Πριν από τέσσερα χρόνια, το Stratfor συνδιοργάνωσε μια προσομοίωση στην Κωνσταντινούπολη με τον Τουρκικό Σύνδεσμο Βιομηχανιών και Επιχειρήσεων, για να δοθεί μια εικόνα του ενεργειακού κόσμου το 2040 και τη θέση της Τουρκίας στον κόσμο αυτό.
Είδαμε έναν κόσμο στον οποίο μια απρόθυμη Τουρκία αναπόφευκτα θα «συρθεί» σε συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και με τη Ρωσία, κάτι που καθιστούσε ζωτικής σημασίας η Τουρκία να δημιουργήσει μια στρατηγική για το μέλλον που θα εμποδίζει τη Ρωσία από το να «αχρηστεύσει» οικονομικά την Τουρκία.
Ο τότε υπουργός Εξωτερικών της χώρας και νυν πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, έκλεισε την προσομοίωση αυτή με το μήνυμα ότι η Τουρκία «δεν θα ακολουθήσει μια νέα επεκτατική πολιτική» και πως ο τρόπος με τον οποίον η Τουρκία θα αντιμετωπίσει τις ενεργειακές προκλήσεις θα είναι να εκμεταλλευτεί τη γεωπολιτική της θέση και να διατηρήσει μια σταθερή σχέση με τους γείτονές της.
Αυτή ήταν μια περίοδος όπου η συγκεκριμένη πολιτική του Νταβούτογλου «θόλωνε» την «όραση» της τουρκικής πολιτικής ελίτ. Η πολιτική αυτή αποδείχθηκε μυωπική, όμως ήταν και αναμενόμενη από μια χώρα που αφυπνιζόταν από έναν γεωπολιτικό «ύπνο» δεκαετιών και δεν είχε διάθεση να προκαλέσει προβλήματα στην περιοχή. Όμως όλα τα σημάδια ήταν ήδη εκεί: η Ρωσία ήδη έκανε επιθετικές κινήσεις στο εξωτερικό, η Ευρωπαϊκή Ένωση έδειχνε πρώιμα σημάδια διάλυσης και ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία ξεκινούσε.
Τέσσερα χρόνια μετά, η Τουρκία έχει καταρρίψει ένα μαχητικό αεροσκάφος που ανήκε στον βασικό ενεργειακό προμηθευτή της και ετοιμάζεται για στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή. Και ο Πούτιν πρέπει τώρα να βρει πώς θα διαχειριστεί μια Τουρκία που είναι πολύ πιο πρόθυμη να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ και τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, για να δημιουργήσει αντίβαρο στις επιθετικές κινήσεις της Μόσχας.
Ο τότε υπουργός Εξωτερικών της χώρας και νυν πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, έκλεισε την προσομοίωση αυτή με το μήνυμα ότι η Τουρκία «δεν θα ακολουθήσει μια νέα επεκτατική πολιτική» και πως ο τρόπος με τον οποίον η Τουρκία θα αντιμετωπίσει τις ενεργειακές προκλήσεις θα είναι να εκμεταλλευτεί τη γεωπολιτική της θέση και να διατηρήσει μια σταθερή σχέση με τους γείτονές της.
Αυτή ήταν μια περίοδος όπου η συγκεκριμένη πολιτική του Νταβούτογλου «θόλωνε» την «όραση» της τουρκικής πολιτικής ελίτ. Η πολιτική αυτή αποδείχθηκε μυωπική, όμως ήταν και αναμενόμενη από μια χώρα που αφυπνιζόταν από έναν γεωπολιτικό «ύπνο» δεκαετιών και δεν είχε διάθεση να προκαλέσει προβλήματα στην περιοχή. Όμως όλα τα σημάδια ήταν ήδη εκεί: η Ρωσία ήδη έκανε επιθετικές κινήσεις στο εξωτερικό, η Ευρωπαϊκή Ένωση έδειχνε πρώιμα σημάδια διάλυσης και ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία ξεκινούσε.
Τέσσερα χρόνια μετά, η Τουρκία έχει καταρρίψει ένα μαχητικό αεροσκάφος που ανήκε στον βασικό ενεργειακό προμηθευτή της και ετοιμάζεται για στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή. Και ο Πούτιν πρέπει τώρα να βρει πώς θα διαχειριστεί μια Τουρκία που είναι πολύ πιο πρόθυμη να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ και τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, για να δημιουργήσει αντίβαρο στις επιθετικές κινήσεις της Μόσχας.
Η Άγκυρα βρισκόταν για αρκετό καιρό σε «καταστολή», όμως δεν υπάρχει αμφιβολία πως πλέον έχει έρθει η ώρα της.
23 Δεκεμβρίου 1876-77 – Η Διάσκεψη της Κωνσταντινούπολης
Η Διάσκεψη της Κωνσταντινούπολης το 1876 – 1877 (τουρκικά: Tersane Konferansı «Συνέδριο του Ναυπηγείου») των Μεγάλων Δυνάμεων (Βρετανία, Ρωσία, Γαλλία, Γερμανία, Αυστροουγγαρία και Ιταλία) έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη από τις 23 Δεκεμβρίου 1876 ως τις 20 Ιανουαρίου του 1877. Μετά την έναρξη της Εξέγερσης της Ερζεγοβίνης το 1875 και Εξέγερσης του Απριλίου του 1876, οι Μεγάλες Δυνάμεις συμφώνησαν για ένα σχέδιο πολιτικών μεταρρυθμίσεων, τόσο στη Βοσνία και όσο και στα οθωμανικά εδάφη με την πλειοψηφία βουλγαρικού πληθυσμού.
Το συνέδριο προέβλεπε τη δημιουργία μιας αυτόνομης επαρχίας συμπεριλαμβανομένης της Βοσνίας και το μεγαλύτερο μέρος της Ερζεγοβίνης, ενώ ένα νότιο τμήμα του τελευταίου ήταν να παραχωρηθεί στο Πριγκιπάτο του Μαυροβουνίου.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις συμφώνησαν για μια σημαντική βουλγαρική αυτονομία με τη μορφή δύο νέων οθωμανικών επαρχιών (βιλαέτια) που συστάθηκαν για το σκοπό αυτό: την Ανατολική, με πρωτεύουσα το Τάρνοβο, και τη Δυτική, με πρωτεύουσα τα Σόφια.
Η αποτυχία της Οθωμανικής κυβέρνησης να εφαρμόσει τις αποφάσεις της διάσκεψης της Κωνσταντινούπολης προκάλεσε το Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1877-1878, στερώντας ταυτόχρονα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία – σε αντίθεση με το προηγούμενο Κριμαϊκό Πόλεμο του 1853-1856 – τη Δυτική υποστήριξη.
Πηγή: www.kans.gr Χαραλαμποπούλου Αγγελική
https://geoparatirisy.comhttp://dia-kosmos.blogspot.gr/
Comments