Με οδηγούς τον Ερντογάν και τον Μαδούρο ο Κομμουνιστής Τσίπρας!

Γράφει ο Τηλέμαχος Μαράτος*

Χαρακτηριστικό των αυταρχικών καθεστώτων, κάθε είδους, είναι η πεποίθησις ότι έχουν το καθήκον ενός είδους ιεραποστολής. 

Κάτοχοι μιάς υπερτάτης «αλήθειας» για τον τρόπο της σωτηρίας του λαού – εξυπακούεται ότι – ο άγιος αυτός σκοπός – ευρίσκεται υπεράνω μικροαστικών δεσμεύσεων και αναστολών, υπεράνω...
αρχών της ηθικής, του σεβασμού της ατομικής προσωπικότητος εφ΄όσον πρόκειται για το καλό του συνόλου. (Προσθέσατε παντού εισαγωγικά – ο σκοπός είναι ειρωνικός). Αρχές όπως η τιμιότης και η συνέπεια προς τον ίδιο τον λόγο του ιεροκήρυκος, χλευάζονται ως αδυναμίες της αστικής ανατροφής και του καθωσπρεπισμού, που είναι αστείο να απασχολούν εκείνους που έχουν την ιερή αποστολή της Σωτηρίας. Όπου η «σωτηρία» βρίσκεται μεταξύ Βενεζουέλας και Βορείου Κορέας. Με δόση τουρκικής «πειθούς».

Αυτά ισχύουν βεβαίως για εκείνους που πιστεύουν πράγματι στο μεσσιανικό όραμα του κομμουνισμού. Υπάρχουν τέτοιοι και κυκλοφορούν ελεύθεροι, δεδομένου ότι το ψυχιατρικό δυναμικό της χώρας δεν επαρκεί για την εξέταση τόσων. Αλλά ούτε που έχει γίνει ποτέ καμμία σοβαρή προσπάθεια αφυπνίσεως των λειτουργούντων σε μετρία σύγχυση λόγω ναρκώσεως διά της υποβολής. (Παράδειγμα στο τέλος).

Ο Τσίπρας και η παρέα του (χαρακτηρισθείσα από τον Yani ως τσούρμο, αλλά από πολλούς (και εμένα) πιο πρόσφατα ως τσίρκο, και άλλους ως σπείρα δεν είναι από αυτούς. Έχουν γίνει πολλοί χαρακτηρισμοί. Στην Βουλή ο Στ. Θεοδωράκης, ως αρχηγός κόμματος τον …επήνεσε από της έδρας, για την ανυπέρβλητη πρωτοφανή ικανότητά του να ψεύδεται χωρίς να κοκκινίζει. Πράγματι ο χαρισματικός αυτός χαμελαίων δεν φαίνεται να προσβάλλεται από το πλήθος καθημερινά κωμικά σχόλια του τύπου – και όλων των ΜΜΕ – (πλην της «ανεξαρτήτου» ΕΡΤ), που βασίζονται κυρίως, και ανεξάντλητα, στην αναπαραγωγή, και αντιπαράθεση, μαγνητοφωνημένων δηλώσεων…του ιδίου, άλλοτε και τώρα. 

Οποιοσδήποτε πολιτικός έπειτα από τέτοια πάνδημη χλεύη, (κατά την λαϊκή έκφραση «ξεφτίλα», από το «ευτελίζω») θα είχε αποσυρθεί, κρυφτεί ή ακόμη και μεταναστεύσει. 

Αντ΄ αυτού ο Τσίπρας οργάνωσε θρίαμβο προαναγγέλλων την ανάπτυξη και ευημερία – σε μία νέα έκδοση του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης». Προγράμματος που ο ίδιος χαρακτήρισε ως «αυταπάτη». Αλλά η αυταπάτη δεν δικαιολογεί την καθαρή απάτη. Αντιθέτως, της προσθέτει και την ευήθεια – κοινώς την αφέλεια. Είναι όμως έτσι; Μακάρι να ήταν και να είχαμε να κάνουμε με έναν αφελή φιλόδοξο.

Ο κ. Μειμαράκης τον είχε χαρακτηρίσει, χαϊδευτικά «ψευτράκο». Είναι ψευδολόγος ολκής του είδους που μπορούν να πουλήσουν από ρολόγια σε περαστικούς έως τον «Παρθενώνα» σε (εξ ίσου απατεώνες).Ο συνάδελφος Γιάννης Πολίτης παρατήρησε στο “Action 24” ότι ο Τσίπρας κατόρθωσε το πρωτοφανές να είναι «συγχρόνως κυβέρνηση και αντιπολίτευση!» Διευθύνοντας, ως μαέστρος, ένα τσούρμο από κλαίουσες μοιρολογίστρες που θρηνούν: «τραβάτε με και ας κλαίω»…

Ωστόσο όταν εισβάλλει εισαγγελεύς σε τηλεοπτικό σταθμό, συνοδεία αστυνομικών της φρουράς του κ. Μαρινάκη (!) για να συλλάβει σχολιαστή εκπομπής, προληπτικώς! Έ! αυτό δεν έχει ξανασυμβεί σε δημοκρατικό κράτος. Εκτός…εκτός από την Τουρκία όπου είδαμε ανάλογες σκηνές, σε μεγέθυνση, με διμοιρίες ενόπλων να συλλαμβάνουν …όλους τους συντάκτες αντιπολιτευόμενης εφημερίδος. Συγχρόνως η κυβερνητική εκπρόσωπος χαρακτηρίζει εκείνους που οργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας ως … «εχθρούς της πατρίδας». 

Από ποια σκονισμένα παλαιο-κομμουνιστικά συνθήματα την ανέσυρε αυτή την έκφραση! Όπου «πατρίδα» εννοείται η κ. Γεροβασίλη και ο κ. Καρανίκας, και όποιος απειλεί την καρέκλα τους είναι εχθρός της πατρίδας – της αγελάδας επί της οποίας έχουν αγκιστρωθεί, ενώ – συγχρόνως – κατά σουρρεαλιστικό τρόπο – την αρμέγουν. Παρέα με όλους τους συγγενείς, φίλους, γείτονες, και συντρόφους κάθε είδους.

Στην Βενεζουέλα, του θαυμασμού τους, τα πράγματα είναι πιο άγρια, Εκεί οι διαδηλώσεις εναντίον του Μαδούρο έχουν ήδη θύματα. Και όχι μόνον οι διαδηλώσεις. Οι συμπλοκές δεν είναι μόνον μεταξύ αστυνομικών και διαδηλωτών. Συμπλέκονται, με τραυματισμούς και χειρότερα, απελπισμένοι που διαπληκτίζονται μόλις εμφανισθούν τρόφιμα ή ήδη πρώτης ανάγκης σε σουπερ-μάρκετ. Αλλά ο Μαδούρο δηλώνει ότι δεν θα γίνει δημοψήφισμα, γνωρίζοντας την βεβαία ανατροπή του. Μπορώ να φαντασθώ αρκετούς στρογγυλοκαθισμένους με τα εκατον-πενήντα έως διακόσια, κιλά τους να λένε το ίδιο. Την ώρα που ο Τσίπρας χασκογελάει ωσάν να μην τρέχει τίποτε.

Τι απαντούν ; Πάντοτε το ίδιο. Φταίνε εκείνοι που κυβέρνησαν …σαράντα χρόνια. Ανασύρεται η καραμέλλα της «λίστας Λαγκάρντ», η διαπλοκή (εξαιρουμένων των δικών τους εταιρειών) η διαφθορά (εξαιρουμένων των συνομιλητών με την γάτα). Και η τιμωρία. Το ταξικό μίσος παντοτε.

Υπάρχουν όμως και διασκεδαστικά. Γνωστός μου συριζόπληκτος, που μονίμως με κατηγορεί όταν ασχολούμαι με τα πολιτικά, προσφάτως μου είπε το πιο ωραίο: Όταν του είπα ότι ο Μαδούρο κόβει το ηλεκτρικό μερικές ώρες κάθε μέρα, μου είπε: 

«Ε! τι να το κάνουν όλη την ώρα! Ας διαβάζουν με τον Ήλιο, και το βράδυ ας βγαίνουν έξω. Η Βενεζουέλα είναι ωραία χώρα». 

Και η Ελλάδα επίσης… αλλά είναι κρίμα.

*Πλοίαρχος Ε.Ν., συγγραφέαςΔημοσιεύθηκε στην Εστία στις 18 Ιουνίου 2016

http://dia-kosmos.blogspot.gr/