Ο κύκλος ευημερίας που οι Κυβερνήσεις του Ερντογάν επέτυχαν να δώσουν στον Τουρκικό Λαό έκλεισε, ο Ερντογάν όμως θεωρεί ότι η εξουσία του παραμένει.
Ο Ερντογάν παγιδεύτηκε άσχημα στην Συρία όπου έχασε τους Σύρους, τους Ιρακινούς, τους Ιρανούς ,τους Λιβανέζους, τους Ευρωπαίους, τους Ρώσους, τους Κινέζους και κυρίως τους Αμερικανούς.
Οι σχέσεις με τις άλλες χώρες δεν έχουν άμεσες τραγικές συνέπειες ,η πείρα όμως διδάσκει ότι αντιπαράθεση με τους Αμερικανούς στην Μέση Ανατολή είναι από επικίνδυνη έως καταστρεπτική.
Ο Ερντογάν θεώρησε κατά κάποιο Μακιαβελικό τρόπο, ότι η σύγκρουση στην Συρία και η σύγκρουση με τους Κούρδους του ΡΚΚ θα λειτουργούσε συσπειρωτικά στα εθνικιστικά ένστικτα των Τούρκων, παρέλειψε όμως το γεγονός ότι τα μικρά επί πλέον ποσοστά που του εξασφάλιζαν την νίκη προέρχονταν από την θρησκευόμενη αστική τάξη των Κούρδων που τώρα τον εγκατέλειψε για τον χαρισματικό Κούρδο Ντεμιρτάς.
Αυτό που ο Ερντογάν αρνείται να κατανοήσει είναι ότι η Τουρκία μολύνεται σταδιακά από το Συριακό μικρόβιο όπου η χώρα διαρρηγνύεται από αντιδικούσες φράξιες έως εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις και ταυτόχρονα γίνεται πεδίο αναμέτρησης ξένων αντιμαχόμενων δυνάμεων.
Η αρχικά τεράστια λαϊκή στήριξη πού είχε εξανεμίζεται σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης βίας, φτώχειας και θρησκευτικοεθνοτικών ερίδων και το μόνο που του έχει αυξηθεί είναι η Εγωμανία του.
Αρνείται να κάνει τις βασικές εκείνες υποχωρήσεις που όσο επώδυνες και αν είναι ,είναι οι μόνες που θα δώσουν στους Κούρδους τούς λόγους της συνεννόησης και της μη απόσχισης.
Η Εξωτερική του πολιτική επίσης που ήταν να έχει φίλους παντού τώρα έχει αντιστραφεί. Δεν έχει φίλους πουθενά. Πρόσφατα, με μία κίνηση που έχει τεράστιες διπλωματικές επιπτώσεις το ΝΑΤΟ με εντολή των ΗΠΑ απέσυρε τις συστοιχίες Patriot που προστάτευαν αντιαεροπορικά την Τουρκία.
Οι Αμερικανοί αναλυτές θεωρούν ότι η Τουρκία βρίσκεται στο χείλος του εμφυλίου πολέμου με επακόλουθο το χάος. Το γεγονός ότι και οι δύο τρομοκράτες που στοίχισαν 100 νεκρούς και 500 τραυματίες κυρίως Κούρδους, οι τρομοκράτες αυτοί ,ήταν γνωστοί Τζιχαντιστές στην Αστυνομία η οποία δεν έκανε τίποτε για να τους σταματήσει, λόγω της γνωστής υποστήριξης του Ισλαμικού Κράτους από τις Τουρκικές Υπηρεσίες, δεν του στοίχισε μόνο την Ειρήνη στο Κουρδιστάν αλλά και την τελευταία ελπίδα του να νικήσει στις εκλογές τον Νοέμβριο ,αν βέβαια γίνουν.
Ένας είναι ο κύριος υπεύθυνος για αυτή την κατάσταση: ο ίδιος ο Ερντογάν. Η σύγκρουση που εξελίσσεται είναι καθαρά πολιτική, οδηγούμενη από τον Ερντογάν με τον μονομανή στόχο να κάνει την Τουρκία από Πρωθυπουργική σε Προεδρική Δημοκρατία και να διασώσει την πολιτική του τύχη και τον Δεσποτισμό του. Βαδίζει στα χνάρια του Πούτιν, είναι αμφίβολο όμως αν μεγάλες μερίδες του Τουρκικού Λαού αποδεχθούν τόση εξουσία σε ένα άτομο, όταν μάλιστα έχει τον Στρατό εναντίον του.
Η σύμπλευση του με το Ισλαμικό Κράτος μόνο προβλήματα μέσα στην Τουρκία θα του δημιουργήσει.
Ο αδίστακτος τρόπος με τον οποίο χρησιμοποίησε τους Σύρους πρόσφυγες δείχνει τα πρώτα προβλήματα που έχει για εμάς η γειτονία του. Ο εκβιασμός του στην Ευρώπη επί του θέματος πέτυχε και του άνοιξε την όρεξη. Η κατανόηση ζητήθηκε από την Ευρώπη από την Ελλάδα και όχι από την Τουρκία.
Πώς αυτό θα εξελιχθεί όταν ένας όλο και περισσότερο πιεσμένος εσωτερικά και εξωτερικά Ερντογάν αποφασίσει να βρει μία δυναμική λύση; Το αίμα μέχρι στιγμής δεν έδειξε ότι τρομάζει τον Ερντογάν στην χρήση του γιατί ξέρει ότι η απώλεια της Ηγεμονίας του θα εμφανίσει τα σκάνδαλα του και οι εχθροί του θα τον κατασπαράξουν. Είναι επικίνδυνος. Πόσο θα παρακάμψει και πόσο βίαια ,την δημοκρατική διαδικασία για να μείνει στην εξουσία είναι άγνωστο, ο αυταρχικός όμως χαρακτήρας του δεν θα του επιτρέψει να παραδώσει την εξουσία εύκολα και η βία δεν τον τρομάζει. Θα ταλαιπωρήσει και το εσωτερικό και το εξωτερικό.
Είμαστε ο πρώτος στόχος.
Μόνο συλλογικά η Ελλάδα κάνοντας τεράστια πολιτική και διπλωματική προσπάθεια με την Ευρώπη και την Αμερική, θα μπορέσει να αντιμετωπίσει μια θύελλα που ετοιμάζεται και κανείς δεν γνωρίζει πότε θα ξεσπάσει. Οι μέχρι τώρα αντιδράσεις μας διοικητικές, πολιτικές και διπλωματικές ήταν θλιβερά ανεπαρκείς. Ο χρόνος για να τις βελτιώσουμε ίσως είναι λίγος. Πρέπει να επιταχύνουμε τις δράσεις μας με την ελπίδα ότι θα προλάβουμε να ελαχιστοποιήσουμε την ζημιά διότι ζημιά θα υπάρξει.
www.kassandros.gr
http://dia-kosmos.blogspot.gr/