Τι προέβλεπε η Συνθήκη των Βερσαλλιών που επικαλέσθηκε από το βήμα του στη Βουλή ο Γιάννης Βαρουφάκης το απόγευμα της Τετάρτης κατά την ομιλία του
Χρήστος Δεμέτης
Για μια "νέα συνθήκη των Βερσαλλιών" έκανε λόγο ο πρώην υπουργός Οικονομικών και νυν "αντιρρησίας" του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Βαρουφάκης, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή. Και έκανε και μία αναδρομή στις πράξεις του πριν ψηφίσει το δικό του "Όχι".
"Σήμερα, με το πακέτο που καλούμαστε να εγκρίνουμε, επιβάλλεται η λογική των δύο μνημονίων, χωρίς καν χρηματοδότηση, απλώς και μόνο με μια τοξική υπόσχεση χρηματοδότησης", είπε ο Γιάνης Βαρουφάκης. Και συνέχισε:
"Την 20η Φεβρουαρίου μαζί με την καγκελαρία φτιάξαμε το πρόγραμμα - γέφυρα για να βγάλουμε εκτός τον κ. Σόιμπλε. Το ΔΝΤ όμως τον επανέφερε.Αντί να προτάξουμε την αναδιάρθρωση του χρέους κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, ή μάλλον μας επιβάλλεται ακριβώς το αντίθετο. Τα δύο πρώτα μνημόνια ήταν επέκταση της χρεοκοπίας του δημόσιου τομέα. Σήμερα επιβάλλεται η ίδια λογική χωρίς χρηματοδότηση.
Υπάρχουν διαφορές του ν/σ από την απόφαση του Eurosummit. Θα αρκέσουν αυτές οι υποχωρήσεις ώστε στο Eurogroup να γίνουν δεκτά αυτά που ψηφίζονται; Αυτή η συμφωνία είναι οικονομικά βιώσιμη; Μπορούμε να φανταστούμε πιθανότητα βιωσιμότητας; Αυτό το 6 δισ. πλεόνασμα μου δείχνει απώλεια ΑΕΠ 22% τα επόμενα τρία χρόνια.
Το ταμείο εγγυοδοσίας μετατρέπεται σε ταμείο εκποίησης. Δεν θα μείνει τίποτα για την ανάπτυξη. Τα ποσά που αναφέρονται για το νέο χρηματοδοτικό πακέτο από τον ESM αποκλείουν την αναδιάρθρωση χρέους. Υποδηλώνει ότι βρισκόμαστε υπό την απειλή να μην υπάρξει συμφωνία, ήδη το ΔΝΤ δεν θέλει να συμμετάσχει την ώρα που ο ESM την απαιτεί.
Αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι μία νέα Συνθήκη των Βερσαλλιών", κατέληξε ο πρώην υπ. Οικονομικών.Τι συμφωνήθηκε όμως με τη συνθήκη των Βερσαλλιών;
Πρόκειται για τη συνθήκη ειρήνης που τερμάτισε επίσημα τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάμεσα στην Αντάντ και την Γερμανική Αυτοκρατορία.
Με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών του 1919, οι νικήτριες δυνάμεις (οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, και άλλα συμμαχικά κράτη) επέβαλαν εδαφικές, στρατιωτικές, και οικονομικές ποινικές διατάξεις στην ηττημένη Γερμανία. Στη δύση, η Γερμανία επέστρεψε την Αλσατία-Λωραίνη στη Γαλλία. Τα εδάφη αυτά είχαν καταληφθεί από τη Γερμανία.
Το Βέλγιο απέκτησε τις περιοχές Eupen και Malmedy ενώ η βιομηχανική περιοχή Saar τέθηκε υπό τη διοίκηση της Κοινωνίας των Εθνών για 15 χρόνια· και το Βόρειο Σλέσβιγκ ενσωματώθηκε στη Δανία. Επίσης, η περιοχή του Ρήνου αποστρατικοποιήθηκε.
Στην ανατολή, αποδόθηκαν στην Πολωνία τμήματα της Δυτικής Πρωσίας και Σιλεσίας από τη Γερμανία. Επιπλέον, στην Τσεχοσλοβακία παραχωρήθηκε η περιφέρεια Hultschin από τη Γερμανία: η μεγάλη γερμανική πόλη του Danzig ανακηρύχθηκε ελεύθερη πόλη υπό την προστασία της Κοινωνίας των Εθνών.
Το Memel, μια μικρή λωρίδα γης στην Ανατολική Πρωσία κατά μήκος της Βαλτικής Θάλασσας τέθηκε υπό τον έλεγχο της Λιθουανίας. Εκτός Ευρώπης, η Γερμανία έχασε όλες τις αποικίες της. Συνολικά, η Γερμανία παρέδωσε 13% του ευρωπαϊκού εδάφους της (περισσότερα από 27.000 τετραγωνικά μίλια) και το ένα δέκατο του πληθυσμού της (μεταξύ 6,5 και 7 εκατομμυρίων ανθρώπων).
Η συνθήκη υπεγράφη ως συνέχεια της ανακωχής της 11ης Νοεμβρίου 1918 του δάσους της Κομπιένης. Παρότι υπήρχαν πολλές διατάξεις στη Συνθήκη, μία από τις πιο σημαντικές όριζε ότι η Γερμανία αποδεχόταν την πλήρη ευθύνη για την έναρξη του πολέμου και, σύμφωνα με τα άρθρα 231-248, αποδεχόταν να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις σε διάφορες χώρες.
Καθώς δεν επιτρεπόταν στη γερμανική αντιπροσωπεία να λάβει μέρος στις διαπραγματεύσεις, η Γερμανική κυβέρνηση δημοσίευσε έγγραφη διαμαρτυρία για τους, κατά τη γνώμη της, άδικους όρους, και σύντομα αποχώρησε από τις διεργασίες του συνεδρίου. Στις 20 Ιουνίου, δημιουργήθηκε νέα κυβέρνηση υπό τον Καγκελάριο Γκούσταφ Μπάουερ, αφού παραιτήθηκε ο Φίλιπ Σάιντεμαν. Η Γερμανία τελικά συμφώνησε με τους όρους με 237 ψήφους υπέρ και 138 κατά στις 23 Ιουνίου του 1919.
Στις 28 Ιουνίου 1919 ο Χέρμαν Μύλλερ, ο νέος Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών, και ο Υπουργός Μεταφορών, Γιοχάνες Μπελλ (Johannes Bell) συμφώνησαν να υπογράψουν τη Συνθήκη, που επικυρώθηκε από την Κοινωνία των Εθνών στις 10 Ιανουαρίου 1920.
Ο ρόλος του Κέυνς που επικαλέσθηκε ο Βαρουφάκης:
Ο Κέυνς θεωρούσε τη Συνδιάσκεψη ως "απερίσκεπτη διευθέτηση πολιτικών μνησικακιών με πλήρη αδιαφορία για το πιεστικό πρόβλημα των καιρών", κοινώς την αναγέννηση της Ευρώπης σ΄ένα ενιαίο και λειτουργικό σύνολο.
Τι είχε πει:
"Το Συμβούλιο των Τεσσάρων δεν έδωσε καμμία σημασία σ΄ αυτά τα ζητήματα, καθώς άλλα είχαν στο νου τους: Ο Κλεμανσώ πως να συντρίψει την οικονομική ζωή του εχθρού του, ο Λόυντ Τζορτζ πως να κλείσει μια συμφωνία για να επιστρέψει με κάτι που θα γινόταν αποδεκτό για μια εβδομάδα, ο Πρόεδρος πως να μη κάνει τίποτε που δεν θα ήταν δίκαιο. Είναι εκπληκτικό το γεγονός, ότι τα θεμελιώδη προβλήματα μιας Ευρώπης που λιμοκτονούσε και διαλυόταν μπρος στα μάτια τους, ήταν το μόνο ζήτημα που δεν ήταν ικανό να διεγείρει το ενδιαφέρον των Τεσσάρων. Οι αποζημιώσεις ήταν η μόνη τους παρέκκλιση προ το χώρο της οικονομίας και τις προσέγγισαν σαν να ήταν πρόβλημα θεολογικό, πολιτικό, ψηφοθηρικό και, εν πάση περιπτώσει, από κάθε άλλη άποψη εκτός απ΄ αυτή που αφορούσε το οικονομικό μέλλον των Κρατών των οποίων το μέλλον διαχειρίζονταν.
Οι άνθρωποι δεν είναι πάντοτε διατεθειμένοι να πεθάνουν ήσυχα. Διότι η λιμοκτονία, που σε ορισμένους φέρνει λήθαργο και την ανημπόρια της απόγνωσης, σε άτομα διαφορετικού ταμπεραμέντου προξενεί τη νευρική αστάθεια της υστερίας και τρελή απόγνωση. Κι αυτοί στην απελπισία τους μπορεί να ανατρέψουν τα υπολείμματα οργάνωσης και να καταποντίσουν τον ίδιο τον πολτισμό στη προσπάθειά τους να ικανοποιήσουν όπως μπορούν τις κυρίαρχες ανάγκες του ατόμου".
"Πρέπει να έχουν περάσει εβδομάδες χωρίς να έχω γράψει σε κανένα", έγραφε στη μητέρα του το 1919, "αλλά ήμουν εντελώς εξαντλημένος, εν μέρει από τη δουλειά και εν μέρει από την κατάθλιψη για τη μοχθηρία που με περιβάλλει. Ποτέ δεν έχω νιώσει τόσο δυστυχισμένος όσο τις περασμένες δύο-τρεις εβδομάδες. Η Συνθήκη ειρήνης είναι παράλογη και ανεφάρμοστη και δεν θα φέρει παρά δυστυχία".Οι μονομερείς ενέργειες της εποχής
Η κριτική που δέχθηκε η Συνθήκη των Βερσαλλιών έχει να κάνει με την καταστρατήγηση των διατάξεων και των όρων από τους νικητές. Καμία άλλη συνθήκη ή και απλό διπλωματικό έγγραφο στον κόσμο δεν υπέστη σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα τόσες μεταβολές, αναθεωρήσεις αλλά και αλλοιώσεις
Συγκεκριμένα το Ι μέρος αυτής μετεβλήθη λίγο αργότερα από τους Συμμάχους (της Αντάντ), προκειμένου να καταστεί δυνατή η εισδοχή της Γερμανίας στην Κοινωνία των Εθνών. Ακολούθως το V μέρος καταργήθηκε μονομερώς από την Γερμανία όταν ως κράτος - μέλος της ΚτΕ άρχισε τον επανεξοπλισμό της. Το VΙΙ μέρος ουδέποτε εφαρμόσθηκε σε όλη του την έκταση, όπως συνέβη και στη περίπτωση του Κάιζερ Γουλιέμου Β΄ όπου δεν καταδικάστηκε. Το δε VIII μέρος περί επανορθώσεων εγκαταλείφθηκε από τους ίδιους τους συμμάχους. Τα δε Χ και ΧΙ μέρη της εν λόγω συνθήκης που αφορούσε οικονομικούς όρους και αεροπλοΐα μετά από αρκετές αναθεωρήσεις - μεταβολές τελικά καταργήθηκαν από κοινού με τους συμμάχους στη μεγαλύτερη έκτασή τους. Το ΧΙΙ μέρος καταγγέλθηκε από την Γερμανία (μέλος της ΚτΕ) χωρίς καμία αντίδραση. Το XIV μέρος περί εγγυήσεων εγκαταλείφθηκε εξ αρχής από τους Συμμάχους προς εξασφάλιση του εμπορίου.
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Comments