Δεν τους αρέσει μία δικαστική απόφαση; Την εφαρμόζουν, αλλά δεν την σέβονται. Τάδε έφη Λευτέρης Κρέτσος, ο γνωστός και ως γενικός γραμματέας ενημέρωσης. Δεν τους αρέσει μία δημοσκόπηση; Απολύουν τον δημοσκόπο. Βλέπε ανακοίνωση Public Issue στο twitter για τη διακοπή της συνεργασίας τους με την Αυγή. Ναι, αυτή είναι η Αριστερά. Το παραμύθι αυτό δεν έχει στο τέλος χαρούμενο τέλος…
Σύμφωνοι, στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και της ανύπαρκτης Δημοκρατίας, οι Αριστεροί έκαναν χειρότερα πράγματα....
Όχι, δεν φτάσαμε ακόμη εκεί. Προς το παρόν οι άνθρωποι απειλούν να εξαφανίσουν τους «άλλους». Πώς το είχε πει ο πρωθυπουργός μας; Ή αυτοί ή εμείς; Θα τους εξαφανίσουμε ή θα μας εξαφανίσουν; Κάτι τέτοιο, τέλος πάντων. Σαν να ακούς τον Πολάκη σε μία πιο εξευγενισμένη έκδοση.
Η Ελλάδα δεν είναι μία κανονική χώρα. Ουδέποτε γνώρισε αυτήν την πλευρά της ζωής. Περισσότερο θυμίζει μία χώρα χωρισμένη σε δουκάτα, όπου ο κάθε ευγενής έχει την απόλυτη εξουσία απέναντι στους υπηκόους του. Η Ελλάδα του 2016 είναι μία χώρα που θα μπορούσε να επιβιώσει από τον θεματικό τουρισμό, σαν να ταξιδεύει κάποιος στον μεσαίωνα και να συναντά ακόλαστους αριστοκράτες και τρομαγμένους κολίγους.
Πολλοί συμπολίτες μας, κουρασμένοι από αυτήν την κατάσταση, πίστεψαν ότι η χώρα θα πήγαινε προς το καλύτερο με τον Αλέξη Τσίπρα. Ότι οι ολιγάρχες θα δεχόντουσαν ένα αποφασιστικό κτύπημα κι ότι έτσι η χώρα θα άφηνε πίσω της τον θλιβερό μεσαίωνα και θα προχωρούσε προς τον διαφωτισμό, έστω και με καθυστέρηση μερικών αιώνων. Ξεγελάστηκαν. Συνέβη. Ο Αλέξης Τσίπρας αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων.
Οι τηλεοπτικές άδειες ήταν μία ευκαιρία. Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η απόφαση του ΣτΕ. Ανεξάρτητα από αυτή, ο Αλέξης Τσίπρας είχε χτες και προχτές μία ευκαιρία. Να ακυρώσει με δική του πρωτοβουλία τον Νόμο Παππά και να ζητήσει τη βοήθεια της αντιπολίτευσης για να προχωρήσουμε με συναίνεση σε μία νέα περίοδο. Όχι μόνο για το νέο τοπίο στην τηλεόραση, αλλά συνολικά για τη χώρα και το πολιτικό σύστημα. Αλλά δεν το έκανε. Αντίθετα, στήριξε με όση δύναμη του απέμεινε τον Νίκο Παππά και επέτρεψε στον κ. Κρέτσο να κάνει αυτήν την απαράδεκτη δήλωση. Οι άνθρωπο αυτοί δεν σέβονται τη Δικαιοσύνη, δεν σέβονται τη Δημοκρατία. Πώς είναι δυνατόν να συνεργαστεί κανείς μαζί τους; Και σε ποια ακριβώς βάση θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο; Πώς μπορεί να υπάρξει συναίνεση;
Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι αν θα έχει κανάλι ο Σαββίδης ή ο Βαρδινογιάννης. Αυτά είναι μεγάλα παιδιά και ξέρουν καλά το συμφέρον τους. Το πρόβλημα είναι ότι η Αριστερά της… ηθικής υπεροχής προσπάθησε να δημιουργήσει ένα περιβάλλον Βενεζουέλας, ελέγχοντας τα κανάλια και την πληροφόρηση. Έτσι έγιναν τα πράγματα στη χώρα του Τσάβες. Αυτό ονειρεύονται και για την Ελλάδα οι καθεστωτικοί του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον πρόβλημα Δημοκρατίας. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιχειρεί με την πλειοψηφία των 153 εδρών να καθίσει στο σβέρκο μας; Δεν σέβονται τους κανόνες, όπως οι ίδιοι το δηλώνουν. Απλά τους εφαρμόζουν.
Ίσως επειδή δεν μπορούν σήμερα να κάνουν αλλιώς. Αύριο;
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Σύμφωνοι, στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και της ανύπαρκτης Δημοκρατίας, οι Αριστεροί έκαναν χειρότερα πράγματα....
Όχι, δεν φτάσαμε ακόμη εκεί. Προς το παρόν οι άνθρωποι απειλούν να εξαφανίσουν τους «άλλους». Πώς το είχε πει ο πρωθυπουργός μας; Ή αυτοί ή εμείς; Θα τους εξαφανίσουμε ή θα μας εξαφανίσουν; Κάτι τέτοιο, τέλος πάντων. Σαν να ακούς τον Πολάκη σε μία πιο εξευγενισμένη έκδοση.
Η Ελλάδα δεν είναι μία κανονική χώρα. Ουδέποτε γνώρισε αυτήν την πλευρά της ζωής. Περισσότερο θυμίζει μία χώρα χωρισμένη σε δουκάτα, όπου ο κάθε ευγενής έχει την απόλυτη εξουσία απέναντι στους υπηκόους του. Η Ελλάδα του 2016 είναι μία χώρα που θα μπορούσε να επιβιώσει από τον θεματικό τουρισμό, σαν να ταξιδεύει κάποιος στον μεσαίωνα και να συναντά ακόλαστους αριστοκράτες και τρομαγμένους κολίγους.
Πολλοί συμπολίτες μας, κουρασμένοι από αυτήν την κατάσταση, πίστεψαν ότι η χώρα θα πήγαινε προς το καλύτερο με τον Αλέξη Τσίπρα. Ότι οι ολιγάρχες θα δεχόντουσαν ένα αποφασιστικό κτύπημα κι ότι έτσι η χώρα θα άφηνε πίσω της τον θλιβερό μεσαίωνα και θα προχωρούσε προς τον διαφωτισμό, έστω και με καθυστέρηση μερικών αιώνων. Ξεγελάστηκαν. Συνέβη. Ο Αλέξης Τσίπρας αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων.
Οι τηλεοπτικές άδειες ήταν μία ευκαιρία. Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η απόφαση του ΣτΕ. Ανεξάρτητα από αυτή, ο Αλέξης Τσίπρας είχε χτες και προχτές μία ευκαιρία. Να ακυρώσει με δική του πρωτοβουλία τον Νόμο Παππά και να ζητήσει τη βοήθεια της αντιπολίτευσης για να προχωρήσουμε με συναίνεση σε μία νέα περίοδο. Όχι μόνο για το νέο τοπίο στην τηλεόραση, αλλά συνολικά για τη χώρα και το πολιτικό σύστημα. Αλλά δεν το έκανε. Αντίθετα, στήριξε με όση δύναμη του απέμεινε τον Νίκο Παππά και επέτρεψε στον κ. Κρέτσο να κάνει αυτήν την απαράδεκτη δήλωση. Οι άνθρωπο αυτοί δεν σέβονται τη Δικαιοσύνη, δεν σέβονται τη Δημοκρατία. Πώς είναι δυνατόν να συνεργαστεί κανείς μαζί τους; Και σε ποια ακριβώς βάση θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο; Πώς μπορεί να υπάρξει συναίνεση;
Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι αν θα έχει κανάλι ο Σαββίδης ή ο Βαρδινογιάννης. Αυτά είναι μεγάλα παιδιά και ξέρουν καλά το συμφέρον τους. Το πρόβλημα είναι ότι η Αριστερά της… ηθικής υπεροχής προσπάθησε να δημιουργήσει ένα περιβάλλον Βενεζουέλας, ελέγχοντας τα κανάλια και την πληροφόρηση. Έτσι έγιναν τα πράγματα στη χώρα του Τσάβες. Αυτό ονειρεύονται και για την Ελλάδα οι καθεστωτικοί του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον πρόβλημα Δημοκρατίας. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιχειρεί με την πλειοψηφία των 153 εδρών να καθίσει στο σβέρκο μας; Δεν σέβονται τους κανόνες, όπως οι ίδιοι το δηλώνουν. Απλά τους εφαρμόζουν.
Ίσως επειδή δεν μπορούν σήμερα να κάνουν αλλιώς. Αύριο;
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Comments