Η φάση 1 της «επιχείρησης Λευκωσία» άρχισε με τη φράση του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρυ Κίσσιγκερ: «Σκοτώστε τον εκεί» .
Η Ομάδα Ειδικών Ενεργειών της Ουάσιγκτων συμφώνησε ομόφωνα. Καθώς ξεκίνησε η Φάση 1 κι οι εκτελεστικοί των μυστικών υπηρεσιών μπήκαν αθόρυβα στη Λευκωσία, ο διευθυντής της Τριμερούς Ζίγκμπνιου Μπρεζίνσκυ ενημερωνόταν συνεχώς από το διευθυντή της CIA.
Ο διευθυντής της Τριμερούς με τη σειρά του ενημέρωνα τον πρόεδρο της Επιτροπής Ντέϊβιντ Ροκφέλλερ!......
15 Αυγούστου 1974, ώρα 6:04 πρωί, έφτασαν στο νησί οι εκτελεστικοί των μυστικών υπηρεσιών Ρίτσαρντ Γουέλς της CIA (είναι ο ίδιος που δολοφονήθηκε στην Αθήνα), ο Τζων Μακ Γκόντλεϋ της NSA, ο Τέημς Στέννις, υποσταθμάρχης της Μέσης Ανατολής της CIA και ο εκτελεστικός της KGB Μπόρις Σέντοβ!!!!!!!!!!!!....
(Ναι καλά διαβάζεται ένας πράκτορας των ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ εκτελεστής των Αμερικανών υπό της εντολές του Κίσσιγκερ!.....).
(Ο Μπόρις Σέντοβ είναι σήμερα ΑΡΧΗΓΟΣ της KGB « το 1995». Τότε ήταν εκτελεστικός που παρακολουθούσε και κατέγραφε τον Χένρυ Κίσσιγκερ. Τελικά ο Σέντοβ «γοητεύτηκε» από τον Κίσσιγκερ και μετατράπηκε σε όργανο του ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ. Ο Κίσσιγκερ φρόντισε τώρα στα πλαίσια της αμοιβαιότητας να διοριστεί σήμερα αρχηγός της KGB!!!!)……
Σχόλιο: Κάτι περίεργο είχε δηλώσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν για τον Χένρυ Κίσσιγκερ, πριν λίγο καιρό!...... «¨ότι έμαθε πολλά από αυτόν!....Τυχαίο;……
Ο Τζέημς Στέννις θα ήταν ο πρώτος που θα πυροβολούσε το «στόχο». Αμέσως μετά τις πρώτες σφαίρες του Στέννις, ο Μπόρις Σέντοβ θα πυροβολούσε κι αυτός κατά του «στόχου». Πριν η τελευταία σφαίρα του Στέννις φύγει από τη θαλάμη του όπλου του, ο Σέντοβ θα πυροβολούσε κι εκείνος κατά του «στόχου», άσχετα αν ήταν ζωντανός ΄γ νεκρός, για την επίτευξη πανικού…..
Το στοιχείο του αιφνιδιασμού ήταν το μεγάλο ατού στην επιχείρηση. Ο σχεδιαστής και ο άνθρωπος που διηύθυνε όλη την επιχείρηση ήταν ο Ρίτσαρντ Γουέλς. Ήθελε να είναι τα πάντα στην εντέλεια. Πολύ σχολαστικός επαγγελματίας!.....
Η ομάδα των εκτελεστικών των μυστικών υπηρεσιών δεν εμφανίστηκε στην πρεσβεία. Έμειναν στο ΣΠΙΤΙ ΚΥΠΡΙΟΥ Εφοπλιστή ο οποίος βρισκόταν τις μέρες εκείνες στον Πειραιά!.....
Τη νύχτα της 15ης Αυγούστου εργάστηκαν πάνω στο σχέδιο δολοφονίας. Η εφαρμογή της Φάσης 2 δεν μπορούσε να εφαρμοστεί παρά μόνο στις 18 Αυγούστου, όταν οι Κύπριοι θα ΔΙΑΔΗΛΩΝΑΝ κατά της Αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία.
Ο Μακ Γκόντλεϋ είχε έρθει σε μυστική επαφή με τον στρατιωτικό ακόλουθο της πρεσβείας που ήταν δικό του και του σύστησε, στη διάρκεια της αντιαμερικανικής διαδήλωσης και όταν τα πνεύματα θα ήταν οξυμμένα, οι πεζοναύτες φρουροί της πρεσβείας να άνοιγαν πυρ κατά των διαδηλωτών. Τα Υπόλοιπα Ήταν Δική του Δουλειά!......
Ο Γουέλς βρισκόταν σε συνεχή επαφή με τα κεντρικά της CIA όχι μόνο για να δίνει αναφορές, αλλά και για να μαθαίνει τις «εσωτερικές εξελίξεις» στην Ουάσιγκτων για πιθανές αλλαγές ή ματαίωση!.......
Τη νύχτα της 16ης Αυγούστου στο Λευκό Οίκο επικρατούσε ευφορία. Ένα ρεσιτάλ της τραγουδίστριας Μπέβερλυ Σιλλς έκανε τους περισσότερους ανθρώπους του προέδρου να βρεθούν και πάλι μαζί.
Τίποτα δεν είχε αλλάξει είτε στη συμπεριφορά του προέδρου είτε οποιουδήποτε άλλου. Δόθηκε ευκαιρία στον πρόεδρο να ειδοποιήσει τον Κίσσιγκερ από κοντά ότι θα ήθελε την επόμενη το πρωί, στις 6:00 μιαν ακόμη ανασκόπηση με την Ομάδα Ειδικών Ενεργειών.
Η Ομάδα από την Κύπρο συνέχισε να ενημερώνει την Ουάσιγκτων. Ο «στόχος» φαινόταν να μη γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί. Συνέχισε να ασκεί τα καθήκοντά του όπως πάντα.
Στις 17 Αυγούστου, αργά τη νύχτα, έφτασε ένα κατεπείγον σήμα στα χέρια του Γουέλς: « Μαζί με τον προκαθορισμένο «στόχο» θα έπρεπε να τακτοποιηθεί κι άλλος ένας….Γυναίκα….». Ο Γουέλς ψύχραιμα περίμενε το επιβεβαιωτικό σήμα, που ήρθε σε 30 λεπτά, όπως είχε συμφωνηθεί. «Δύο λοιπόν θα είναι οι τελικοί στόχοι…», ψιθύρισε και με το αριστερό του χέρι διόρθωσε τα γυαλιά του.
Η επιχείρηση που είχε συλληφθεί μέσα στην αμφιβολία και είχε χτυπηθεί από το σκεπτικισμό, προχώρησε μέσα σε σύγχυση. Σύντομα έγινα φανερό ότι τα σχέδια για τα οποία είχαν ενημερωθεί τόσο εύγλωττα και τόσο επανειλημμένα, αντικατόπτριζαν τις ασκήσεις του γραφείου επιχειρήσεων της CIA και όχι την πραγματικότητα.
Η ουσία που καταλήγει κανείς στις περιπτώσεις αυτές να αποκαλεί «ενημέρωση ηλιθίων» είναι να κατακλύζεται η εκτελεστική ομάδα με τόσα ή τέτοια στοιχεία της τελευταίας στιγμής, παρουσιασμένα με τέτοια ακαταμάχητη αυτοπεποίθηση, ώστε να είναι τυχερή αν καταφέρει να παρακολουθεί τις εξελίξεις και την πορεία των επιλεγμένων «ΣΤΟΧΩΝ» ….
Η πιθανότητα να αμφισβητηθεί η ουσία εξαφανίζεται στην ύπουλη αλληλοδιαδοχή των χαρτιών που φτάνουν και την αντικατάσταση των αρχικών σχεδίων.
Με σπάνιες και διάσημες εξαιρέσεις, όπως η περίπτωση του Ελληνοαμερικανού Τομ Καραμεσίνη, οι πιο σύγχρονοι εκτελεστικοί των μυστικών υπηρεσιών προτιμούν να εξαντλούν το «στόχο» με το βάρος του υλικού τους, παρά με τολμηρά χτυπήματα με «ανώτερα εφόδια» αντί για ανώτερους ελιγμούς.
Ως προς αυτό αντικατόπτριζαν τις τάσεις μιας μη μιλιταριστικής προσανατολισμένης στην τεχνολογία κοινωνίας. Όμως οι «πόλεμοι φθοράς» δεν μπορούν να κερδιθούν εναντίον ενός «στόχου» που αρνείται να πολεμήσει, εκτός όταν τον συμφέρει. Μια μυστική μελέτη της παθολογίας των μυστικών «εκστρατειών» -για το θανατηφόρο χτύπημα ενός στόχου- θα ήταν να διερευνηθεί σε ποιο σημείο ένας στόχος γίνεται μονομανία.
ΞΑΦΝΙΚΑ, στις 17 Αυγούστου το βράδυ δημιουργήθηκε πανικός στο γραφείο του ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ: αιτία ένα επείγον τηλεγράφημα του «στόχου» από τη Λευκωσία, που ζητούσε άδεια να έφευγε την επομένη για την Ουάσιγκτων λόγω κάποιου προσωπικού του θέματος…
Ο Κίσσιγκερ επικοινώνησε αμέσως με το διευθυντή της CIA για να του ανακοινώσει το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. «Αυτό είναι πράγματι πρόβλημα…..», σχολίασε ο διευθυντής.. «Να το λύσουμε τότε…», πρότεινε ο Κίσσιγκερ.
«Από την πλευρά μου δεν μπορώ να βοηθήσω. Πρέπει να παραμείνω…αφανής», σχολίασε.
«Σε κάλεσα απλά για να σε ενημερώσω. Θα το λύσω εγώ».
Πράγματι ο Κίσσιγκερ είχε δίκιο. Ο Γουέλς έστειλε σήμα που ρωτούσε με αγωνία τι θα γινόταν με την επιχείρηση. Ο «στόχος» επιθυμούσε να ταξιδέψει στην Ουάσιγκτων την επομένη ημέρα ακριβώς. Η απάντηση που έλαβε ήταν άμεση και σκληρή: «Θα ταξειδέψει όποτε και όπως εμείς το επιτρέψουμε…».
Στο μεταξύ ο Κίσσιγκερ τηλεγράφησε στο «στόχο» ο ίδιος. «Παραμείνατε στη θέση σας μέχρι νεωτέρας εντολής. Τις επόμενες μέρες θα σας χρειαστώ εκεί…για ένα κατεπείγον ζήτημα εθνικής σημασίας…».
Σχόλιο: Μην εκπλαγείτε αν, η ΧΙΛΑΡΥ ΚΛΙΝΤΟΝ έκανε ακριβώς το ίδιο στον ΠΡΕΣΒΗ των ΗΠΑ στη Λιβύη!!!!!!!!!!!...
Ο «στόχος» δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Παρέμεινε. Παράλληλα ο Κίσσιγκερ ειδοποίησε τον προσωρινό πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκο Κληρίδη- μέσω του «στόχου»!!!!..-ότι τα αμέσως επόμενα εικοσιτετράωρα θα είχε να του ανακοινώσει «κάτι πολύ σημαντικό» για το κυπριακό πρόβλημα…..
Φυσικά δεν έγινε ποτέ η ανακοίνωση!... Ο πολιτικός αμοραλισμός του Χένρυ Κίσσιγκερ λειτούργησε και πάλι.
Χαράματα της 18ης Αυγούστου ο Ρίτσαρντ Γουέλς έλαβε ένα υπερεπείγον σήμα από τα κεντρικά της CIA: «Προχωρήστε». Ο Αμερικανός πρόεδρος φυσικά αγνοούσε αυτές τις «….λεπτομέρειες». Στις περιπτώσεις αυτές η ουσία είναι ότι χρειάζεται να ληφθούν επικίνδυνες αποφάσεις γρήγορα και από πίεση.
Σε φυσιολογικές περιστάσεις δεν είναι ποτέ σαφές αν οι ανώτατοι αξιωματούχοι δίνουν τις δικές τους απόψεις ή απλώς αντικατοπτρίζουν τις αντιλήψεις της γραφειοκρατίας. Είναι πιο εύκολο να προχωρεί κανείς εκ του ασφαλούς. Μπορεί κανείς να αποκτήσει εύκολα τη φήμη του μετριοπαθούς ή του σοφού, γιατί η επιτυχία ή η αποτυχία φαίνεται μετά από ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, όταν και το αποτέλεσμα έχουν συσκοτιστεί. Όμως μια κρίση ρίχνει αμέσως μια δέσμη φωτός πάνω σε ανθρώπους και σε πολιτικές γραμμές. Δείχνει προπάντων ποιοι ενδιαφέρονται απλώς να διατηρήσουν την καλή τους φήμη και ποιοι να αναλαμβάνουν ευθύνες.
Εδώ μπορεί να λεχθεί ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών Χένρυ Κίσσιγκερ πέρασε αυτή τη δοκιμασία με άριστα. Ο Κίσσιγκερ ποτέ δεν γοητευόταν από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, γιατί δεν ξεχνούσε ότι ο σκοπός της ήταν η διευθέτηση προτεραιοτήτων για δράση….
Συνεχίζεται…. Α' ΜΕΡΟΣ
Αθανάσιος Στριγάς
Διεθνείς Συνωμότες…