Μετά τη Συνθήκη της Βεστφαλίας του 1648, που τερμάτισε τον τριακονταετή πόλεμο, και ταυτόχρονα κατοχύρωσε την αρχή της εθνικής κυριαρχίας, ουδείς την αμφισβήτησε ευθέως σε ρητορικό επίπεδο, ακόμη και οι ηγέτες -όπως ο Ναπολέων Βοναπάρτης- που θέλησαν να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη.
Η τρίτη και η σοβαρότερη προσπάθεια νομιμοποίησης της παραβίασης της εθνικής κυριαρχίας έγινε την περασμένη Παρασκευή από την καγκελάριο Μέρκελ, η οποία διαπίστωσε ότι όταν το δημόσιο χρέος μιας χώρας-μέλους της Ευρωζώνης φθάνει σε ποσοστά πάνω από 85%-90% τότε υπάρχει απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
Δεν πρόκειται για διαπίστωση οικονομολόγου ή παρατηρητή των εξελίξεων στην Ευρωζώνη, αλλά για την ηγέτη της ισχυρότερης χώρας στη Γηραιά Ήπειρο, δεν πρόκειται για σχόλιο αλλά για σαφές μήνυμα με αποδέκτες την Ισπανία, την Ιταλία αλλά και τη Γαλλία, ότι στην εν εξελίξει ενδοευρωπαϊκή διαπραγμάτευση το Βερολίνο προσέρχεται με προαναγγελθέν πλεόνασμα ισχύος.
Η λογική είναι ωμή και επικίνδυνη σε οριακό σημείο: Η Γερμανία είναι βέβαιη ότι θα είναι η τελευταία και η μόνη που θα μείνει όρθια από το ντόμινο κατάρρευσης της Ευρωζώνης και προαναγγέλλει κυνικά ότι μόνον τότε θα πάρει μέτρα συνολικής θωράκισης της ζώνης του κοινού νομίσματος, με τους δικούς της, όμως, όρους.
Comments