Να λοιπόν που το “αδιανόητο” συμβαίνει… Ο Ντόναλντ Τραμπ καλπάζει προς το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, διαψεύδοντας κάθε πρόβλεψη-προσδοκία ότι το κόμμα του Αβραάμ Λίνκολν θα μπορούσε να τον σταματήσει, και στα μάτια των περισσότερο… ψαγμένων πολιτικών αναλυτών στις ΗΠΑ, τον Νοέμβριο θα επικρατήσει της Χίλαρι Κλίντον και θα διαδεχθεί τον Μπαράκ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο.
Φυσικά, ακόμη είναι μάλλον νωρίς για… μνημόσυνα, στην άλλη όχθη του Ατλαντικού ωστόσο, ολοένα και περισσότεροι αρχίζουν να συνηθίζουν την ιδέα μιας “Προεδρίας Τραμπ”. Ή τουλάχιστον να προσπαθούν να συνηθίσουν.
Ο εκκεντρικός μεγιστάνας του real estate, κατάφερε να εικονοποιήσει στη μάλλον θορυβώδη δημόσια παρουσία του, τις πιο “ενδιαφέρουσες” ανάγκες της σημερινής αμερικανικής κοινωνίας. Και να διεκδικεί να τις εκφράσει, περίπου όπως το έκανε ο Μπιλ Κλίντον το 1992, και ο Μπαράκ Ομπάμα το 2008, οι δυο Πρόεδροι της εποχής μετά τη νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο, που ενέπνευσαν κοινωνικό ρεύμα αλλαγής και ελπίδας.
Ο Ντόναλντ Τραμπ φυσικά δεν εκφράζει την ελπίδα. Πείθει ωστόσο ότι μπορεί να προκαλέσει ρωγμές αλλαγής στην αρτηριοσκληρωτική λειτουργία της Ουάσινγκτον… από μέσα. Ενώ είναι ο ίδιος “μέρος του συστήματος” εδώ και πολλές δεκαετίες, ως μεγιστάνας του χρήματος και συνεπής χορηγός του πολιτικού συστήματος.
Και αυτό ήταν το tipping point που βοήθησε την καμπάνια του Τραμπ, να μετεξελιχθεί από… αφελής και επικίνδυνη, σε ενδιαφέρουσα. Η δυνατότητά του να προσαρμόζεται και να υπηρετεί διαφορετικούς ρόλους. Με περισσότερο εμβληματικό εκείνον του “αντιεξουσιαστή επιχειρηματία”, που θα έλεγε… παραφρασμένα και ο Γιώργος Παπανδρέου.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τραμπ έχει λιγότερες αρνητικές γνώμες από τη Χίλαρι Κλίντον. Δεν δείχνει να κουβαλάει την τοξικότητα της άλλοτε Πρώτης Κυρίας και πρώην Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, ένα ισοζύγιο στάθμισης που, εφόσον επιβεβαιωθεί στην τελική ευθεία για τις εθνικές κάλπες του Νοεμβρίου, είναι πιθανό να ανοίξει την ψαλίδα υπέρ του Τραμπ, στα επίπεδα της θυελλώδους επικράτησης του Μπαράκ Ομπάμα απέναντι στον Τζον ΜακΚέιν, στις προεδρικές εκλογές του 2008.
Όπως και δεν είναι τυχαίο ότι, στις μέχρι σήμερα προκριματικές εκλογές, τα κοινά που φέρνει στις κάλπες ο Τραμπ είναι σκανδαλιστικά μεγαλύτερα από εκείνα της Χίλαρι. Η Wall Street Journal επιχείρησε μια “ανάποδη” ανάγνωση του παραπάνω αριθμητικού μεγέθους. Σε απόλυτους αριθμούς, τη Χίλαρι Κλίντον την έχουν ψηφίσει μέχρι σήμερα περίπου 1 εκατομμύριο Αμερικανοί περισσότεροι από τον Τραμπ. Με τη… μικρή διαφορά, ότι η Χίλαρι έχει μονάχα τον Μπέρνι Σάντερς απέναντί της, ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε με 16 αντιπάλους, και μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα είχε ακόμη 4 απέναντί του.
Σε αυτά τα μαζικά κοινά που φτάνουν στην κάλπη για τον Ντόναλντ Τραμπ, υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που εξηγεί την ανησυχία-βεβαιότητα πολλών αναλυτών στις ΗΠΑ, ότι ο εκκεντρικός μεγιστάνας θα κερδίσει τον Νοέμβριο τη μάχη για τον Λευκό Οίκο. Πρόκειται για κοινά λευκών, ηλικίας άνω των 50 ετών. Κοινά που αρνήθηκαν να πάνε στην κάλπη το 2008 και το 2012, επειδή δεν ήθελαν να μετρηθούν δίπλα στον Τζον ΜακΚέιν και τον Μιτ Ρόμνεϊ αντίστοιχα, απέναντι στον χαρισματικό Μπαράκ Ομπάμα.
Αυτή τη φορά, τα πράγματα αλλάζουν. Χωρίς τον Ομπάμα, και με τη Χίλαρι να μοιάζει “πολύ μεγάλη, ξεπερασμένη, τοξική, η… λάθος γυναίκα”, όπως ανέφερε εσωτερικό σημείωμα των Δημοκρατικών, την περίοδο που η άλλοτε Πρώτη Κυρία και πρώην Υπουργός Εξωτερικών δεν είχε ανακοινώσει ακόμη την αποφασή της, οι λευκοί πιστεύουν ότι… θα πάρουν τη ρεβάνς. Και ο θυελλώδης Τραμπ φαντάζει ο ιδανικός για να “κάνει τη δουλειά”.
Με τον προσωπικό λογαριασμό του στο Twitter να έχει ξεπεράσει τη διαδραστικότητα εκείνου του Ομπάμα το 2008, και με στοιχεία… τεφάλ στην εικόνα του, όπως φάνηκε και από το γεγονός ότι η δημοτικότητά του συνέχισε να αυξάνεται ακόμη και όταν τα έβαλε με τον Πάπα Φραγκίσκο, ο Τραμπ δείχνει απόλυτα “εκλόγιμος”.
Μέχρι τον Νοέμβριο φυσικά, υπάρχει ακόμη δρόμος. Μόνο που μάλλον την παράμετρο της “εκλογιμότητας” την κατάλαβαν πλέον και οι Ρεπουμπλικανοί του “ιερατείου”, που προσπαθούσαν να τον σταματήσουν. Και αρχίσουν να συμβιβάζονται.
Ο ελέφαντας μπήκε στο πρώτο δωμάτιο. Ακολουθεί το Οβάλ Γραφείο…
Πηγή
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Comments