μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες, ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και στις συνειδήσεις.
Όλα προσαρμόζονται στη μία και μοναδική αλήθεια, αυτήν που πρεσβεύει το Κόμμα, ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Μεγάλος Αδελφός. Όλα, ακόμη και το παρελθόν: όποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον και όποιος ελέγχει το παρόν, ελέγχει το παρελθόν(απτή απόδειξη σήμερα η Γερμανία, η οποία ξαναγράφει «κατά το δοκούν» την ιστορία της – επίσης ορισμένοι «Έλληνες», οι οποίοι διαστρεβλώνουν την Ιστορία μας).
Το έγκλημα της σκέψης είναι το θανάσιμο αμάρτημα. Επομένως πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη διάπραξη του: ελευθερία, γλώσσα, ανθρώπινα αισθήματα. Όποιος υποπέσει σε έγκλημα σκέψης, πρέπει να οδηγηθεί στο θάνατο αναμορφωμένος: να πεθάνει αγαπώντας το Μεγάλο Αδελφό…. Τα τρία συνθήματα του Κόμματος, έτσι όπως ανακοινώνονται από το «Υπουργείο Αλήθειας» και επιβάλλονται από την «Αστυνομία σκέψης», είναι τα εξής: ο πόλεμος είναι ειρήνη, η ελευθερία είναι σκλαβιά, η άγνοια είναι δύναμη” (Orwell).
Άποψη
Η κυβέρνηση της Ελλάδας φαίνεται να έχει δύο κυρίως προβλήματα: το ένα αφορά την επιστροφή του ΔΝΤ στις 16 Ιανουαρίου (δεν είναι η πρώτη φορά που ένα θύμα παρακαλεί το θύτη του να συνεχίσει να το βασανίζει), έτσι ώστε να λάβει τις πολυπόθητες δόσεις των 5,4 δις €, ενώ το άλλο την έξοδο στις αγορές προς τα τέλη του 2014 (εάν υποθέσουμε πως θα υπάρχει μέχρι τότε).
Φυσικά, το να επιθυμεί μία υπερχρεωμένη χώρα να βγει στις αγορές, με επιτόκιο δανεισμού που δύσκολα θα είναι κάτω του 5% από περίπου 2,3% σήμερα, δεν είναι τόσο υγιές – αν και ενδεχομένως εφικτό, με τη βοήθεια της ΕΚΤ και με τον αποπληθωρισμό που προβλέπεται.
Ειδικότερα, σε ένα συνολικό ύψος δανεισμού της τάξης των 330 δις € η διαφορά, οι επί πλέον τόκοι δηλαδή στους σημερινούς (6,15 δις € για το 2014), θα ήταν περί τα 8,9 δις € – ποσόν που φυσικά δεν θα άντεχε ο προϋπολογισμός ο οποίος, ακόμη και αν υποθέσουμε πως θα έχει πρωτογενές πλεόνασμα το 2013, ο τρόπος που αποκτήθηκε ήταν εγκληματικός, μακροπρόθεσμα καταστροφικός και μη επαναλαμβανόμενος.
Βέβαια, τα 8,9 δις € θα επιβαρύνουν σταδιακά τον προϋπολογισμό, ανάλογα με τα δάνεια που θα απαιτούνται κάθε χρόνο. Εν τούτοις, θα είναι «ένας ακόμη λίθος στον τάφο των μελλοντικών γενεών» - την κατασκευή του οποίου έχουν φροντίσει οι πρόσφατες κυβερνήσεις, περισσότερο από όλες τις άλλες μαζί στο παρελθόν.
Για να μην θεωρηθεί τώρα πως πιστεύουμε ότι η κατάσταση θα άλλαζε, εάν εκλεγόταν η αξιωματική αντιπολίτευση, αρκεί να αναφέρουμε πως συμφωνούμε με την άποψη, σύμφωνα με την οποία:
“ένα ερμαφρόδιτο, δήθεν αριστερό κόμμα, το οποίο παραμένει υποστηρικτής του παλαιοκομματικού καθεστώτος που εξέθρεψε την κρίση, με ένα πρόγραμμα που ανάγεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο παρελθόν, με μία πρόταση διακυβέρνησης που δεν αγγίζει στο παραμικρό την κομματοκρατία και το κράτος-δυνάστη, με εντελώς ανεπαρκή στελέχη, με απόψεις για τα μείζονα ζητήματα της χώρας που μόνο θλίψη, οργή και απελπισία προκαλούν, καθώς επίσης με πλήθος φυγόκεντρες δυνάμεις στο εσωτερικό του, εάν ανερχόταν ως έχει στην εξουσία, απλά θα νομιμοποιούσε και θα μονιμοποιούσε την καταστροφή της πατρίδας μας”.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα «αριστερά» κόμματα της δραχμής, θα λέγαμε πως ο μοναδικός ίσως τρόπος για να διαιωνισθεί η κατοχή του ΔΝΤ στην Ελλάδα, είναι η μονομερής έξοδος από το κοινό νόμισμα – υπενθυμίζοντας πως το ΔΝΤ εισβάλλει και καταστρέφει όλες εκείνες τις χώρες, οι οποίες έχουν υψηλό εξωτερικό χρέος, καθώς επίσης δημόσιο άνω του 60% του ΑΕΠ τους (ενώ είμαστε το πρώτο κράτος-μέλος μίας νομισματικής ένωσης που οδηγήθηκε στα νύχια των δικαστικών κλητήρων, των μπράβων καλύτερα των τοκογλύφων).
.
Η ΙΣΠΑΝΙΑ
Η χώρα φαίνεται πως βρήκε τελικά τον τρόπο να αποφύγει την κατοχή της τρόικας, αφού κατάφερε να μειώσει τους ανέργους στα 4,7 εκατομμύρια (με τη βοήθεια της μετανάστευσης βέβαια, όπως η Ιρλανδία) – με αποτέλεσμα τα επιτόκια δανεισμού της να μειωθούν στο 3,92% (spread +2 από το γερμανικό). Η «ανάκαμψη» της οικονομίας της διαπιστώνεται από το «ελπιδοφόρο» διάγραμμα που ακολουθεί – το οποίο οδήγησε σε πανηγυρισμούς την απίστευτα διεφθαρμένη κυβέρνηση της.
.
H «ανάκαμψη» της Ισπανίας: Διακύμανση επιτοκίων δανεισμού (πράσινο) και δείκτης ανεργίας (κόκκινο).
(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)
(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)
.
Η μέθοδος που βρήκε δεν είναι άλλη από την υιοθέτηση αυστηρών, δρακόντειων καλύτερα προστίμων εναντίον των Πολιτών της, για την περίπτωση που θα είχαν το θράσος να διαδηλώσουν – έναν εκφοβισμό και μία τρομοκρατία άνευ προηγουμένου, με στόχο την αποθάρρυνση όλων εκείνων που θα τολμούσαν να διαμαρτυρηθούν, σε σχέση με τα μέτρα λιτότητας που έχουν επιβληθεί.
Φυσικά η διαφθορά, καθώς επίσης ο χρηματισμός των Ισπανών πολιτικών και των κομμάτων, «έχουν τεθεί στο απυρόβλητο» – όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα, η κυβέρνηση της οποίας πιστεύει ουτοπικά πως μπορεί να υπάρξει μέλλον, χωρίς να τιμωρηθούν οι, υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία, διεφθαρμένοι πολιτικοί και χωρίς τη λειτουργία του Κράτους Δικαίου.
Περαιτέρω στην Ισπανία, τέλη Νοεμβρίου η κυβέρνηση της ανακοίνωσε τη θέσπιση ενός νόμου «για την προστασία της ασφάλειας των Πολιτών»! Ο νόμος αυτός προβλέπεται να ψηφιστεί στις αρχές του 2014, αφού το συντηρητικό λαϊκό κόμμα πλειοψηφεί και στα δύο κοινοβούλια – γεγονός από το οποίο συμπεραίνεται πως οι Έλληνες δεν έχουν το μονοπώλιο της ανοησίας.
Ένα επόμενο συμπέρασμα είναι πως η εκάστοτε Βουλή μετατρέπεται στο όργανο, στο «άντρο» της πολιτικής μαφίας καλύτερα, το οποίο νομιμοποιεί φασιστικά μέτρα ερήμην των πολιτών – γεγονός που συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες, με τρομακτικά επακόλουθα για τους λαούς, εάν δεν προλάβουν να αντικαταστήσουν την «κοινοβουλευτική αυθαιρεσία» με την άμεση δημοκρατία, όπου οι νόμοι θα ψηφίζονται απ’ ευθείας από τους Πολίτες.
Σύμφωνα τώρα με το νέο αυτό νόμο, στην Ισπανία θα θεωρούνται τυχόν αυθόρμητες συγκεντρώσεις πολιτών μπροστά από το κοινοβούλιο, τη γερουσία ή το ανώτατο δικαστήριο, πολύ σοβαρά αδικήματα – τα οποία θα τιμωρούνται με χρηματικές ποινές έως και 600.000 € ανά άτομο. Επί πλέον, όποιος τολμήσει να διαδηλώσει μπροστά από τα σπίτια πολιτικών ή να «διαταράξει» με οποιονδήποτε άλλο τρόπο τη ζωή τους, θα κρίνεται ένοχος για βαριά παραπτώματα.
Περαιτέρω, θα απαγορεύονται ρητά οι προσπάθειες να εμποδιστούν οι κατασχέσεις σπιτιών – ενέργειες που στο παρελθόν σταμάτησαν πολλές φορές τους κλητήρες και διέσωσαν χιλιάδες σπίτια από τις τράπεζες. Επί πλέον,θα τιμωρούνται με μεγάλα χρηματικά πρόστιμα από το «Μεγάλο Αδελφό» αυτοί που τυχόν φωτογραφίζουν ή κινηματογραφούν τους αστυνομικούς, κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των «καθηκόντων» τους - αυτοί που προσβάλλουν κάποιον δημόσιο υπάλληλο, καθώς επίσης όσοι τυχόν επιχειρήσουν να κάψουν τη σημαία της χώρας ή τη φωτογραφία του Βασιλιά της.
Συμπερασματικά λοιπόν, η μέθοδος είναι ο εκφασισμός της χώρας, η οποία ευρίσκεται ήδη στον προθάλαμο της δικτατορίας – ένα «πολίτευμα» που επιθυμούν διακαώς να επιβάλλουν σύσσωμες οι αγορές σε όλα τα κράτη, συμπεριλαμβανομένων των Η.Π.Α., επιβραβεύοντας το με χαμηλά επιτόκια, όπως στο παράδειγμα της Ισπανίας (η Ελλάδα δεν υστερεί σημαντικά, οπότε πολύ λογικά η κυβέρνηση προσβλέπει στην έξοδο της στις αγορές).
Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΥ
«Όποιος διαδηλώνει εναντίον της κυβέρνησης θεωρείται εχθρός», δήλωσε ο Ισπανός εκπρόσωπος των «Δικαστών για τη Δημοκρατία» – με το συνδικάτο των αστυνομικών να ανακοινώνει ότι, τα υψηλά χρηματικά πρόστιμα υπηρετούν μία πολιτική «κάστα», η οποία δεν μπορεί να περπατάει ελεύθερα στο δρόμο, εάν δεν προστατεύεται από αστυνομικούς.
Υψηλή δικαστική λειτουργός έκρινε το σχέδιο νόμου που θα προταθεί σαν ένα ακόμη βήμα περιορισμού των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκ μέρους του κυβερνώντος κόμματος – μία ακόμη συνδρομή του στον εκφασισμό της Ισπανίας. Κατά την δικαστή, το ίδιο συνέβη με τον αμέσως προηγούμενο νόμο, ο οποίος καθιέρωσε εξαιρετικά υψηλά δικαστικά τέλη – με αποτέλεσμα να μπορούν μόνο οι πλούσιοι να διεκδικούν το δίκιο τους στα δικαστήρια ή να καταθέτουν έφεση εναντίον μίας δικαστικής απόφασης.
Ο εκφασισμός της Ισπανίας δεν επιβραβεύεται μόνο από τις αγορές, αλλά και από τη ηγεσία της Ευρωζώνης –ειδικά από τη Γερμανία, με τη βοήθεια της ΕΚΤ. Στο διάγραμμα που ακολουθεί φαίνονται οι προβλέψεις για τα οικονομικά μεγέθη της χώρας – η οποία συνεχίζει να έχει πολύ υψηλά ελλείμματα.
Επίσης, σε αντίθεση με την Ελλάδα, η Ισπανία έχει έναν υπερβολικά χρεωμένο ιδιωτικό τομέα (τράπεζες, επιχειρήσεις, νοικοκυριά), παράλληλα με μία φούσκα ακινήτων, το σπάσιμο της οποίας δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί
.
Οικονομικά στοιχεία Ισπανίας: Ανάπτυξη ΑΕΠ, Ισοζύγιο προϋπολογισμού, αποκλίσεις με τον συμφωνηθέν προϋπολογισμό που όρισαν οι Βρυξέλλες, χρέος προς ΑΕΠ, ποσοστό ανεργίας.
(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)
(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)
.
Παρά όλες αυτές τις αδυναμίες της, το χρηματοπιστωτικό της σύστημα βοηθήθηκε από την Ευρώπη με 41,3 δις € –απευθείας από το ESM, χωρίς να επιβαρυνθεί το δημόσιο χρέος, όπως απαιτήθηκε από την Ελλάδα και χωρίς την ύπαρξη ενός ΤΧΣ, όπως στην πατρίδα μας. Επομένως, η διορισμένη ηγεσία της Ευρώπης πράγματι επιβραβεύει και επιδοτεί τον εκφασισμό μίας χώρας-μέλους της, με το Γερμανό διευθυντή του ESM (K.Regling) να λέει τα παρακάτω για την Ισπανία:
“Η προθυμία του λαού να αποδεχθεί τα προσωρινά σκληρά μέτρα, για να επιτευχθεί μία βιώσιμη ανάπτυξη, είναι υποδειγματική. Η ιστορία επιτυχίας της Ισπανίας (success story) αποδεικνύει ότι, η στρατηγική μας να παρέχουμε δάνεια μόνο έναντι αυστηρών απαιτήσεων, λειτουργεί”.
Προφανώς λειτουργεί σε μία χώρα, όπως η Ισπανία, η οποία από το 1939 έως το 1973 αποδέχθηκε τη δικτατορία του F.Franco – έως το 1977 ουσιαστικά, όπου πέθανε ο δικτάτορας και έγιναν για πρώτη φορά ελεύθερες εκλογές (Ιούνιο). Εν τούτοις, δεν είναι δυνατόν να μην βρουν το θάρρος οι νέοι Ισπανοί να ανατρέψουν το διεφθαρμένο καθεστώς της χώρας τους – ενώ δεν είναι τόσο εύκολο να λειτουργήσει ο εκφασισμός των υπολοίπων χωρών, έναντι δανείων των αγορών, του ΔΝΤ και της Ευρώπης.
Σε κάθε περίπτωση, η Ισπανία δεν αναφέρεται στις χώρες που αναμένεται ανάπτυξη για το 2014 (γράφημα που ακολουθεί), έστω και «αναιμική» – οπότε δεν είναι καθόλου σίγουρο το ότι, η «προθυμία» των Πολιτών της θα συνεχισθεί
.
Προβλέψεις ανάπτυξης του ΑΕΠ σε αναπτυσσόμενες και αναπτυγμένες χώρες του κόσμου.
(*Πατήστε το διάγραμμα για μεγέθυνση)
(*Πατήστε το διάγραμμα για μεγέθυνση)
.
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που διαψεύδονται οι προβλέψεις των τραπεζών, όπως πιθανολογούμε πως θα συμβεί και με την παραπάνω. Εν τούτοις, δεν θα βοηθήσει την Ισπανία – αν και τα επιτόκια δανεισμού των χωρών της Ευρωζώνης μάλλον θα διαμορφωθούν χαμηλά, εάν ενταθεί ο αποπληθωρισμός.
.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές, μόνο μέσα σε μία πραγματική δημοκρατία είναι πρόθυμοι οι άνθρωποι να υποστούν τις απαραίτητες θυσίες για την ευημερία της χώρας τους – επειδή, περισσότερο από ότι στα άλλα πολιτεύματα, κατανοούν απόλυτα και αντιμετωπίζουν εντελώς άφοβα την πραγματικότητα. Άλλωστε, η οικονομική ευημερία που πηγάζει από την υιοθέτηση δημοκρατικών πολιτευμάτων, είναι αποδεδειγμένη σε πολλές περιπτώσεις – αφού εκεί στηρίχθηκε η πρόοδος τόσο της Ευρώπης, όσο και των Η.Π.Α.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι βέβαια η δημιουργία συνθηκών εμπιστοσύνης μεταξύ όλων των «συναλλασσόμενων» (εργατική τάξη, επιχειρηματίες, κράτος), έτσι ώστε να «επανιδρυθεί συμμετοχικά», «αμεσοδημοκρατικά» η Οικονομία της χώρας τους – να λειτουργήσει ορθολογικά, μέσα σε ένα Κράτος Δικαίου, να παράγει πλούτο και να ανεξαρτητοποιηθεί, χωρίς βέβαια να απομονωθεί, από τρίτους.
Η συνεχής εκπαίδευση των Πολιτών, η σωστή ενημέρωση τους, η συμμετοχή τους στις σημαντικές «εθνικές» αποφάσεις, ο διαχωρισμός των τεσσάρων εξουσιών, ο δημόσιος έλεγχος, η εκλογή προέδρου απ’ ευθείας από τους Πολίτες, η επιλογή της κυβέρνησης από αυτόν, η χρηματοδότηση της χώρας τους με τη βοήθεια «Εθνικών ομολόγων» και όχι με υπερβολικούς, νέους φόρους, είναι μερικά μόνο από τα μέσα, τα οποία έχει στη διάθεση της και οφείλει να αξιοποιήσει σωστά η εκάστοτε Πολιτεία.
Υπενθυμίζουμε ότι, ήδη από το 13ο αιώνα οι Βενετοί ανακάλυψαν πως η χρηματοδότηση των πολέμων τους ήταν ευκολότερη μέσω του δανεισμού από τους Πολίτες, παρά μέσω νέων φόρων – γεγονός που σημαίνει πως εάν εμείς οι Έλληνες (οι ιδιωτικές καταθέσεις εντός και εκτός Ελλάδας υπολογίζονται στα 450 δις €), αναλαμβάναμε μόνοι μας τη χρηματοδότηση του χρέους, με την αγορά ομολόγων του δημοσίου, έστω εγγυημένων μέσω του ΤΑΙΠΕΔ αλλά με μηδενικό επιτόκιο, η ανάκτηση της ελευθερίας μας, καθώς επίσης της εθνικής μας κυριαρχίας, θα ήταν βέβαιη και ασφαλής.
Ολοκληρώνοντας, η λύση για την έξοδο από την κρίση, για την καταπολέμηση της πολιτικής διαφθοράς, καθώς επίσης για την αποφυγή της δικτατορίας των αγορών, είναι η υιοθέτηση της άμεσης δημοκρατίας, σε περιβάλλον μικτής οικονομίας. Η σημερινή παραλλαγή του εθνικοσοσιαλισμού στη Γερμανία, η δικτατορία της ελίτ στις Η.Π.Α., καθώς επίσης ο μονοκομματικός κρατισμός της Κίνας, οδηγούν αργά ή γρήγορα σεκαταστροφικούς πολέμους – όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές στην ανθρώπινη ιστορία.
Ας ελπίσουμε πως η άρνηση της αποδοχής του εκφασισμού δεν θα αντιμετωπισθεί με φυλετικές εκκαθαρίσεις – όπως φαίνεται πως συμβαίνει σήμερα στην πατρίδα μας, η οποία κινδυνεύει, περισσότερο από ποτέ άλλοτε στη ιστορία της, να πάψει να υπάρχει σαν έθνος.
Ο κ. Βασίλης Βιλιάρδος είναι ένας σύγχρονος οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου – όπου και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά για αρκετά χρόνια, με ιδιόκτητες επιχειρήσεις.
Έχει γράψει το βιβλίο “Υπέρβαση Εξουσίας”, το οποίο αναφέρεται στο φορολογικό μηχανισμό της Γερμανίας, ενώ έχει εκδώσει τρία βιβλία αναφορικά με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, με τον τίτλο “Η κρίση των κρίσεων”.
Έχει ασχοληθεί με σημαντικές έρευνες και αναλύσεις επί του αντικειμένου του (μακροοικονομία), επί διεθνούς επιπέδου, οι οποίες φιλοξενούνται τακτικά σε ημερήσιες εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικές ιστοσελίδες.
http://www.analyst.gr
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Comments