Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
Απούσα από το μεγάλο πάρτι των δυνάμεων της πατριωτικής δεξιάς στην Ευρώπη, θα είναι η Ελλάδα, αφού η Νέα Δημοκρατία που κατά πάσα πιθανότητα θα αναδειχθεί πρώτο κόμμα στις κάλπες, ούτε δεξιά θέλει να λέγεται, ούτε από πατριωτισμό ξεχειλίζει, αν κρίνουμε και από τις πρόσφατες μεταγραφές της…
Αντίθετα η νίκη της ΝΔ θα είναι από τις ελάχιστες εκπροσώπων του Ευρωπαικού Λαικού Κόμματος, του κατ’ επίφαση δηλαδή κεντροδεξιού βραχίονα του Ευρωκοινοβουλίου που στην ουσία συγκεντρώνει όλες τις φθίνουσες ιμιτασιόν συντηρητικές παρατάξεις. Αυτές που έχουν πουλήσει τις ιδεολογικές τους αρχές και πιστεύουν πλέον σε ένα Θεό: Τον Γερμανό της διπλανής πόρτας που θέλει να γίνει διαχειριστής ολόκληρης της πολυκατοικίας.
Στην περίπτωση μας, Γερμανός της διπλανής πόρτας είναι ένας ανεκδιήγητος πολιτικός φασουλής που επείγεται να διαδεχθεί έναν άλλο επαγγελματία ευρω-κλόουν από το Λουξεμβούργο. Ο Μάρτιν Βέμπερ, αυτός ο απίθανος Βαυαρός που έκοβε την γραβάτα του με ψαλίδι on camera για να δείξει παραστατικά πώς θα περιορίσει τις μισθολογικές ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών, είναι ο εκλεκτός του ΕΛΚ. Σε αυτόν έπαιξε τα ρέστα του και ο δικός μας Κυριάκος, προσβλέποντας σε βοήθεια από έναν τύπο που δεν δίνει στη μάνα του νερό. Πόσο μάλλον στην Ελλάδα που την αντιμετωπίζει σαν ένα κράτος-παραδουλεύτρα με κατοίκους τεμπέληδες και χαραμοφάηδες.
Το βράδυ που θα ανοίξουν οι κάλπες ο Κυριάκος ενδέχεται και να χαμογελάει, ο Βέμπερ όμως θα κλαίει με μαύρο δάκρυ. Και η μητερούλα Μέρκελ θα βγάζει απ’ το συρτάρι το plan B για να τον ξεφορτωθεί. Το Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα θα κρατήσει για μια, τελευταία ίσως φορά, την πλειοψηφία των εδρών στο Στρασβούργο, αλλά τα κουκιά δεν θα βγαίνουν για να επιβάλει τον εκλεκτό του.
Τυπικά την θέση του Προέδρου της Κομισιόν που μέχρι σήμερα κατέχει ο Γιούγκερ καταλαμβάνει ο υποψήφιος του πρώτου κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο. Όμως τον τελευταίο λόγο έχουν οι ηγέτες των κρατών και συνήθως καταλήγουν σε μια συμβιβαστική λύση που αντανακλά ευρύτερες πολιτικές και κοινοβουλευτικές ισορροπίες.
Στο Βερολίνο και το Παρίσι είναι βέβαιο ότι την επόμενη των ευρω-εκλογών τα κυβερνητικά επιτελεία θα παραμιλάνε. Θα είναι τέτοια η άνοδος των πατριωτικών δυνάμεων που θα αλλάξει μονομιάς ο πολιτικός χάρτης στην Ευρώπη με σεισμό ισοπεδωτικό....
Για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες αμφισβητείται η πολιτική ορθότητα, όπως την έχουν προσδιορίσει τα παγκόσμια κέντρα υπερεθνικής εξουσίας, το γερμανικό 4ο Ράιχ, η διεθνής των τραπεζών και των πολυεθνικών και οι πάσης φύσεως «ομάδες πίεσης δικαιωματιστών», οργανωμένων κοινωνικών μειοψηφιών δηλαδή, που θέλουν να επιβάλλουν το «δίκιο» τους γκρεμίζοντας πατροπαράδοτες αξίες. Αυτή η ετερόκλητη συμμαχία που διαμορφώνει τους «κανόνες συμμόρφωσης» και στην Ευρωζώνη οδήγησε την Ελλάδα στη σημερινή δανειακή ομηρία, την εξαθλίωση, την εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα, την δημογραφική αλλοίωση και την σύγχρονη οικονομική αποικιοποίηση.
Το βράδυ της 26ης Μαίου πρέπει να είμαστε καρφωμένοι στις οθόνες μας. Όχι για να παρακολουθήσουμε το δημοψήφισμα αποδοκιμασίας κατά της κυβέρνησης των τυχάρπαστων αλεξιπτωτιστών του ΣΥΡΙΖΑ(που εύκολα μπορεί να εξελιχθεί επίσης σε αποδοκιμασία της εγχώριας τραβεστί δεξιάς και εν συνόλω του πολιτικού συστήματος), αλλά για να γιορτάσουμε την νίκη των λαών της Ευρώπης.
“Eίναι μια αναμέτρηση ανάμεσα στην Ευρώπη των ελίτ, των τραπεζών, της χρηματοοικονομικής ισχύος, της λαθρομετανάστευσης, της εποχικής εργασίας από τη μία και της Ευρώπης των λαών, των εθνών και της αξιοπρεπούς εργασίας, από την άλλη», δήλωσε προ ημερών ο Σαλβίνι. Προσυπογράφουμε και αναμένουμε…
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Αντίθετα η νίκη της ΝΔ θα είναι από τις ελάχιστες εκπροσώπων του Ευρωπαικού Λαικού Κόμματος, του κατ’ επίφαση δηλαδή κεντροδεξιού βραχίονα του Ευρωκοινοβουλίου που στην ουσία συγκεντρώνει όλες τις φθίνουσες ιμιτασιόν συντηρητικές παρατάξεις. Αυτές που έχουν πουλήσει τις ιδεολογικές τους αρχές και πιστεύουν πλέον σε ένα Θεό: Τον Γερμανό της διπλανής πόρτας που θέλει να γίνει διαχειριστής ολόκληρης της πολυκατοικίας.
Στην περίπτωση μας, Γερμανός της διπλανής πόρτας είναι ένας ανεκδιήγητος πολιτικός φασουλής που επείγεται να διαδεχθεί έναν άλλο επαγγελματία ευρω-κλόουν από το Λουξεμβούργο. Ο Μάρτιν Βέμπερ, αυτός ο απίθανος Βαυαρός που έκοβε την γραβάτα του με ψαλίδι on camera για να δείξει παραστατικά πώς θα περιορίσει τις μισθολογικές ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών, είναι ο εκλεκτός του ΕΛΚ. Σε αυτόν έπαιξε τα ρέστα του και ο δικός μας Κυριάκος, προσβλέποντας σε βοήθεια από έναν τύπο που δεν δίνει στη μάνα του νερό. Πόσο μάλλον στην Ελλάδα που την αντιμετωπίζει σαν ένα κράτος-παραδουλεύτρα με κατοίκους τεμπέληδες και χαραμοφάηδες.
Το βράδυ που θα ανοίξουν οι κάλπες ο Κυριάκος ενδέχεται και να χαμογελάει, ο Βέμπερ όμως θα κλαίει με μαύρο δάκρυ. Και η μητερούλα Μέρκελ θα βγάζει απ’ το συρτάρι το plan B για να τον ξεφορτωθεί. Το Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα θα κρατήσει για μια, τελευταία ίσως φορά, την πλειοψηφία των εδρών στο Στρασβούργο, αλλά τα κουκιά δεν θα βγαίνουν για να επιβάλει τον εκλεκτό του.
Τυπικά την θέση του Προέδρου της Κομισιόν που μέχρι σήμερα κατέχει ο Γιούγκερ καταλαμβάνει ο υποψήφιος του πρώτου κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο. Όμως τον τελευταίο λόγο έχουν οι ηγέτες των κρατών και συνήθως καταλήγουν σε μια συμβιβαστική λύση που αντανακλά ευρύτερες πολιτικές και κοινοβουλευτικές ισορροπίες.
Στο Βερολίνο και το Παρίσι είναι βέβαιο ότι την επόμενη των ευρω-εκλογών τα κυβερνητικά επιτελεία θα παραμιλάνε. Θα είναι τέτοια η άνοδος των πατριωτικών δυνάμεων που θα αλλάξει μονομιάς ο πολιτικός χάρτης στην Ευρώπη με σεισμό ισοπεδωτικό....
Για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες αμφισβητείται η πολιτική ορθότητα, όπως την έχουν προσδιορίσει τα παγκόσμια κέντρα υπερεθνικής εξουσίας, το γερμανικό 4ο Ράιχ, η διεθνής των τραπεζών και των πολυεθνικών και οι πάσης φύσεως «ομάδες πίεσης δικαιωματιστών», οργανωμένων κοινωνικών μειοψηφιών δηλαδή, που θέλουν να επιβάλλουν το «δίκιο» τους γκρεμίζοντας πατροπαράδοτες αξίες. Αυτή η ετερόκλητη συμμαχία που διαμορφώνει τους «κανόνες συμμόρφωσης» και στην Ευρωζώνη οδήγησε την Ελλάδα στη σημερινή δανειακή ομηρία, την εξαθλίωση, την εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα, την δημογραφική αλλοίωση και την σύγχρονη οικονομική αποικιοποίηση.
Το βράδυ της 26ης Μαίου πρέπει να είμαστε καρφωμένοι στις οθόνες μας. Όχι για να παρακολουθήσουμε το δημοψήφισμα αποδοκιμασίας κατά της κυβέρνησης των τυχάρπαστων αλεξιπτωτιστών του ΣΥΡΙΖΑ(που εύκολα μπορεί να εξελιχθεί επίσης σε αποδοκιμασία της εγχώριας τραβεστί δεξιάς και εν συνόλω του πολιτικού συστήματος), αλλά για να γιορτάσουμε την νίκη των λαών της Ευρώπης.
“Eίναι μια αναμέτρηση ανάμεσα στην Ευρώπη των ελίτ, των τραπεζών, της χρηματοοικονομικής ισχύος, της λαθρομετανάστευσης, της εποχικής εργασίας από τη μία και της Ευρώπης των λαών, των εθνών και της αξιοπρεπούς εργασίας, από την άλλη», δήλωσε προ ημερών ο Σαλβίνι. Προσυπογράφουμε και αναμένουμε…
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Comments