Θυμάμαι πριν από πάρα πολλά χρόνια, ήμουν μαθητής στο Δημοτικό, οι Ελληνες πανηγυρίζαμε για την εκλογή του Τζίμι Κάρτερ.
Στην δε πολύπαθη Κύπρο χτυπήσανε και τις καμπάνες, λες και είχανε Ανάσταση ή είχε φανεί η απελευθέρωση να στρίβει από τη γωνία.
Το έχουμε οι Ελληνες το χούι να προβάλλουμε τις επιθυμίες μας στην πραγματικότητα και να αναμένουμε τον από μηχανής θεό, είτε το «ξανθό γένος» είτε κάποιον Αμερικανό Πρόεδρο, που ίσως να δυσκολευόταν ως χθες να μας βρει στον χάρτη, τους Γάλλους, τους Αγγλους, το Ισραήλ, κάποιον, τέλος πάντων, που θα μας απαλλάξει από τις ευθύνες μας.
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
Comments