Η πρώτη έκρηξη μιας αμερικανικής βόμβας υδρογόνου «το φως του ήλιου που
εισήχθη στη γη» έγινε την 1η Νοεμβρίου 1952. ήταν τόσο δυνατή, ώστε ένα ολόκληρο νησί τινάχθηκε στον αέρα και δεν έμεινε απ’ αυτό, παρά ένας γιγάντιος κρατήρας ανάμεσα στα κοράλια.
Το 1982, ο Αντρέϊ Ζαχάρωφ, βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό στο Γκόρκι, που διοικιόταν από την KGB. Η επιστημονική ιδιοφυΐα, το καμάρι του σοβιετικού καθεστώτος είχε γίνει βίαιος αντιφρονών. Έχασε τους φίλους του, τα στηρίγματά του, τα διάφορα προνόμιά του. Ανασύρθηκε δε, από την αφάνεια που είχε βουλιάξει αναγκαστικά, από τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ.
Ο αντίστοιχος Ζαχάρωφ των ΗΠΑ, ήταν ο Έντουαρτ Τέλλερ, ο οποίος, μετά από τριάντα χρόνια απομόνωσης, ξαναβρέθηκε σε πρώτο πλάνο. Ακριβέστερα, στα δεξιά του προέδρου Ρήγκαν.
Ο ηλικιωμένος επιστήμονας, είχε εντυπωσιάσει τον αμερικανό πρόεδρο με την πρωτοπορία των ιδεών του και την αποφασιστικότητά του. Πίστευε ότι: «ένας πολιτισμός που εγκαταλείπει την τεχνολογία, βαδίζει προς τον Θάνατο».
Λόγια που άγγιξαν βαθιά τον πρόεδρο Ρήγκαν, που νοσταλγούσε την Αμερική της δεκαετίας του ’50, η οποία θα έπρεπε να προσαρμοστεί στον Πόλεμο των ΑΣΤΡΩΝ!.....
Πάνω από δεκαπέντε χρόνια, ο Τέλλερ, ζούσε και εργαζόταν στη Σίλικον Βάλεϋ. Το εργαστήριο Λίσεμορ που διηύθυνε, ήταν χαμένο ανάμεσα στις κληματαριές και τις πορτοκαλιές. Περιστοιχισμένος από μια ομάδα δικών του, ο Τέλλερ, κατασκεύαζε αυτό που θα αποτελούσε, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, την «Τρίτη γενιά ατομικών όπλων μετά την ατομική βόμβα και την βόμβα υδρογόνου. ΤΟ ΛΕΗΖΕΡ!!!!!».
Από το 1980, οι πρώτες δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν εντελώς μυστικά, μπροστά στους επίσημους, ήταν θετικές. Ο Τέλλερ, συνέλαβε ένα λέηζερ με ακτίνες Χ, που ονομάστηκε ΣΙΒΑ και μπορούσε να πετύχει σε χρόνο μερικών εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου και σε χώρο μερικών τετραγωνικών χιλιομέτρων, περισσότερη ενέργεια, από αυτή που καταναλώνεται την ίδια στιγμή σ’ όλον τον ΚΟΣΜΟ.
Ο στόχος ήταν να κατασκευαστούν δορυφόροι εξοπλισμένοι με λέηζερ, ικανοί να πλήττουν κα να καταστρέφουν με την ταχύτητα του φωτός-πάνω από 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο-τους αντίπαλους ΔΟΡΥΦΟΡΟΥΣ εν ΠΤΗΣΕΙ…..
«Γιατί», όπως είπε ο Τέλλερ στον πρόεδρο Ρήγκαν, «να συνεχίσουμε να φτιάχνουμε όπλα για να σκοτώνουμε ανθρώπους, αφού μπορούμε να φτιάξουμε όπλα που να σκοτώνουν….. όπλα!!».
Ένα τέτοιο σύστημα θα αχρήστευε το εχθρικό πυρηνικό δυναμοκό. Το σχέδιο του Τέλλερ ήταν μεγαλειώδες και μερικοί τον είπαν τρελλό. Αλλά ο ηλικιωμένος μετανάστης, αντιμετώπισε πάντα την έρευνα σαν περιπέτεια.
Όταν στην αρχή του 1949, κανείς δεν άκουγε τις προτάσεις του, είχε πει απογοητευμένος: «Όσο προχωρείτε κάνοντας μικρές βελτιώσεις και δουλεύοντας με ζήλο, κάνετε καλή δουλειά. Αλλά αν κανείς κατορθώσει επιφέρει μια σημαντική βελτίωση, τότε έχει κάνει κάτι ΑΝΗΘΙΚΟ…..».
Το πείσμα και η τόλμη, έκαναν τον Τέλλερ ένα σύμβολο της Σίλικον Βάλεϋ. Προνομιούχος παρατηρητής, ήταν ταυτόχρονα ενθουσιασμένος από την δημιουργικότητα αυτής της ΖΩΝΗΣ και εντυπωσιαζόταν από την συχνή ασυνέπειά της.
Έλεγε: «είναι πολύ δύσκολο να κρατήσει κανείς μυστικά που δεν έχει πια. Σήμερα οι Ρώσσοι μπορούν να πάρουν θαυμάσιες πληροφορίες από τους συμμάχους μας».
Στις 15 Μαρτίου του 1982, ο Τέλλερ, γευμάτισε στο Λευκό Οίκο. Μια περίεργη συνάντηση δύο εντελώς διαφορετικών ανθρώπων. Ο Ρήγκαν, άνθρωπος του θεάματος, δίνει περισσότερη έμφαση στην εξωτερική εμφάνιση και την εντύπωση που προκαλεί. Ο Τέλλερ, εντελώς αδιάφορος για την ενδυματολογική του εμφάνιση, είναι ένα μυστικό πρόσωπο και η θέληση του βρίσκεται στην υπηρεσία των ΙΔΕΩΝ του…….
Τον Ιούλιο του 1983, πειράματα που έγιναν πάνω από την λίμνη της Κίνας, στην Καλιφόρνια, επέτρεψαν για πρώτη φορά στην αμερικανική αεροπορία, να χτυπήσει με ακτίνες Λέηζερ πυραύλους αέρος-αέρος, που είχαν ταχύτητα μεγαλύτερη από 3.500 χιλιόμετρα την ώρα……….
Μέρος Α’
Αθανάσιος Στριγάς
Παγκόσμιοι εντολοδότες 1991
Comments