“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
"Σε Έναν Κόσμο Προπαγάνδας, Η Αλήθεια Είναι Πάντα Μια Συνωμοσία"
"Το Ποιο Επικίνδυνο Από Όλα Τα Ηθικά Διλήμματα Είναι Όταν, Είμαστε Υποχρεωμένοι Να Κρύβουμε Την Αλήθεια Για Να Βοηθήσουμε Την Αλήθεια Να Νικήσει"

Η ΕΠΙΛΟΓΗ

Στις μέρες μας, το πιο εξαιρετικό πολιτικό γεγονός των εξωτερικών υποθέσεων των περισσοτέρων κρατών είναι η επίσκεψη των ηγετών τους στην Ουάσιγκτον. Αυτή προβάλλεται από τα εθνικά τους ΜΜε ως ιστορική ευκαιρία και το κάθε βήμα των επισκεπτών αξιωματούχων παρακολουθείται στενά.

Όλοι οι ξένοι πρεσβευτές πιστεύουν ότι θα έχουν πετύχει τον άθλο της καριέρας τους, αν αποσπάσουν για τους προέδρους τους μισής ώρα ακρόαση με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ.

Τις πιο πολλές φορές, το περισσότερο που παραχωρείται είναι μια ευκαιρία ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΩΝ γι΄ αυτούς τους τελευταίους να φωτογραφηθούν μέσα στο Οβάλ Γραφείο, ενώ η επιτυχία τους στη συνέχεια προβάλλεται από τα ΜΜε της χώρας τους, (χωρίς καμμία αναφορά στην πραγματική της διάρκεια) ως μια ιστορική σημαντική συνάντηση!.....

Από τη στιγμή μάλιστα που σήμερα κατά μέσο όρο ηγέτες ξένων κυβερνήσεων επισκέπτονται την Ουάσιγκτον τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, η συντριπτική πλειονότητα τους αγνοείται παντελώς τόσο από τα εθνικά αμερικανικά όσο και από τα τοπικά ΜΜε της Ουάσιγκτον.

Ένας διακεκριμένος Ιταλός φίλος της Αμερικής συνέλαβε την ουσία αυτής της εξέλιξης, όταν επεσήμανε ότι, <η Γαλλο-βελγίδα Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, συγγραφέας του συναρπαστικού μυθιστορήματος Αδριανού Απομνημονεύματα, βάζει τον γηραιό Ρωμαίο αυτοκράτορα να αναπολεί ένα ταξείδι του στην Ελλάδα, όταν ήταν νέος>!.......

Η Γιουρσενάρ γράφει:


*Μέσα στην καρδιά της ζωής της αθηναϊκής μάθησης, όπου όλες οι απολαύσεις είχαν, με μέτρο, τη θέση τους, εγώ νοσταλγούσα, όχι την ίδια τη Ρώμη, αλλά την ατμόσφαιρα του τόπου όπου πλέκονταν και λύνονταν αδιάκοπα οι υποθέσεις του κόσμου, τον κρότο από τις τροχαλίες και τις ρόδες που κινούν τον μηχανισμό της δύναμης (...) . Σε σύγκριση με αυτόν τον κόσμο της άμεσης δράσης, η πολυαγαπημένη μου ελληνική επαρχία έμοιαζε σαν να λαγοκοιμόταν μέσα σε μια σκόνη από ιδέες που είχαμε αναπνεύσει κι άλλη φορά!.... Έβλεπα την πολιτική παθητικότητα των ΕΛΛΗΝΩΝ σαν μιά αρκετά ταπεινή μορφή Παραίτησης!...*

Ο Ιταλός παρατηρητής πρόσθεσε ότι, (αυτές οι λέξεις έρχονται επανειλημμένος στο μυαλό αξιωματούχων που επισκέπτονται συχνά την Ουάσιγκτον, όπως ο συγγραφέας αυτού του άρθρου, που είναι ένας Ευρωπαίος από τη Ρώμη)!......

Σημ: Χωρίς τους Έλληνες καλλίτερα να ισοπεδωθεί ο Πλανήτης! Θα απολυμανθεί !... Όπως και θα γίνει!...

Διαγγελέας

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Comments