Δημήτρης Λιάτσος
Τελικά αυτοί οι...χολιγουντιανοί πολιτικοί της Ουάσιγκτον παρά το θόρυβο που ξεσηκώνουν κυρίως για το θεαθείναι, όταν κατανοήσουν ότι ο Ρώσος δεν τους... «κάθεται», τρέχουν από πίσω του! Να, καλή ώρα, ο Πομπέο...ακολουθεί κατά πόδας το Λαβρόφ...
Για τους Αμερικανούς η «πρωτιά» στην είδηση είναι το παν. Και δεν θα ήταν τίποτα το κακό αν οι ειδήσεις είχαν βάση και δεν συναγωνίζονταν το ένα ΜΜΕ το άλλο στο βάθος του…ψεύδους, αυτού που οι ίδιοι αποκαλούν, fake news…
Ας μη γινόμαστε…μίζεροι και ας μείνουμε στο αισιόδοξο της υπόθεσης. Την Παρασκευή το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έσπευσε να ανακοινώσει ότι στις 14 Μαΐου πρόκειται να γίνει συνάντηση Πούτιν-Πομπέο.
Ο Πομπέο ακύρωσε τη συνάντηση με Μέρκελ λόγω «ζητημάτων που επείγουν»
Ο πάντα ήρεμος και χαμηλών τόνων, εκπρόσωπος του ρώσου προέδρου, Ντμίτρι Πεσκόφ, ανέφερε στο γνώριμο γί αυτόν ύφος ότι μια συνάντηση του Προέδρου Πούτιν με τον ΥΠΕΞ Πομπέο, δεν αποκλείεται. Η συνάντηση πρόκειται να γίνει στο Σότσι της Μαύρης θάλασσας, όπου θα βρίσκονται τόσο ο Πούτιν όσο και ο Λαβρόφ.
Εκείνο που έχει σημασία στο μέτωπο των διμερών σχέσεων έγκειται στο γεγονός ότι οι αμερικανοί, πίσω από τον αντιρωσικό…κουρνιαχτό που οι ίδιοι δημιουργούν, κρίνουν ότι το συγκεκριμένο διάστημα προσφέρεται για μιά προσπάθεια ανάνηψης των σχέσεων με τη Μόσχα!
Αναλυτές στη ρωσική πρωτεύουσα εκτιμούν πως μετά το σκληρό «πρέσινγκ» που άσκησε τα δυο προηγούμενα κατά του Τραμπ το βαθύ κράτος που έχει αλώσει τους Δημοκρατικούς και την πλειοψηφία των ΜΜΕ στην Ουάσιγκτον, ήρθε η ετυμηγορία του ειδικού εισαγγελέα Μίλλερ, και άλλαξε τη συνολική εικόνα. «Ο Ντόναλντ Τραμπ θεωρεί ότι η απόφαση Μίλλερ του λύνει τα χέρια να προχωρήσει στην αναθέρμανση των σχέσεων με τη Μόσχα»,αναφέρει ο Διευθυντής του Ινστιτου ΗΠΑ-Καναδά της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Βαλέρι Γκαρμπούζοφ. Αν και ο ίδιος διευκρινίζει πως ο σκληρός πυρήνας των αντιπάλων του Τραμπ ερμηνεύει την εισαγγελική απόφαση κατά πως τον συμφέρει και δεν πρόκειται να εφησυχάσει. Ωστόσο, ο Τραμπ έσπευσε να εκμεταλλευτεί το στιγμή και στρέφεται προς τη Μόσχα!
Αρχικά έβαλε τον Πομπέο να τηλεφωνήσει στο Λαβρόφ, στη συνέχεια ο ίδιος τηλεφώνησε στον Πούτιν και συνομιλούσαν επί μιάμιση ώρα. Αμέσως μετά ο Πομπέο ταξίδεψε στο Ροβανιέμι της Φιλανδίας, πάνω στον…πολικό κύκλο όπου συναντήθηκε με το Λαβρόφ. Έχει σημασία να «διαβάσουμε» με προσοχή πίσω από κάποιες λέξεις που ανέφερε ο Λαβρόφ. Για παράδειγμα ότι οι συχνές βαρύγδουπες δηλώσεις του ομολόγου του με στόχο να προκαταλάβει τις συνομιλίες δεν εμπόδισαν την ουσία του διαλόγου.
Η Μόσχα έπαψε πλέον να παίρνει στα σοβαρά κουβέντες που λέγονται προς…δημόσια κατανάλωση στην προσπάθεια να δημιουργήσουν…ατμόσφαιρα! Ο πολυέμπειρος Λαβρόφ δεν «τσιμπάει» εύκολα σε τέτοιου είδους τεχνάσματα και πιστοποιεί ότι στη συνάντηση στο Ροβανιέμι έγινε εφικτό να επικεντρωθούν οι δυο πλευρές σε αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «ρεαλιστική πολιτική».
Ο ίδιος απέφυγε να χρησιμοποιήσει σκληρές εκφράσεις κατά των θέσεων του συνομιλητή του ο οποίος, προφανώς για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, μια μέρα πριν με άκομψο τρόπο δήλωνε πως «οι Ρώσοι πρέπει να ξεκουμπιστούν από τη Βενεζουέλα…». Ο Λαβρόφ εξηγεί ότι απεκόμισε την άποψη πως και στην Ουάσιγκτον κατανοούν ότι στη Βενεζουέλα π.χ. δεν πρέπει να υπάρξει στρατιωτική λύση.
Οι δύο ΥΠΕΞ μίλησαν για όλα τα θέματα που αποτελούν «αγκάθια» στις διμερείς σχέσεις. Η αμερικανική πλευρά η οποία επιθυμεί μια κινητικότητα στο θέμα της Βόρεια Κορέας, ως καλού «υποστρώματος» εν όψει των επερχόμενων εκλογών για τις οποίες δουλεύει ήδη η ομάδα Τραμπ, ξέρει ότι ο δρόμος προς επιτυχία περνάει από τη…Μόσχα!
Η Συρία έτσι και αλλοιώς σα θέμα είναι «χαμένη» υπόθεση για τον επιχειρηματικά σκεπτόμενο Τραμπ, η Βενεζουέλα ήδη άρχισε να γίνεται…βαρίδι, περί Ουκρανίας ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου δεν θέλει ούτε καν να ακούει.
Τώρα οξύνει πάλι τις εμπορικές σχέσεις με το Πεκίνο, άρα με όλα τα μέτωπα ανοικτά ουσιαστικά…ζητά με τον τρόπο του τη συνδρομή του Πούτιν!
Σχεδόν πριν ακόμα αποχωρήσει από το Ροβανιέμι ο Πομπέο έσπευσε να ανακοινώσει ότι συμφώνησε για μια νέα συνάντηση με το Ρώσο ομόλογο του. Και μάλιστα επι δυο ολόκληρες μέρες θα ταξιδέψει στη Μόσχα και από εκεί στο Σότσι όπου γίνονται όλες οι προεργασίες για να γίνει δεκτός, εκτός του Λαβρόφ, και από το Ρώσο πρόεδρο, Πούτιν.
— Αν πράγματι θέλουν ειλικρινή διάλογο με τη Μόσχα για το θέμα της Βόρειας Κορέας, τότε μπορούν να τραβήξουν μπροστά από κοινού, τονίζει ο Γκαρμπούζοφ. Πρόκειται για μια πολύ λεπτή υπόθεση και κάθε λαθεμένη κίνηση προς δημόσια εκμετάλλευση μπορεί να τα γκρεμίσει όλα, εκτιμά.
Ωστόσο το πιο βασικό θέμα που καθορίζει το μέλλον των διμερών σχέσεων παραμένει η Ουκρανία, εκτιμά ο αμερικανός αναλυτής, Ρίτσαρντ Βάιτς. Η σημασία του θέματος αυτού είναι τεράστια για τη Ρωσία, διότι εκτός των άλλων, τα γεγονότα που ξέσπασαν εκεί με πρωτοβουλία της Ουάσιγκτον, το 2014, έγιναν η αιτία της μεγάλης κρίσης στις σχέσεις των δυο χωρών.
Ο Βάιτς εξηγεί πως αν πράγματι ο Τραμπ θέλει ανάπτυξη των εμπορικών σχέσεων με τη Μόσχα, όπως ο ίδιος δηλώνει, πρέπει να κατανοεί πως για να γίνει αυτό ο ίδιος χρειάζεται να έχει την πρωτοβουλία άρσης των κυρώσεων και περιορισμών που έχουν επιβληθεί κατά της Ρωσίας.
Στο Σότσι λοιπόν ο Πομπέο καλείται να αφήσει κατά μέρος τις βαρύγδουπες αερολογίες και να επιδιώξει να αφομοιώσει τη ρωσική προσέγγιση πάνω στο σύνολο των διμερών θεμάτων που αποτελούν «αγκάθια». Όχι γιατί αυτή είναι η σωστή αλλά διότι η Ουάσιγκτον πέρα από μονόπλευρες ανακοινώσεις προς συντήρηση της εικόνας ότι η ίδια συνεχίζει να επιβάλει τον τόνο στην παγκόσμια σκηνή, πράγμα που στη σημερινή πραγματικότητα θυμίζει εν πολλοίς…παιδικά καπρίτσια, θα πρέπει να μάθει ξανά (όπως τότε μετά τη μεγάλη νίκη στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο όπου αναδείχτηκε η αδιαμφισβήτητη υπεροχή και το αδάμαστο του σοβιετικού στρατού), να ακούει και να διαπραγματεύεται έχοντας υπ´ όψιν και το συμφέρον της άλλης πλευράς.
Δύο απανωτές συναντήσεις με το Λαβρόφ και μια με τον Πούτιν, ε, κάτι θα του μείνει του Πομπέο. Από αυτό θα εξαρτηθεί και η ουσία της πιθανής συνάντησης Πούτιν-Τραμπ τον ερχόμενο Ιούνιο στο G-20, στην Οσάκα της Ιαπωνίας. Αλλοιώς θα γίνουμε πάλι μάρτυρες ενός τυπικού διαλόγου «στο πόδι», όπως στις δυο προηγούμενες ανάλογες συναντήσεις κορυφής του G-20… Αυτό δεν θα ήταν το καλύτερο σημάδι άσκησης μιας «δικής του» εξωτερικής πολιτικής, όπως διατείνεται ο αμερικανός πρόεδρος. Και ταυτόχρονα ένα ακόμα σημάδι που θα ενισχύει την άποψη όσων εκτιμούν ότι η αμερικανική πολιτική πιστοποιεί τη διάγνωση περί ανίατης ασθένειας με επικίνδυνες προεκτάσεις για τη διεθνή ζωή. Ιδού το Σότσι!!!
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Comments