«Στο τέλος θα θυμόμαστε, όχι τα λόγια των εχθρών μας, αλλά, την σιωπή των φίλων μας»

“Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ”
"Σε Έναν Κόσμο Προπαγάνδας, Η Αλήθεια Είναι Πάντα Μια Συνωμοσία"
"Το Ποιο Επικίνδυνο Από Όλα Τα Ηθικά Διλήμματα Είναι Όταν, Είμαστε Υποχρεωμένοι Να Κρύβουμε Την Αλήθεια Για Να Βοηθήσουμε Την Αλήθεια Να Νικήσει"

ΤΟ ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΥΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ!.... ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ-Η (ΜΙΤ) ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

ΕΛΛΑΣ: Η συστηματική προσπάθεια αναθεώρησης της εθνικής μας ιστορία Ο Δρ Ιωάννης Παρίσης είναι Υποστράτηγος ε.α., Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης – Διεθνών Σχέσεων, αναλυτής θεμάτων αμυντικής πολιτικής & στρατηγικής








Χριστίνα Κουλούρη
Από αριστερά, Βασιλική Αρτινοπούλου και Χριστίνα Κούλουρη.

Η Χριστίνα Κουλούρη είναι καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Νεότερης Ιστορίας (Κ.Ε.Ν.Ι.) και κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει σπουδάσει στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I) και στην École des hautes études en sciences sociales στο Παρίσι. Το 1994 βραβεύτηκε με το βραβείο Νίκου Σβορώνου για το συγγραφικό και ερευνητικό της έργο. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Κρήτης, Θράκης και Πελοποννήσου. Συμμετείχε, ως εμπειρογνώμων του Συμβουλίου της Ευρώπης και ως εκπρόσωπος της Ελλάδας, στην πανευρωπαϊκή ερευνητική ομάδα εργασίας του προγράμματος «Μάθηση και διδασκαλία της ευρωπαϊκής ιστορίας του 20ού αιώνα» του Συμβουλίου της Ευρώπης (1997-2001). 



Τον Ιούνιο του 2005 εκδόθηκαν στα αγγλικά, με επιμέλειά της, τέσσερις τόμοι βοηθητικού εκπαιδευτικού υλικού για τη διδασκαλία της ιστορίας σε όλες τις βαλκανικές χώρες. Τα βιβλία αυτά έχουν μεταφραστεί σε εννέα βαλκανικές γλώσσες και στα ιαπωνικά. 

Διατέλεσε μέλος της Επιτροπής εμπειρογνωμόνων για την εξέταση σχολικών εγχειριδίων Ελλάδας-Τουρκίας του Υπουργείου Παιδείας (2001-2004) και πρόεδρος της θεματικής επιτροπής για τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες στην Εθνική Επιτροπή Ε.Σ.Π.Α. της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας (2008-2009). 
 


Η «άλωση» της ελληνικής ιστορίας

του Γιάννη Κορωναίου

Την Ιστορία του ελληνικού έθνους ξαναγράφουν κέντρα και ερευνητικές ομάδες που χρηματοδοτούνται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών και διεθνή ιδρύματα και φόρουμ επιρροής Τζορτζ Σόρος. Σε αυτή την ιστορία αποσιωπάται ο ρόλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του Ελληνισμού διαχρονικά, θεωρείται ως αφετηρία της Νεοελληνικής Ιστορίας η… Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ αμφισβητείται η ελληνική εθνοπολιτιστική διάσταση και η Ιστορία της Μακεδονίας. Κι όλ’ αυτά υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης του ελληνικού ΥΠΕΞ, της Εθνικής Τράπεζας και άλλων ελληνικών επιχειρήσεων!…

Η προσπάθεια συγγραφής «εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού για τη διδασκαλία της Ιστορίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη», όπως σημειώνεται στο εισαγωγικό σημείωμα, ανήκει στο Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (CDRSΕΕ), ενός Μη Κερδοσκοπικού Ιδρύματος που προάγει τη συνύπαρξη των βαλκανικών λαών και έχει την έδρα του στη Θεσσαλονίκη. Το Κέντρο εξέδωσε τέσσερα εγχειρίδια κοινής Ιστορίας (Βιβλία Εργασίας) της ΝΑ Ευρώπης, τα οποία προτείνονται στα υπουργεία Παιδείας των βαλκανικών κρατών για ένταξη στα εκπαιδευτικά προγράμματά τους, προκειμένου να συμβάλουν στην ειρηνική συμβίωση και τη φιλία των Βαλκανίων.

Η κοινή ιστορική αφετηρία των βαλκανικών λαών, κατά τους συγγραφείς, είναι η Οθωμανική Αυτοκρατορία, αντικείμενο, μάλιστα, του πρώτου Βιβλίου Εργασίας. Χρονολογικά, ξεκινά επί των ημερών του Σουλτάνου Οσμάν Α’, το 1281, όταν ουσιαστικά συντίθεται το κράτος των Τούρκων Οθωμανών. Το ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία εξακολουθούσε να υπάρχει, αφού είχε ανασυσταθεί υπό τον Μιχαήλ Η’ τον Παλαιολόγο με την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, την ίδια περίοδο δεν φαίνεται να συγκινεί τους εμπνευστές της κοινής Ιστορίας των Βαλκανίων, όπως ουδόλως τους κεντρίζει το ενδιαφέρον η άνθιση του σερβικού πολιτισμού, που συντελείται στα τέλη του 13ου αιώνα.

Μοιραία, γίνεται η σύνδεση με την πρόσφατη πρόταση της επικεφαλής της επιτροπής αναμόρφωσης του Λυκείου του υπουργείου Παιδείας, κύριας Θάλειας Δραγώνα, να αφαιρεθεί η Βυζαντινή Ιστορία και η Επανάσταση του ’21 από τη διδακτέα ύλη και η Ιστορία να μετατραπεί σε προαιρετικό μάθημα στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου…

Στην τρίτομη Ιστορία της Ευρώπης των Berstein και Milza, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατέχει περίοπτη θέση, με ουσιώδεις αναφορές, αν και στον πρόλογο χαρακτηρίζεται ως «περιφερειακή» η θέση της στη σύνθεση του κοινού ευρωπαϊκού παρελθόντος, λόγω της γεωγραφικής απομόνωσής της στη βαλκανική χερσόνησο. Στην απόπειρα, όμως, του CDRSΕΕ δεν βρίσκει καν τη θέση της στην Ιστορία της ΝΑ Ευρώπης, πέρα από κάποια σκόρπια κομμάτια που αφορούν στην εκλογή του Γεννάδιου Σχολάριου ως πρώτου Πατριάρχη μετά την Άλωση, ένα μικρό απόσπασμα από τις διδαχές του Κοσμά του Αιτωλού και μια αναφορά στον Γρηγόριο Παλαμά, το θεολόγο που πρωτοστάτησε στη διαμάχη του Ησυχασμού.

Αξίζει, δε, να αναφερθεί και το υποκεφάλαιο που αφορά στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, το οποίο τιτλοφορείται ως «Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης – Η κατάκτηση της Ιστανμπούλ»!… Στην Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπάρχουν ενδιαφέροντα στοιχεία για κάποιον μελετητή της τουρκικής Ιστορίας, αδιάφορα, όμως, για μαθητή Λυκείου. Τα Ελληνόπουλα, όπως και τα παιδιά στη Σερβία, την Κροατία ή τη Βουλγαρία, θα γνωρίσουν μέσα από τις σελίδες του την Ιστορία της Τουρκίας. Οι Τούρκοι μαθητές, όμως, δεν θα μάθουν απ’ αυτό το βιβλίο την Ιστορία των γειτόνων τους.

Κι αν ληφθεί υπόψη ότι στην Ελλάδα υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα πρόσβασης σε «ξένη» βιβλιογραφία ως προς τα ιδεώδη και τις εθνικοπολιτικές αρχές απ’ ό,τι στην Τουρκία, τότε το ερώτημα που προκύπτει είναι μήπως οι Τούρκοι θα έπρεπε να εντάξουν στη σχολική ύλη τους κομμάτια της Ιστορίας των γειτόνων τους…

«Αποφασίσαμε να αφιερώσουμε το πρώτο Βιβλίο Εργασίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία γιατί, παρόλο που αυτή η περίοδος αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της κοινής ιστορικής εμπειρίας των λαών της ΝΑ Ευρώπης, έχει απορριφθεί από τους απογόνους της ως μέρος του ιστορικού παρελθόντος τους», αιτιολογεί την επιλογή του Κέντρου η κυρία Χριστίνα Κουλούρη, πρόεδρος της Επιτροπής Ιστορικής Εκπαίδευσης του Κέντρου και καθηγήτρια Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.

«Αν και διδάσκεται σε όλες τις χώρες της περιοχής, η προοπτική είναι πάντα εθνοκεντρική – από τη σκοπιά του εκάστοτε αφηγητή. Συνεπώς, η γνώση γι’ αυτή τη μεγάλη αυτοκρατορία που κυριάρχησε στη ΝΑ Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο για πολλούς αιώνες είναι ελλιπής και ιδεολογικά φορτισμένη. Οι απόψεις για την Οθωμανική Αυτοκρατορία ταλαντεύονται ανάμεσα στην πρόοδο και την οπισθοδρόμηση, τον πολυπολιτισμικό παράδεισο και την καταπίεση, την απελευθέρωση και την καταστροφή», σημειώνει.

Επιμέλεια: Αμαλίας  Κ. Ηλιάδη, φιλολόγου-ιστορικού (Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Βυζαντινής Ιστορίας απ’ το Α.Π.Θ.), Υπεύθυνης Σχολικής Βιβλιοθήκης 2ου Ε.Π.Α.Λ.  Τρικάλων, ailiadi@sch.gr http://users.sch.gr/ailiadi , http://blogs.sch.gr/ailiadi,  http://www.matia.grhttp://www.emy67.wordpress.com

Διαβάστε επίσης

Ψηφίδες ιστορικής μνήμης και ταυτότητας: «Συλλογή λαογραφικής ύλης από το χωρίον Ξυλοπάροικον του νομού Τρικάλων».

Όψεις της παθογένειας της νεοελληνικής κοινωνίας: η πικρή γεύση της στρεβλωμένης νεοελληνικής συλλογικότητας

Επαναφορά του αιτήματος επανίδρυσης Κλασσικών Λυκείων στην Ελλάδα

Η Επανάσταση του Θωμά του Σλάβου

Τα αρχαία ελληνικά, σύμφωνα με το διεθνή τύπο, επανέρχονται στο προσκήνιο ως μια «διεθνής γλώσσα»

http://dia-kosmos.blogspot.gr/ ctrl + ή - για αύξηση μείωση γραμματοσειράς

Comments