(Christine Lagarde) ανακοίνωσε την επεξεργασία σχεδίου αλλαγής του παγκόσμιου χρηματιστικού συστήματος.
Το Παρίσι σχεδιάζει να παρουσιάσει αυτό το σχέδιο του στους Υπουργούς Οικονομικών και στους προέδρους των Κεντρικών Τραπεζών των χωρών της ομάδας G20 σε διάσκεψη που θα γίνει στις 18 -19 Φεβρουαρίου 2011. Πώς σχεδιάζουν οι Γάλλοι να αλλάξουν το σύστημα των διεθνών χρηματιστικών σχέσεων;
Απαντώντας σ’αυτή την ερώτηση ο σχολιαστής του ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" Σεργκέι Γκουκ παρατήρησε ότι τα γαλλικά σχέδια είναι πραγματικά γιγαντιαία: να ενισχυθεί η ρύθμιση του παγκόσμιου χρηματιστικού και του τραπεζικού συστήματος. Να τεθεί τέρμα στις κερδοσκοπίες ύψους πολλών δυσεκατομμυρίων στον επισιτιστικό τομέα και στον τομέα των ορυκτών. Τα όρια των συναλλαγματικών διακυμάνσεων θα πρέπει να καθορίζονται έστω και εν μέρει από τα εθνικά κράτη. Και όλα αυτά με σκοπό την προστασία του παγκόσμιου εμπορίου, καθώς επίσης και της οικονομίας των χωρών, το δημόσιο χρέος των οποίων ξεπερνά τα προβλεπόμενα όρια, από τους κινδύνους συναλλαγματικής κατάρρευσης.
Σε σχέση με αυτές τις υπέροχες προθέσεις δημιουργείται το ερώτημα: «Είναι, άραγε δυνατή η επίτευξη ομοφωνίας έστω και στο πλαίσιο της ομάδας των G20 και πώς θα πείσουν τον υπόλοιπο κόσμο να ζει σύμφωνα με τους νέους κανόνες;»
Ο Ρώσος εμπειρογνώμονας Βιατσεσλάβ Σεντσάγκοφ, απαντώντας σ΄αυτή την ερώτηση, παρατήρησε ότι υπάρχει ανισορροπία ανάμεσα στον χρηματικό ποσό και τις διαστάσεις του εμπορίου, της βιομηχανικής και αγροτικής παραγωγής κλπ.
Ο Ρώσος εμπειρογνώμονας Βιατσεσλάβ Σεντσάγκοφ, απαντώντας σ΄αυτή την ερώτηση, παρατήρησε ότι υπάρχει ανισορροπία ανάμεσα στον χρηματικό ποσό και τις διαστάσεις του εμπορίου, της βιομηχανικής και αγροτικής παραγωγής κλπ.
Η αιτία αυτής της ανισορροπίας συνίσταται στο ότι η κερδοσκοπική αρχή στις χρηματαγορές παίζει τον κύριο ρόλο και συνεπώς, δεν αποκλείεται η δυνατότητα ρύθμισης των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Για αυτό τον σκοπό όμως χρειάζεται να υπάρχουν ειδικοί οργανισμοί που θα μπορούσαν να υλοποιήσουν αυτή την ιδέα. Υπάρχει, βέβαια, η ΕΕ, η οποία επεξεργάζεται οδηγίες ρύθμισης των προϋπολογισμών, ενώ οι συναλλαγματικές ισοτιμίες είναι κατά πολύ πιο λεπτό εργαλείο. Μπορούν, βέβαια, να καθοριστούν κάποια άκρα όρια, όμως τι πρέπει να γίνει σε περίπτωση παραβίασής τους; Ποιός θα παίρνει αποφάσεις στη δοσμένη περίπτωση και πώς θα εξασφαλιστεί η εφαρμογή αυτών των αποφάσεων;»- αναρωτήθηκε ο Βιατσεσλάβ Σεντσάγκοφ.
Οι διάσημοι Ευρωπαίοι οικονομολόγοι προς το παρόν τηρούν βαθιά σιωπή, προσπαθώντας, απ’ ότι φαίνεται, να «χωνέψουν» την γαλλική πρωτοβουλία. Οι λιγότερο γνωστοί συνάδελφοί τους κάνουν προβλέψεις ότι το Παρίσι δεν θα πάρει την αναμενόμενη υποστήριξη από τους εταίρους του στην ομάδα των G20. Μάλλον έτσι ακριβώς θα γίνει.
Οι διάσημοι Ευρωπαίοι οικονομολόγοι προς το παρόν τηρούν βαθιά σιωπή, προσπαθώντας, απ’ ότι φαίνεται, να «χωνέψουν» την γαλλική πρωτοβουλία. Οι λιγότερο γνωστοί συνάδελφοί τους κάνουν προβλέψεις ότι το Παρίσι δεν θα πάρει την αναμενόμενη υποστήριξη από τους εταίρους του στην ομάδα των G20. Μάλλον έτσι ακριβώς θα γίνει.
Ο Γερμανός δημοσιολόγος Κλάους Χούλβερσάιντ (Claus Hulverscheidt» αναθυμάται πως στο τέλος της δεκαετίας του ’90 ο τότε Υπουργών Οικονομικών της Γερμανίας 'Οσκαρ Λαφοντέν (Oskar Lafontaine) απευθύνθηκε με παρόμοιες ιδέες προς τις ΗΠΑ και πήρε αρνητική απάντηση.
Εξάλλου, στα χρόνια που πέρασαν από τότε, δεν έγιναν οποιεσδήποτε ουσιαστικές αλλαγές στην αμερικανική χρηματιστική και δημοσιονομική πολιτική»,- παρατήρησε ο σχολιαστής του ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας" Σεργκέι Γκούκ.