσα αναφέρονται σε αυτή την ανάρτηση) ιδρυτής της ήταν το παλαιό στέλεχος του ΚΚΕ Γιάννης Σαλλάς, στις 10 Οκτωβρίου 1941. Παράλληλες (εαμικές) οργανώσεις ήταν ο ΕΑΣ (Εθνικός Απελευθερωστικός Σύνδεσμος) για τους πρόσφυγες της Μέσης Ανατολής από την Ελλάδα και τους ομογενείς Αιγυπτιώτες, η ΑΟΝ (στο ναυτικό) και η ΑΟΑ (στην αεροπορία).
Γράφει ο Γρηγοριάδης (Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, εκδ. polaris, τόμος Α’, σελ. 279 κ.ε.):
Η ΑΣΟ και οι διακλαδώσεις της ΑΟΝ και ΑΟΑ κατόρθωσαν να οργανώσουν σημαντικό αριθμό των στρατιωτών, των ναυτών και των σμηνιτών, καθώς και ένα μικρό αλλά όχι ασήμαντο μέρος υπαξιωματικών και αξιωματικών. Ένα τμήμα τους σοβαρό προσχώρησε βαθμιαία απόλυτα στον κομμουνισμό, περιλαμβάνοντας και μερικούς βαθμοφόρους. Με τον μηχανισμό που συγκρότησε μπορούσε να κινητοποιεί μαζικά τους άνδρες και να εμπνέει φανατισμό και πάθος. Αρχικά απευθυνόταν στους δημοκρατικούς, αλλά ενέταξε τους οπαδούς της σε μια σαφώς αριστερή κατηγορία με την επωνυμία του «αντιφασίστα». Αυτό ήταν και το βασικό της σύνθημα, καθώς και ο τίτλος της εφημερίδας που εξέδιδε: Αντιφασίστας.
Η δράση της ΑΣΟ υπήρξε πολύ πιο ανοιχτή και απροκάλυπτη από του ΕΑΜ. Έπαιρνε σαφείς, αδιάλλακτες, επιθετικές πολιτικές θέσεις κατά του βασιλιά, της κυβέρνησης, ακόμη και κατά των αστικών δημοκρατικών αντιλήψεων των παλαιοβενιζελικών (…)
Στην τακτική και στρατηγική της η ΑΣΟ χρησιμοποίησε γνήσια επαναστατικές, λενινιστικές μεθόδους. Τα στελέχη της ζούσαν στην εποχή του 1916. Στρέφονταν απευθείας προς τα κάτω, προς τους οπλίτες. Η κινητοποίηση και η μύηση αξιωματικών αποτελούσε δευτερεύοντα σκοπό τη οργάνωσης (…) Στελέχη και οπαδοί της ισχυρής οργάνωσης είχαν νοοτροπία «Ερυθροφρουρών», όπως θα λέγαμε σήμερα (σημ: το κείμενο είναι γραμμένο τρεις δεκαετίες πριν)
Φεβρουάριος – Μάρτιος 1943
Στις 17 Φεβρουαρίου 1943 εξεγέρθηκαν οι άνδρες ενός τάγματος πεζικού, επειδή αντικαταστάθηκε ο διοικητής τους, αν/χης Χατζησταυρής (ο οποίος ήταν απότακτος βενιζελικός κινηματίας του ’35). Η αναταραχή επεκτάθηκε σε ολόκληρη τη ΙΙ ταξιαρχία: ξυλοκοπήθηκε ένας ταγματάρχης που φερόταν ως διάδοχος του Χατζησταυρή, ενώ, παράλληλα, 150 αξιωματικοί της ταξιαρχίας, από αυτούς που η ΑΣΟ αποκαλούσε «φασίστες» υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους. Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, υπουργός Εθνικής Αμύνης τότε, έσπευσε από το Κάιρο στη Συρία, όπου γινόντουσαν όλα αυτά, αλλά τον βρήκε άλλη κεραμίδα: Στασίασαν ένοπλα και οι άνδρες της Ι ταξιαρχίας, σε ένδειξη συμπαράστασης στον Χατζησταυρή.
Γράφει ο Γρηγοριάδης (ο.π, σελ. 282):
Οι στασιαστές – στρατιώτες, αρκετοί υπαξιωματικοί και μερικοί κατώτεροι αξιωματικοί – απαιτούσαν να επανέλθουν στις διοικήσεις τους ο αντισυναταγματάρχης Χατζηπαυλής και οι διοικητές των άλλων ταγμάτων, που μετά την εξέγερση είχαν ταχθεί αλληλέγγυοι με τον Χατζησταυρή και διατάχτηκε η αντικατάστασή τους’ να απομακρυνθούν όσοι αξιωματικοί χαρακτηρίζονταν από τους στασιαστές «τεταρτοαυγουστιανοί»’ κι ακόμη να γίνει ανασχηματισμός της κυβέρνησης με την είσοδο δημοκρατικών προσωπικοτήτων…
Ο Κανελλόπουλος, ο οποίος αντιμετώπισε στη Χεντέρα της Παλαιστίνης την απειλή λυντσαρίσματος από Έλληνες στρατιώτες και γλίτωσε την τελευταία στιγμή, ανίκανος να επιβληθεί με δυνάμεις της ελληνικής κυβέρνησης στους στασιαστές, στράφηκε προς τους Άγγλους. Οι οποίοι, ενόψει της αιματοχυσίας, συμβούλεψαν υποχώρηση.
Πράγματι, οι 150 αξιωματικοί που είχαν παραιτηθεί, συν 150 οπλίτες από τις στασιασμένες μονάδες, συνελήφθησαν και κλείστηκαν στο στρατόπεδο «Μερζ Αγιούμ». Επιπλέον, ενώ ο Κανελλόπουλος έφευγε, έγινε εκκαθάριση των «τεταρτοαυγουστιανών» της κυβέρνησης, αλλά και του αρχηγού του στόλου. Η εξέγερση στέφθηκε από επιτυχία!
Αφού ηρέμησαν τα πράγματα, άλλαξαν οι διοικήσεις των ταξιαρχιών και οι πλέον «δραστήριοι» στασιαστές στάλθηκαν στο Τομπρούκ, να φρουρούν ένα στρατόπεδο Γερμανών αιχμαλώτων. Αλλά ο κινητήριος μοχλός της εξέγερσης, η ΑΣΟ, παρέμεινε άγνωστη και άθικτη.
Τα Ιουλιανά του 1943
Τον Ιούλιο του ’43 άρχισαν οι εξεγέρσεις στο ναυτικό και ειδικότερα στα πολεμικά Ιέραξ και Μιαούλης, οι οποίες κατεστάλησαν, αφού αναστάτωσαν την Αλεξάνδρεια. Ταυτόχρονα εξεγέρθηκε και πάλι η ΙΙ ταξιαρχία. Μετά τον πρώτο νεκρό ακολούθησε ξυλοδαρμός αξιωματικών, μια αυτοκτονία ενός ιατρού – οπλίτη και σύλληψη των «αντιδραστικών», αξιωματικών και οπλιτών. Τότε επενέβησαν οι Άγγλοι, αφόπλισαν τη ΙΙ ταξιαρχία και έστειλαν καμιά τριακοσιαριά στασιαστές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τέσσερις καταδικάστηκαν σε θάνατο, αλλά δεν εκτελέστηκαν. Λίγες μέρες αργότερα έγινε νέα ανεπιτυχής εξέγερση των κρατουμένων στασιαστών. Δυο από αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν. Η ταξιαρχία διαλύθηκε. Αλλά τα σοβαρότερα γεγονότα του Εμφυλίου των ξενιτεμένων μαχητών επρόκειτο να ξεκινήσουν τον Απρίλιο του ’44.
Ο πικρός Απρίλης του 1944
Γράφει ο Γρηγοριάδης (ο.π, σελ. 493):
Μέσα στις μονάδες και στα πολεμικά πλοία, η ΑΣΟ είχε κατορθώσει, μετά τις στάσεις του 1943, να ανασυνταχθεί και να εξαπλωθεί. (…) Δεν υποπτευόταν ο κάθε διοικητής ή κυβερνήτης σε πόσο βαθμό βρίσκονταν υπό τον έλεγχο αυτής της αόρατης και ασύλληπτης Αρχής οι άνθρωποι που διοικούσε. Ακόμη περισσότερο δεν το υποπτεύονταν κυβέρνηση και επιτελεία.
Η εμφάνιση της ΠΕΕΑ έκανε την ΑΣΟ να ανέλθει πάλι στο προσκήνιο. Καθώς η αναμέτρηση για την κυβέρνηση εθνικής ενότητας πλησίαζε, μία από τις δυνάμεις που βάραινε στη ζυγαριά των παρατάξεων ήταν ο στρατός, το ναυτικό και η αεροπορία της Μέσης Ανατολής.
Όποιος τελικά τις έθετε υπό τον έλεγχό του θα αποκτούσε ένα ισχυρό όργανο πίεσης. Αλλά ο έλεγχος αποτελούσε επίζηλο γέρας και για έναν άλλο σκοπό. Όσο πλησίαζε η ώρα της Απελευθέρωσης, τόσο διαγραφόταν η σημασία των ενόπλων δυνάμεων του εξωτερικού για τη μεταπελευθρωτική νέα αναμέτρηση. Το αποτέλεσμα όμως όλων αυτών των αντιτιθέμενων ισχυρών τάσεων ήταν οι ένοπλες δυνάμεις περίπου να διαλυθούν πριν ακόμη λήξει ο πόλεμος, στον οποίο η δράση τους αποτελούσε εθνική ανάγκη.
Ο αντικειμενικός στόχος της εξέγερσης του Απριλίου ήταν ο εξαναγκασμός της κυβέρνησης Τσουδερού να ανασχηματιστεί και να αναγνωρίσει την ΠΕΕΑ ως κύριο συνομιλητή και πραγματικό εκπρόσωπο της Ελλάδας. Αν όχι, τότε η κυβέρνηση θα διαλυόταν. Ουσιαστικά αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη και αποφασιστική εμφύλια σύγκρουση αριστεράς και δεξιάς για την ίδια την εξουσία. Όχι απλά την εξουσία στα βουνά της κατεχόμενης Ελλάδας, αλλά την κυβερνητική εξουσία – για εκείνη τη στιγμή και για μετά την απελευθέρωση. Και σε αντίθεση με τη δεύτερη μεγάλη ένοπλη σύγκρουση των δύο παρατάξεων, δηλαδή τα Δεκεμβριανά, όπου δεν υπήρχε καν θέμα εξουσίας, στη Μέση Ανατολή διακύβευμα υπήρχε και διεκδικήθηκε με κάθε τρόπο.
Την πρωταπριλιά του ’44, δυο αξιωματικοί του 2ου Συντάγματος Πεδινού Πυροβολικού, κοντά στην Ηλιούπολη του Καΐρου εμφανίστηκαν στο διοικητή τους και δήλωσαν ότι αυτοί αναγνωρίζουν ως νόμιμη κυβέρνηση μόνο την ΠΕΕΑ, δηλαδή την κυβέρνηση του βουνού. Ακολούθησε συγκέντρωση του Συντάγματος, όπου δήλωσαν υποστήριξη στην ΠΕΕΑ 14 αξιωματικοί και 240 οπλίτες, σε σύνολο 700. Ο διοικητής Μανιδάκης, προετοιμασμένος, τους συνέλαβε όλους, τους παρέδωσε στους Άγγλους και αυτοί τους έκλεισαν στο στρατόπεδο Μένα κοντά στις πυραμίδες.
Στις 3 Απριλίου ο απότακτος (για τις στάσεις του ’43) ταγματάρχης Κώνστας κατέλαβε το ελληνικό φρουραρχείο του Καϊρου. Την ίδια μέρα παρουσιάστηκαν στον πρωθυπουργό Τσουδερό τρεις συνταγματάρχες και του δήλωσαν ότι στον στρατό και το στόλο ασκούσαν την πραγματική διοίκηση επιτροπές στρατιωτών και ναυτών, μελών του ΑΣΟ. Ο Τσουδερός παραιτήθηκε και ανέλαβε την πρωθυπουργία ο Σοφοκλής Βενιζέλος.
Η μαχητική διάθεση των πληρωμάτων των πολεμικών πλοίων υπέρ του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ αναζωπυρώθηκε με την παραίτηση Τσουδερού. Στόχος τώρα ήταν ο πλήρης έλεγχος του στόλου, για λογαριασμό της ΠΕΕΑ. Ομάδες ναυτών κατέλαβαν το Υπουργείο Ναυτικών, το Αρχηγείο του Στόλου, το Ναυτικό Φρουραρχείο στην Αλεξάνδρεια, καθώς και τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Στο Κάιρο κατελήφθησαν τα κτήρια του Γενικού Επιτελείου και της Επιμελητείας, ενώ δυνάμεις πιστές στην κυβέρνηση φρουρούσαν τα υπόλοιπα.
Ενώ οι Άγγλοι ανακαταλάμβαναν τα κτήρια που κατείχαν οι στασιαστές στο Κάιρο, επαναστάτησε η Ι ταξιαρχία. Εκεί η ΑΣΟ παρέταξε μια δύναμη 1000 ανδρών, σε σύνολο 5000. Ταυτόχρονα και η ΙΙ ταξιαρχία πέρασε στον έλεγχο των στρατιωτών. Ελάχιστες μονάδες παρέμειναν πιστές στην κυβέρνηση. Την ίδια νύχτα (5η προς 6η Απριλίου) το κίνημα επεκτάθηκε στα πλοία που βρισκόντουσαν στην Αλεξάνδρεια και στο Πορτ Σάιντ, αλλά και στα υποβρύχια, που βρισκόντουσαν στη Μάλτα. Το πρωί της 6ης Απριλίου ο στόλος αναφερόταν (θεωρητικά) στην ΠΕΕΑ! Οι Άγγλοι τραβούσαν, με το γνωστό τους φλέγμα, τα μαλλιά τους…
Σύμφωνα με οδηγίες του ίδιου του Τσώρτσιλ, επελέγη ως πρώτη αντίδραση η μέθοδος του αποκλεισμού των 4.500 περίπου στασιαστών, από νερό και τροφή, κάτι που εφαρμόστηκε από τις 8 Απριλίου. Όχι με απόλυτη επιτυχία, γιατί οι Άραβες της περιοχής έκαναν κοντραμπάντο με τους πολιορκημένους. Τελικά, τη νύχτα της 23ης προς 24η Απριλίου οι Άγγλοι επιτέθηκαν με πυροβολικό και άρματα, αλλά δε συνάντησαν σθεναρή αντίσταση. Οι στασιαστές συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα, ενώ μοναδικός νεκρός της «μάχης» ήταν ένας Βρετανός αξιωματικός.
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση οργάνωνε ομάδες εφόδου για την ανακατάληψη των πλοίων. Η επιχείρηση έγινε τη νύχτα της 22ας Απριλίου. Άλλα πλοία επανακατελήφθησαν με λίγα και άλλα με πολλά θύματα. Έξι μέρες αργότερα παραδόθηκε χωρίς μάχη ο Αβέρωφ και τα άλλα πολεμικά που είχαν στασιάσει στο Πόρτ Σάιντ. Το ίδιο συνέβη και με τις μονάδες που βρισκόντουσαν στη Μάλτα ή έπλεαν στη Μεσόγειο.
Ο τελικός απολογισμός της Εμφύλιας σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή ήταν η πλήρης σχεδόν διάλυση του στρατού, ενώ το ναυτικό παρέμεινε αξιόμαχο, υπό τις διαταγές της εξόριστης κυβέρνησης.
Αποτίμηση
Ο Εμφύλιος στη Μέση Ανατολή είχε σοβαρά πολιτικά αποτελέσματα.
Πρώτον, διέλυσε ουσιαστικά το πεζικό της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης: οι δυο μεραρχίες, οι οποίες υποτίθεται ότι θα έκαναν θριαμβευτική είσοδο στη Ρώμη, περιορίστηκαν τελικά σε μια ταξιαρχία, η οποία πολέμησε στο Ρίμινι και μετά στα Δεκεμβριανά της Αθήνας.
Δεύτερον, χρησιμοποιήθηκε ως μοχλός πίεσης της αριστεράς στη διάσκεψη του Λιβάνου.
Τρίτον, είχε ως αποτέλεσμα τον πολιτικό και στρατιωτικό αυτοευνουχισμό του ΚΚΕ: θα ήταν εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες μετά την επιστροφή του στρατού αυτού στην Ελλάδα, αν δεν είχε μεσολαβήσει η εξέγερση, η οποία οδήγησε στην εξάρθρωση των μεγάλων δυνάμεων του ΕΑΜ (ΑΣΟ) κυρίως μεταξύ των στρατιωτών και των ναυτών.
Τέταρτον, έδειξε την πολιτική μυωπία των «λενινιστών» στη Μέση Ανατολή: αντί να περιφρουρήσουν τις δυνάμεις τους για την κρίσιμη στιγμή της Απελευθέρωσης, όπου θα παιζόντουσαν τα πάντα, τις ξόδεψαν κυνηγώντας ενδιάμεσους και δευτερεύοντες πολιτικούς στόχους. Και μάλιστα σε καιρό πολέμου – κι ακόμα χειρότερα, στα εδάφη της Μέσης Ανατολής, όπου κυριαρχούσε απολύτως ο μεγάλος τους αντίπαλος, δηλαδή οι Άγγλοι.
Πέμπτον, φάνηκε ξεκάθαρα ο πολιτικός αμοραλισμός του ΚΚΕ: οι αντιπρόσωποι της Αριστεράς στη Διάσκεψη του Λιβάνου, λίγες βδομάδες αργότερα, δε δίστασαν να καταδικάσουν απερίφραστα, ως άφρονες, τους συντρόφους τους, σε απολογητικά τηλεγραφήματα προς τους Τσώρτσιλ και Ρούσβελτ και το κίνημά τους έγκλημα κατά της πατρίδος (Γρηγοριάδης, ο.π, σελ. 522 & 531). Την ίδια ώρα που χιλιάδες Έλληνες κομμουνιστές βρισκόντουσαν πίσω από τα συρματοπλέγματα, στα στρατόπεδα της Μέσης Ανατολής, υπό Βρετανική φρούρηση.
Έκτον, όπως αποδεικνύεται από τα έγγραφα του Φόρειν Όφις, οι Άγγλοι δεν είχαν ανάμειξη στην προετοιμασία της εξέγερσης, η οποία ήταν καθαρά ελληνική υπόθεση (Φ. Οικονομίδης, οι προστάτες, εκδ. Ιωλκός, σελ. 76 κ.ε.). Αντίθετα, είχαν αποφασιστική συμβολή στην καταστολή της.
Έβδομον, η Σοβιετική Ένωση υποστήριξε απροκάλυπτα την εξέγερση των Ελλήνων στη Μέση Ανατολή (Φ. Οικονομίδης, ο.π, σελ. 80). Το γεγονός αυτό μας οδηγεί στην υπόθεση ότι το καθοδηγητικό κέντρο της ΑΣΟ δε βρισκόταν σε επαφή με το ΚΚΕ στην Αθήνα ή τα βουνά της κατεχόμενης Ελλάδας (ΠΕΕΑ), αλλά απευθείας με τους Σοβιετικούς. Οι οποίοι έψαχναν μοχλούς πίεσης προς τους Άγγλους, προκειμένου να προωθήσουν τις επιδιώξεις τους στην Πολωνία, στις οποίες η Αγγλία ακόμα αντιστεκόταν σθεναρά. Φυσικά, οι Έλληνες κομμουνιστές της Μέσης Ανατολής ήταν απλά αναλώσιμοι για τους Σοβιετικούς, με τον ίδιο τρόπο που ήταν αναλώσιμοι και οι σύντροφοί τους λίγους μήνες αργότερα, στα Δεκεμβριανά της Αθήνας.
Welcome to NewWorldWar.org, where you'll find information on a technologically advanced, covert program of persecution and control, that has been happening for decades all over the world, and is covered-up by our societal institutions.
What follows is a brief explanation of what is happening, starting with a description of those who influence world events. You may want to read the online book after this presentation.
What They Are
Underneath our observable personalities there is a vital set of information that contains wisdom and moral values. Also encoded on this level is an emotional content that allows us to experience high-level emotions such as empathy and love. This is the place where our conscience resides, as well as the need to want to contribute to humanity. This information is critical for the survival of the human race.
There is a group of people who exist partially estranged from the rest of society known as psychopaths, who lack this information. Although the traits exhibited by these people appear in diagnostic manuals, it is less accurate to describe them as mentally-ill than it is to say that they are not human as you know it. There is usually no curing them. By any decent person's standards they would be considered very sick.
They are deceitful, manipulative, perpetual liars, who steadily seek positions that they think will allow them to control others. The fundamental trait of the psychopath is the need for absolute power over others.
As individuals, they spend a significant amount of energy constructing a facade to conceal themselves as they attack others, who they see as objects and prey. Because it is taken for granted that we're all the same on a basic level, it is almost effortless for them to do so.
Although normal people are complicit in large-scale atrocities, they are often conceived and directed by psychopaths. Most of them are not in prison and do not technically break the law. Depending on the political circumstances, they may be the ones running your town.
A lack of a conscience creates a wide division in the human race between the psychopaths and the normal people. Those who have studied these people are now seriously recommending that the human race be divided into two subspecies.
Their Pursuit of Power
Psychopaths usually form alliances during a relentless pursuit of control over a society. Just as individuals use illusory displays to conceal themselves, on a larger scale a group of them constructs a frontage to hide their efforts.
Researches describe societies under their rule as having attributes similar to a biological disease. It starts at the top and ultimately infects every single city. During what can be described as a systematic and continuous pursuit of complete control, the leadership positions in every town are eventually replaced by people with psychological defects and those who are loyal to the pathocracy.
Our way of life has been under sustained attack by an active network of wealthy psychopaths, consisting of unified dynasties functioning through a variety of interconnected think tanks, tax-exempt foundations, and transnational corporations. Although their names do not appear in history books circulated in the public school system, any astute researcher knows who they are.
Through their various front groups, they have been working vigorously over a period of decades in all of the major areas that influence society, in order to setup a system of control. Observing the groups which they use to promote their agendas, we find evidence that their efforts have been notably destructive. A study of these events reveals the same names over and over again, using lies, deceit, murder, and subversion as the've funded dictatorships, overthrown governments, and instigated wars.
Their Existence is Confirmed
Because the groups which these people have been using to carry out their deeds are visible, many have noticed their efforts and warned the public. There have been numerous declarations by historical figures, including presidents of the United States, that lies, deceit, and secret proceedings were being used by a wealthy elite who intended to setup a global dictatorship.
Presidents Jefferson and Jackson were able to perceive attempts by this group to overthrow the US Government in the early 1800s. In the mid 1800s Lincoln noticed the same thing, as did Garfield in late 1800s. They alerted the public of what was happening. We all know that some of these people were assassinated, but it is not commonly known that they had ongoing battles with the international bankers for control of the republic.
Congressional investigations into the tax-exempt foundations during the early 1900s discovered a severe danger consisting of a wealthy elite that had attained such power that it was capable of carrying out anything it wished in any part of the country. Later, Congressman Charles Lindbergh spoke of an invisible government that had gained control of the nation's money supply, and had therefore taken over the country.
When the think tanks and foundations used by these people were investigated again by the US Congress in the 1950s, it was discovered that they were interlocked and functioned as a single unit with the goal of creating a global government. It was reported that because this network had attained unlimited financial resources, it represented a concentration of immense power which was capable of invisible coercion.
In the early 1960s Presidents Eisenhower and Kennedy were able to glimpse this network as well. Eisenhower cautioned that it was capable of influencing every city, state, and office of government.
Kennedy spoke of a common danger that threatened every area of our society. He specifically mentioned that we were under attack by a ruthless, highly-efficient machine, which had accumulated vast wealth, and was using infiltration and subversion to establish control of the entire planet.
These and many other historical figures detected this group and issued public warnings. Some of them died under suspicious circumstances while doing so. Unfortunately, this advancing alliance was never stopped. It kept expanding around the globe.
Factions of this network funded Communist Russia and Fascist Italy; placed Adolph Hitler into power and built the death camps in Nazi Germany; and made at least one attempt to overthrow the US government by force.
Now they are poisoning millions of people with psychiatric drugs for profit and control as part of what is obviously a global eugenics program that goes back to the early 1900s. They have used your politicians to pass repressive laws in order to reduce your civil liberties. It has been one deliberately created crisis after another to further their objective.
At this time the US government has been entirely overthrown. It is now run by a network of wealthy psychopaths who control your elected officials like puppets. Only the appearance of what America was remains. To conceal the system that they have established, they have taken over the core institutions that people rely on to expose macrosocial injustice, such as the mass media, NGOs, and the mental health system.
What They're After
Those using common logic would probably consider their goal of controlling the planet to be unnecessary, unlikely, perhaps even foolish. Rational people observing their consistent harmful activities might ask questions such as: What are they after? How they can do this to people? When will they have enough?
However, using a common outlook without an understanding of the nature of the phenomenon, would make it difficult to comprehend what they want. Furthermore, such an explanation has features that cross into the spiritual realm.
They seek to beat the human race into complete submission. Because the psychopaths see normal/decent people as a separate species who are a threat to their survival, the psychological and physical destruction of as many normal people as possible is absolutely critical to them. It is a matter of necessity for them to defile humanity.
They want a world where they no longer have to hide, where their vile ideas can be openly expressed and the decent people must submit to their demented minds. They have no illusions about what they're doing or why they're doing it. They are totally aware that their goal is to have complete power over all people. The New World War is part of a larger war being waged by the psychopaths against all that is good about humanity.
They are relying on you to consider them pleasant people. They want you to trust that we all want what's best for humanity. They want you to believe their big lie. The central mental obstacle that contributes to their concealment is that most people have trouble accepting how utterly monstrous they are.
Their Covert War
Now that they are almost finished using the US military and allied forces to conquer nations, they are focusing on groups and individual citizens who might oppose their rule. The new war-form that they're using has been adjusted to attack people in countries which profess democratic ideals.
The weapons and methods used by the multinational force against civilians were designed by the best scientific and military minds on the planet. They leave no visible wounds and are concealed by resembling activities that occur normally in civilian settings.
Those identified as enemies are placed under persistent surveillance during indefinite bogus investigations. Rather than being used to gather evidence for a genuine legal proceeding, these investigations serve as an excuse for them to use the resources of the state against citizens.
The attacks include: recurrent noise, directed-energy weapons, psychological operations, computer network operations (sabotage, spoofing), financial destruction, isolation, weather warfare, chemical and biological weapons, microwave hearing, holograms, frequent aircraft visits, and utility disruption. These are used in combination over an extended period of time against civilians who may have no idea that they are military targets.
There have been many names for these types of wars, a few of which include Civil-Military Operations, Unconventional Warfare, Military Operations Other Than War, and what I call New World War. These campaigns are run by the military, working with NGOs, and federal agencies. It is happening in all developed countries. The battleground is no longer in some distant land. It is in your cities and towns––your homes and workplaces.
In order to maintain a dictatorship the streets must be controlled. Visible troops are not necessary to accomplish this. Since the early twentieth century a civilian security force has been working with the military to monitor people. It has grown to such an extent that it is now entirely fused into our society, similar to ones that existed in East Germany and Communist Russia. Targeted people are persistently swarmed (group stalked) by large gangs of civilians.
Instead of armored tanks and trucks, the military uses civilian and commercial vehicles as ground forces during swarm and noise attacks. Rifles and missiles have been replaced with directed-energy weapons that are silent and invisible. Although there is no obvious military presence, in reality, a powerful military force is upholding their rule in your cities.
Their media informs us that the invisible and silent weapons, which go through walls and leave no evidence of their use, will be used for humanitarian purposes. However, the predictable behavior of a typical psychopath, as outlined their personality profile, gives us an accurate indication of how the technology is really being used.
The subversive network that we were repeatedly warned about, no longer needs to use blatant methods of murder when they have traceless weapons that cause heart attacks, strokes, and cancer. We'll never know for sure how many they have already killed under conditions which appear perfectly natural.
In addition, it is likely that they have been using the state's resources to provide themselves with a type of deranged entertainment, where they identify people in your cities, place them under surveillance using advanced technology, and attack them with these weapons and methods, simply because they find it enjoyable.
So far they have been able to do this with complete impunity, partially because the type of repugnant thinking which gives rise to that behavior is inconsistent with the thought patterns of most decent people, and therefore uncomfortable for them to consider.
These are ideas that we'd all rather not entertain. The majority of decent people don't do these things. But the psychopaths do. And the unfortunate truth of the matter is that this technology is in the hands of psychopaths. This deviant usage of the state's resources would be a perfect reflection of their characteristic behavior. It is exactly how they would use it. And it is probably very common.
The Coverup
As part of their methodical pursuit of power, all of the leading institutions that our society relies on to warn it of such things are now controlled by the psychopaths. Their NGOs, media, and politicians will make no public announcements to accurately describe this. They will not properly expose this because they are part of the sick system.
These organizations have received many complaints from individuals and groups pleading with them to stop the torment. They all know about this. They are standing-down as this atrocity occurs worldwide.
Wall Street's mental health system, which is all about profit and control, is providing complete cover for this.
Conclusion
Many people understand that such a mechanism exists, although they may not be aware of all of its features or exactly who runs it. They participate in the harassment, but don't mention it because they are terrified of losing their jobs, having their lives destroyed, being persecuted, and attacked with technology intended to drive them insane.
There was a time when people doubted the existence of an agenda by a wealthy elite to enslave the citizens of the world. However, it has reached such a stage that concealment is no longer possible. Their intentions are so obvious at this time, they can't be denied. They can no longer hide.
It is up to the people to stop them when the institutions that they rely on for representation have been corrupted. They are counting on you not believing that this is possible. They want you to think that the situation is hopeless.
You may want to read the book New World War: Revolutionary Methods for Political Control online, or purchase it in hardcopy or eBook formats from LuLu & Amazon.
This site will be updated with suggestions on what can be done based on a realistic estimate of the situation.
